बालपणीच्या आठवणी (भाग २)

#Rohan लेखक – रोहन

……… शार्दूल इमारतीमध्ये शिरला. जिन्यांनी वरती चढत तो तिसऱ्या मजल्यावर पोहोचला. ३०२ च्या दरवाजाची बेल त्याने वाजवली आणि काही क्षणातच दरवाजा उघडला गेला. मोहिते बाईंनी त्याचा हात धरून त्याला आतमध्ये घेतले आणि दरवाजा पुन्हा बंद केला. बाईंच्या घरामध्ये आल्यावर दरवाजाच्या शेजारी असलेल्या रॅक मध्ये त्याने स्वतःच्या चपला काढून ठेवल्या. मोहिते बाई त्याला हॉल मध्ये घेऊन आल्या. तिथे आल्यावर समोर पाहिल्यावर शार्दूल थबकला.

समोरच्या सोफ्यावर शेळके बाई आणि गावडे बाई बसलेल्या होत्या. शार्दुलला पाहताच दोघींनी हसत हसत त्याचे स्वागत केले आणि मोहिते बाई शार्दुलच्या डोक्यावर हात ठेवून त्याच्या कानात म्हणाल्या,”काय रे शार्दूल आवडलं कि नाही तुला सरप्राईज माझं” शार्दूल विचार करत राहिला कि आता पुढे काय होणार?………

इथून पुढे – मोहिते बाईंचं बोलणं ऐकून शार्दूल घाबरला. त्याला काही समजलेच नाही. त्याला वाटले कि मोहिते बाई सगळं शेळके बाई आणि गावडे बाई यांना सांगणार आहेत. त्यामुळे घाबरून त्याने दोन पावले मागे टाकली. पण मोहिते बाईंनी त्याची समजूत काढली. त्या म्हणाल्या,”अरे घाबरू नकोस शार्दूल. इथे आपण सगळे एकमेकांचे मित्र आहोत.” हे बोलल्यावर मोहिते बाई किचनमध्ये निघून गेल्या. शेळके बाई आणि गावडे बाई एकमेकींसोबत गप्पा मारत होत्या. शार्दूलकडे शेळके बाईंनी पाहिलं.

त्या जागेवरून उठल्या आणि शार्दुलचा हात पकडून म्हणाल्या,”शार्दूल बाळा ये ना बस आमच्यामध्ये” असं म्हणत त्यांनी शार्दुलला सोफ्यावर दोघींच्या मध्ये बसवलं. गावडे बाईंनी शार्दुलच्या डोक्यावरून हात फिरवला आणि म्हणाल्या,”शार्दूल आमचा खूप हुशार आणि समजूतदार मुलगा आहे. हो ना शेळके बाई?” शेळके बाईंनी शार्दूलचा हात हातामध्ये घेतला आणि म्हणाल्या,”हो हो गावडे बाई अगदी बरोबर म्हणालात. सगळीकडे लक्ष असतं त्याचं. म्हणजे बाईंच्या ब्लाऊजमधून बाहेर आलेलया ‘ब्रा’ कडे सुद्धा शार्दुलचं व्यवस्थित लक्ष असतं. हो ना रे शार्दूल?” असं म्हणून शेळके बाई जोरजोरात हसू लागल्या. शार्दूल म्हणाला,”अहो बाई तसं काही नाही. तुमची ब्रा ब्लाउजच्या बाहेर आली होती आणि ते व्यवस्थित दिसत नव्हतं म्हणून मी तुम्हाला सांगितलं.” शेळके बाई शार्दूलसमोर थोड्या खाली वाकल्या आणि म्हणाल्या,

“शार्दूल हे बघ आता सुद्धा माझी ब्रा बाहेर आलेली आहे. तू टाकशील का रे ती आतमध्ये?”

शेळके बाईंच्या दोन्ही उभारांमधली भेग शार्दुलच्या डोळ्यासमोर होती. बाईंच्या खांद्याच्या बाजूला आणि छातीच्या बाजूला ब्रा स्ट्रॅप बाहेर आलेली होती.

शार्दुलने त्याचा उजवा हात हळू हळू बाईंच्या ब्लाउजजवळ नेला. त्यांच्या ब्रा ला स्पर्श होताच शेळके बाईंनी डोळे मिटले. शेळके बाईंच्या छातीजवळ शार्दूलचा हात होता. त्याने त्यांची ब्रा स्ट्रॅप हातामध्ये धरली आणि दुसऱ्या हाताने ब्लाउज पकडू ती ब्लाउजच्या आतमध्ये टाकली. असं करताना शार्दुलने शेळके बाईंच्या उभारांवर त्याच्या हाताच्या कोपराने चांगलाच दबाव आणला होता. शेळके बाईंच्या उभारांवरून त्याची नजर हटतच नव्हती.

हे पाहून शेळके बाई म्हणाल्या,”बघा गावडे बाई शार्दूल माझे किती निरीक्षण करत आहे ते. खूपच हुशार आणि कर्तबगार मुलगा आहे आमचा शार्दूल”

हे ऐकल्यावर गावडे बाईंनीं शार्दूलचा गाल ओढला आणि म्हणाल्या,

“हो का? मग शार्दूल मला सांग माझ्याबद्दल तू काय काय निरीक्षण केलं आहेस रे?”

शार्दूल न घाबरता म्हणाला,”गावडे बाई तुमच्या छातीवर ब्लाउजच्या वर आणि पाठीवर एक काळा तीळ आहे जो तुम्हाला खूप शोभून दिसतो बाई?” शार्दुलचे तडाखेबाज उत्तर ऐकून दोघीही भांबावल्या. गावडे बाईंनी त्यांचा डावा हात शार्दुलच्या खांद्यावर टाकला आणि त्याच्या चेहऱ्याजवळ स्वतःचा चेहरा घेऊन गेल्या. शार्दुलच्या चेहऱ्यावर एक बोट फिरवत गावडे बाई त्याला म्हणाल्या,”शार्दूल बाळा तू फक्त माझ्या छातीवर आणि पाठीवरच्या तिळाचे निरीक्षण केलेस.

पण माझ्या शरीरावर अनेक ठिकाणी तीळ आहेत. त्यांचे निरीक्षण पण तुला करायचे आहे का रे शार्दूल?”

शार्दूल लगेचच म्हणाला,”हो बाई मला आवडेल तुमच्या शरीरावरच्या बाकी तिळांचे निरीक्षण करायला.” तितक्यात मोहिते बाई किचनमधून ज्यूस घेऊन आल्या. त्यांनीं आणलेल्या ट्रेमध्ये चार वेगवेगळ्या प्रकारचे ज्यूसचे ग्लासेस होते. पाईन ऍप्पल, मँगो, ऑरेंज आणि ब्ल्यू बेरी असे चार प्रकारचे ज्यूस होते.

गावडे बाईंनी लगेचच पाईन ऍप्पल ज्युसचा ग्लास उचलला आणि शेळके बाईंनी ऑरेंजचा. राहिलेल्या दोन ग्लासांमधला मँगो ज्युसचा ग्लास शार्दुलने उचलला आणि मग मोहिते बाईंनी शेवटचा ब्ल्यू बेरी ज्युसचा ग्लास उचलला. चिअर्स करीत सगळे ज्यूस पिऊ लागले. मोहिते बाई सोफ्याच्या बाजूला असलेल्या खुर्चीमध्ये बसल्या होत्या. त्या शार्दुलला म्हणाल्या,”शार्दूल अरे मी तुला गावडे बाई आणि शेळके बाई येणार हे सांगितलंच नव्हतं.

कारण त्यांचं अचानक ठरलं आज भेटून पार्टी करायचं. तू कम्फर्टेबल आहेस ना रे शार्दूल?” शार्दुलने होकारार्थी मान डोलावली. शेळके बाई म्हणाल्या,”कम्फर्टेबल असणारच शार्दूल. आम्ही सुद्धा त्याच्या आवडीच्या विषयाच्या टीचर्स आहोत ना? हो ना रे शार्दूल?” शार्दूल ज्यूस पीत म्हणाला,”हो बाई माझे आवडीचे तर सगळेच विषय आहेत. पण इंग्रजी, संस्कृत आणि बीजगणित माझे खूपच आवडीचे विषय बनले आहेत बाई” शार्दुलच्या या वक्तव्यावर सर्वांनी एकमेकींना टाळ्या दिल्या.

शेळके बाई म्हणाल्या,”गावडे बाई माझा ऑरेंज ज्यूस खूपच टेस्टी आहे. मस्त आहे एकदम. तुमचा पाईन ऍप्पल ज्यूस कसा आहे बाई?”

त्यावर गावडे बाई म्हणाल्या,”अहो बाई माझा ज्यूस पण खूप छान आहे. तुम्हाला टेस्ट करायचा आहे का बाई?” असं म्हणत गावडे बाईंनी त्यांच्या हातामधला ज्युसचा ग्लास शेळके बाईंच्या समोर धरला.

शेळके बाई म्हणाल्या,”अहो गावडे बाई ज्यूस ची टेस्ट अशी करायची नसतेच मुळी. तुम्ही विसरलात का आपण ज्यूस ची टेस्ट कशी करतो ते?” असं म्हणत शेळके बाईंनी गावडे बाईंना डोळा मारला. गावडे बाई हसल्या आणि त्यांनी ज्युसचा एक सिप घेतला. ग्लास बाजूला ठेवून त्यांनी त्यांचे तोंड शेळके बाईंच्या समोर केले. शेळके बाईंनी सुद्धा त्यांच्या ग्लासमधलया ज्युसचा एक सिप घेतला आणि स्वतःचे तोंड गावडे बाईंच्या जवळ केले. शार्दुलच्या चेहऱ्याच्या बरोबर समोर त्या दोघींचा चेहरा होता.

त्यांनी शार्दूलकडे पाहिले आणि मग एकमेकींच्या तोंडाला तोंड लावून ज्यूस एक्स्चेंज केला. हे बघून शार्दूलचा नागोबा खाडकन उभा राहिला. त्याने दोन्ही पाय जवळ घेऊन तो लपवण्याचा प्रयत्न केला. मोहिते बाई जागेवरून उठल्या आणि शार्दुलला म्हणाल्या,”शार्दूल पाहिलंस का? ज्यूसची चव कशी टेस्ट करायची ते. माझ्या ज्यूसची चव तू टेस्ट करणार का शार्दूल?”

शार्दुलने होकारार्थी मान डोलावल्यावर मोहिते बाईंनी त्यांच्या ग्लासमधल्या ज्युसचा एक सिप घेतला आणि शार्दुलच्या अजून जवळ आल्या. पुढे वाकून त्यांनी शार्दुलच्या चेहऱ्यासमोर त्यांचा चेहरा आणला. दोन्ही हातांनी त्यांनी शार्दूलचा चेहरा धरला आणि त्याच्या तोंडामध्ये तोंड घालून ज्यूस एक्स्चेंज केला. पण इतक्यावर मोहिते बाई थांबल्या नाहीत. शार्दुलचे ओठ उलगडत त्यांनी त्याच्या जिभेला स्वतःच्या दोन्ही ओठांमध्ये धरले आणि चोखु लागल्या. शार्दूल सुद्धा मोहिते बाईंच्या ओठांना चोखु लागला. त्यांच्या जिभेला त्याने त्याच्या दोन्ही ओठांमध्ये दाबून धरले आणि जिभेवरची लाळ संपूर्णपणे चोखून गिळून टाकली.

त्यानंतर मोहिते बाईंनी शार्दूलचा चेहरा दोन्ही हातांनी धरून थोडा पाठीमागे केला आणि स्वतःचा चेहरा काही अंतरावर शार्दुलच्या चेहऱ्याच्या वर धरला. त्यांनी शार्दुलला तोंड उघडायला सांगितले. शार्दुलने स्वतःचे तोंड उघडल्यावर मोहिते बाईंनी स्वतःच्या तोंडामधली लाळेची धार बरोबर शार्दुलच्या तोंडात सोडली. शार्दुलने ती लाळ एका गुटकीमध्येच गिळून टाकली. मोहिते बाईंच्या या प्रकारामुळे शार्दुलला कंट्रोल नाही झाला आणि त्याने लगेचच चड्डी ओली केली. मोहिते बाईंना ते समजलं.

त्यांनी शार्दूलकडे बघितलं आणि हसल्या. त्याला म्हणाल्या,”काळजी नको करुस शार्दूल. असं होतं सुरवातीला. जा साफ करून ये जा बाथरूम मध्ये.”

शार्दूल लगेचच उठला आणि बाथरूममध्ये गेला. सगळं व्यवस्थित साफ करून शार्दूल बाहेर आला. शांत झाल्यामुळे त्याला आता उत्तेजना राहिली नव्हती. त्यामुळे तो शांत सोफ्यावर बसून राहिला. इकडे गावडे बाई आणि शेळके बाईंनी एकमेकींना किस करत कपडे उतरवले. दोघी फक्त ब्रा आणि निकर वर राहिल्या. गावडे बाई शेळके बाईंसोबत खुर्चीमध्ये व्यस्त होत्या. त्यानंतर गावडे बाई आणि शेळके बाई यांनी मोहिते बाईंचे संपूर्ण कपडे काढायला सुरवात केली. मोहिते बाईंना सुद्धा त्यांनी ब्रा आणि निकरवर आणले. शार्दूलसमोर तीन बायका ब्रा आणि नीकरवर होत्या. त्यानंतर शेळके बाईंनी शार्दुलला उभे राहायला सांगितले. शार्दुलच्या जवळ जाऊन त्यांनी त्यांचे ओठ शार्दुलच्या ओठांमध्ये भिडवले. मोहिते बाई आणि गावडे बाई शार्दुलचे सगळे कपडे काढत होत्या.

शार्दुलला त्यांनी संपूर्ण विवस्त्र केले आणि त्याला सोफ्यावर ढकलले. शार्दूल सोफ्यावर बसला होता. शार्दूलचा नागोबा पुन्हा रौद्र रूप घेऊ लागला होता. मोहिते बाई त्याच्यासमोर उभ्या होत्या. गावडे बाईंनी मोहिते बाईंची ब्रा काढली आणि त्यांच्या उभारांना एक एक करून चोखायला सुरवात केली. त्याचप्रमाणे शेळके बाईंनी मोहिते बाईंची निकर खाली केली आणि त्यांच्या केसाळ मैनेमध्ये स्वतःचे तोंड खुपसले. हे सर्व त्या सगळ्या शार्दूलकडे बघून करीत होत्या. शार्दूलचा नागोबा उसळ्या मारीत होता.

तोंड उघडून तो हे सगळं दृश्य बघत होता. त्यानंतर गावडे बाई आणि शेळके बाईंनी सुद्धा एकमेकींना संपूर्ण विवस्त्र केले आणि आता तिघी जणी एकमेकींच्या मुखामध्ये मुख घालून किस करीत होत्या. एकमेकींच्या शरीराशी खेळत होत्या. तिघींच्याही काखेमध्ये आणि त्यांच्या मैनेवर केस होते. हे शार्दुलला खूपच आकर्षित वाटले. तिघी जणी आता शार्दूलसमोर उभ्या राहिल्या. नंतर मोहिते बाई गुडघ्यावर बसल्या आणि एका मांजरीसारख्या शार्दूलकडे येऊ लागल्या. गावडे बाई सुद्धा चालत जाऊन सोफ्यावर चढल्या आणि शार्दूल जेथे बसला होता त्याच्या समोर दोन्ही बाजूला पाय ठेवून उभ्या राहिल्या. शार्दुलच्या चेहऱ्यासमोर गावडे बाईंची केसाळ मैना होती. त्यांनी शार्दूलचा चेहरा स्वतःच्या मैनेवर दाबला. तेवढ्यात शेळके बाई सुद्धा सोफ्यावर चढल्या आणि शार्दुलच्या दोन्ही बाजूला पाय टाकून त्याच्या कडे पाठ ठेवून त्याच्या मांडीवर बसल्या.

जेणेकरून गावडे बाईंच्या कलिंगडाची गुहा शेळके बाईंच्या तोंडासमोर येईल आणि त्यांच्या मैनेवर त्या शार्दुलचा नागोबा घासू लागल्या. मोहिते बाई आता शार्दुलच्या नागोबाजवळ येऊन पोहोचल्या होत्या.

गुडघ्यावर बसून त्यांनी शार्दूलचा नागोबा स्वतःच्या तोंडामध्ये घेतला आणि चोखु लागल्या. मध्ये मध्ये मोहिते बाई या शेळके बाईंची मैना देखील चाटत होत्या.

गावडे बाईंच्या मैनेवर त्यांनी शार्दुलचे तोंड दाबून धरले होते तर त्यांच्या गुहेमध्ये शेळके बाईंनी स्वतःचे तोंड खुपसले होते. बराच वेळ या आसनांमध्ये योगा झाल्यावर मग तिघी जणी उठल्या. मोहिते बाई खाली जमिनीवर पाय फाकवुन झोपल्या आणि गावडे बाई गुडघ्यावर बसून मोहिते बाईंची मैना चाटू लागल्या. त्याच वेळी शेळके बाई पाय फाकवुन मोहिते बाईंच्या बरोबर चेहऱ्यावर बसल्या.

शेळके बाई स्वतःची मैना मोहिते बाईंच्या चेहऱ्यावर घासू लागल्या. गावडे बाईंनी शार्दुलला बोलावले आणि त्यांच्या गुहेमध्ये तोंड खुपसून चाटायला सांगितले. शार्दूल मांडी घालून गावडे बाईंच्या पाठीमागे बसला आणि गावडे बाईंचे दोन्ही कलिंगड फाकवुन त्यांच्या कलिंगडाच्या गुहेमध्ये स्वतःची जीभ घुसवली. गावडे बाईंच्या दोन्ही कलिंगडांना शार्दुलने त्याच्या हातांनी पकडले होते आणि संपूर्ण तोंड खुपसून बाईंच्या गुहेमधले लोणी चाखत होता. त्यानंतर मोहिते बाई उठल्या आणि शार्दुलला त्यांनी जमिनीवर झोपवले. मोहिते बाईंनी शार्दुलच्या कानाजवळ स्वतःचे ओठ नेले आणि म्हणाल्या,”शार्दूल तू यासाठी खूप लहान आहेस पण मला असं वाटत तुला ज्या स्वर्गसुखाची अपेक्षा आहे ते तुला नक्कीच मिळायला हवं.” असं म्हणत मोहिते बाई शार्दुलच्या नागोबाला स्वतःच्या तोंडामध्ये घेऊन चोखु लागल्या. शार्दूलचा नागोबा फणा काढून ताठ च्या ताठ उभा होता. त्यानंतर मोहिते बाई त्याच नागोबावर स्वतःची मैना घासू लागल्या आणि मग काही क्षणांमध्ये त्यांनी स्वतःची मैना नागोबाच्या स्वाधीन केली.

मोहिते बाई शार्दुलच्या नागोबावर बसल्या होत्या आणि शार्दूलचा नागोबा पहिल्यांदाच कोणाच्या तरी मैनेमध्ये घुसलेला होता. जसे काही त्याच्या नागोबाला एखाद्या आगीच्या भट्टीमध्ये झोकले आहे असे त्याला वाटू लागले. त्याने डोळे बंद केले आणि तो ओरडू लागला.

त्याच वेळी शेळके बाई शार्दुलच्या चेहऱ्यावर बसल्या. त्यांचे तोंड मोहिते बाईंच्या समोर होते. शार्दुलच्या चेहऱ्यावर त्यांनी स्वतःची मैना ठेवून त्या कंबर मागे पुढे करू लागल्या. बाईंची केसाळ मैना शार्दुलच्या नाकातोंडावर रगडत होती आणि त्यांची गुहा सुद्धा शार्दुलच्या ओठांचा स्पर्श जाणवत होती. मोहिते बाई आणि शेळके बाई एकमेकींच्या तोंडामध्ये तोंड घालून किस करू लागल्या. एकमेकींचे कबुतर चोखु लागल्या आणि कुरवाळू लागल्या. मग गावडे बाई त्या दोघींच्याही मध्ये येऊन उभ्या राहिल्या. त्यांची मैना शेळके बाईंच्या तोंडासमोर होती आणि कलिंगडाची गुहा मोहिते बाईंकडे. दोघींनी गावडे बाईंना स्वतःच्या मुखाने दाबून धरले. मोहिते बाई आणि शेळके बाई स्वतःची कंबर जोरजोरात हलवू लागल्या.

ते करताना त्या दोघीसुद्धा स्वतःची जीभ गावडे बाईंच्या दोन्ही गुहेंमध्ये जोरजोरात चालवू लागल्या. चौघेही कामसुखाच्या शिखरावर पोहोचले होते आणि पुढच्याच क्षणाला चौघांनी आनंदाचे फवारे उडवले. शार्दुलच्या नागोबाने मोहिते बाईंच्या मैनेच्या मुखामध्येच दही सोडले होते तर मोहिते बाईंनी शार्दुलच्या नागोबावर. त्याचप्रमाणे शेळके बाईंनी शार्दूलचा चेहरा पूर्णपणे स्वतःच्या चिकट काम रसाने व्यापलेला होता. शेळके बाईंचा चेहरा सुद्धा गावडे बाईंच्या मधुर अशा मधाने माखलेला होता. सगळेच तृप्त झाले होते.

त्याच वेळी घड्याळात वाजलेल्या सातच्या अलार्मने शार्दूल स्वप्नातून खडबडून जागा झाला. त्याचा उजवा हात त्याच्या अंडरवियर मध्ये होता आणि त्याची अंडरवियर पूर्णपणे ओली झालेली होती. शार्दुलने अलार्म बंद केला. बापरे काय भारी स्वप्न होतं. पहाटे पडलेल स्वप्न खरं होतं असं म्हणतात. या आनंदाने शार्दूल उठला आणि त्याने सगळं आवरलं. आईला सांगून तो मोहिते बाईंच्या घरी जायला निघाला. शांती सदन इमारतीजवळ आल्यावर त्याला वॉचमनने विचारलं कि कुठे जायचं आहे. त्यावर शार्दूल म्हणाला कि मोहिते बाईंनी अभ्यासासाठी बोलावले आहे. त्यावर तो वॉचमन म्हणाला,”अरे बाळा मोहिते बाई तर काल रात्रीच शिमल्याला गेल्या. त्यांनी हि शाळा सोडली आणि आता त्या शिमल्याच्या शाळेमध्ये शिकवणार आहेत. त्यांचा नवरा तिकडे राहतो आणि त्याने बाईंना तिकडे बोलावून घेतलं. तुला बाईंनी काही सांगितलं नाही का?” हे ऐकल्यावर जणू काही आपलं मोठं स्वप्न तुटलं आहे असं शार्दुलला वाटलं. तो काही न बोलता तिथून निघून गेला. दुसऱ्या दिवशी शार्दूल शाळेमध्ये आल्यावर त्याने मोहिते बाईंबद्दल इतर शिक्षकांना विचारपूस केली तर त्याला समजले कि मोहिते बाई अचानकच कोणालाही न सांगता शाळा सोडून गेल्या. शार्दूल खूपच उदास झाला. सम्यकला त्याने सगळी हकीकत सांगितली. सम्यकने त्याला समजावले कि जाऊ दे आयुष्य खूप मोठे आहे.

शार्दूलचा चेहराच पडलेला होता. सम्यक म्हणाला,”अरे भावा असा चेहरा पाडून नकोस रे बसू. मला बरोबर नाही वाटत. चल मी तुला एक गम्मत दाखवतो.”

असं म्हणत सम्यक शार्दुलला शाळेच्या मागच्या बाजूला घेऊन गेला. तिथे शाळेच्या इमारतीलगत असलेल्या पाण्याच्या पाइपामागे ठेवलेले एक पुस्तक सम्यकने काढले आणि ते शार्दुलला वाचायला दिले. त्या पुस्तकावर ‘रेड ऍप्पल’ असे नाव होते. त्या पुस्तकाच्या पृष्ठभागावर असलेले चित्र पाहून शार्दूल खुश झाला आणि पुस्तक उघडून तो त्यामधील कथा वाचू लागला. त्याने सम्यकला विचारले कि हे पुस्तक तुला कुठे मिळाले तर त्यावर सम्यक म्हणाला कि एका पेपरवाल्याकडे हे पुस्तक घेताना त्याने एका माणसाला पाहिलं होतं आणि म्हणून सम्यकने सुद्धा हे पुस्तक विकत घेतलं. शार्दूल आनंदाने ते पुस्तक वाचु लागला. त्यानंतर दोघेही त्या पेपरवाल्याकडे गेले. त्याच्याकडे अशा प्रकारची अनेक पुस्तके होती. साहजिकच त्याने ती पुस्तके उघडपणे ठेवलेली नव्हती. तर एका बाजूला लपवूनच त्याने ती पुस्तके ठेवलेली होती.

त्यामध्ये ‘केळेवाली मामी’, ‘कामुक जवानी’, ‘मोहिनी’,’नात्यातले संबंध’ अशी वेगवेगळी पुस्तके होती. शार्दुलने एक एक करून त्यामधली पुस्तके विकत घेतली आणि तो वाचू लागला. त्यानंतर ‘मुंबई संध्या’ या वर्तमानपत्रामध्ये येणाऱ्या कामुक लेखाबद्दल त्याला कोणीतरी सांगितले आणि मग दररोज शार्दूल आणि सम्यक मुंबई संध्या हे वृत्तपत्र विकत घेऊ लागले.

दप्तरामध्ये तर कधी बाथरूम मध्ये तर कधी गच्चीवर असलेल्या पाण्याच्या टाकीच्या मागे असे वेगवेगळ्या ठिकाणी ते सगळी पुस्तके तसेच हे वृत्तपत्र लपवून ठेवू लागले. शार्दुलला मोहिते बाईंच्या जाण्याच्या दुःखाचा विसर पडला होता. पण त्याच्या आयुष्यात अशा रंगीबेरंगी पुस्तकांनी गर्दी केलेली होती. त्या वेळी मोबाईल नव्हते आणि कॉम्प्युटर देखील फक्त शाळेतल्या कॉम्प्युटर लॅब मध्ये होते. परंतु त्यावर फक्त एम एस ऑफिस आणि एम एस पेंट हेच शिकवले जायचे. तसेच आठवड्यातून एक पिरियड कॉम्पुटर वर गेम्स खेळायला मिळायचे. त्यामध्ये ‘रोड रॅश’, सुपर मारियो’ आणि ‘पॅक मॅन’ असे गेम्स असायचे. ते गेम्स खेळायला प्रत्येकाला फक्त २ ते ३ मिनिटेच वेळ मिळायचा. क्वचितच कोणाच्या तरी घरी कॉम्प्युटर असे. बघता बघता दहावीचे वर्ष संपत आले.

बोर्डाच्या परीक्षेची घोषणा झाली. कितीही अभ्यास झालेला असला तरी पुन्हा पुन्हा पुस्तक चाळून बघायची गरज असतेच. त्यामुळे दुसऱ्या दिवशी पेपर असताना आदल्या रात्री सम्यक आणि शार्दूल पुस्तकात डोकं घालून बसले होते. परीक्षेचे केंद्र दोघांनाही एकच आले होते. खरं म्हणजे त्यांची स्वतःची शाळाच त्यांना परीक्षेचे केंद्र आले होते. दोघेही एकाच बैठ्या चाळीमध्ये राहत होते. सम्यकचे घर हे शार्दुलच्या घराच्या पाच खोल्या सोडून होते. त्यांची शाळा म्हणजे त्यांच्या घरापासुन काही पावलांवर होती. एक रस्ता ओलांडला कि शाळेची इमारत होती. दोघांच्याही घरातून त्यांच्या शाळेची इमारत स्पष्ट दिसत असे.

सम्यक आणि शार्दूल दोघेहि शार्दुलच्या घरामध्ये अभ्यासाला बसले होते. पण अभ्यास करून दोघांनाही कंटाळा आला. शार्दूल सम्यकला म्हणाला,”सम्यक अरे खूप कंटाळा आला आहे. शाळा संपली आपली. आता परीक्षा संपल्यावर आपल्याला पुन्हा एकदा शाळेत जायला नाही मिळणार यार.” सम्यक म्हणाला,”हो रे शार्दूल. इतकी वर्षे आपण एकत्र या शाळेमध्ये धमाल मस्ती केली. पण आता हि शाळा काही दिवसांनी आपल्यासाठी संपणार आहे” “शार्दूल म्हणाला,”ऐक ना सम्यक माझ्या डोक्यामध्ये एक कल्पना आहे. कॉम्प्युटर लॅब ची डुप्लिकेट चावी मी बनवली आहे. कशी बनवली हे माझं मला माहित. खूपच मेहनत घ्यावी लागली आहे रे डुप्लिकेट चावी बनवायला.” सम्यक घाबरला आणि म्हणाला,”अरे वेडा आहेस का तू? अशी डुप्लिकेट चावी बनवणे खूप चुकीचे आहे रे. आपल्याला त्याबद्दल शिक्षा होऊ शकते”. शार्दूल जोरजोरात हसू लागला आणि म्हणाला,”अरे काही काळजी नको करुस भावा. काहीच होणार नाही. माझ्या डोक्यात अशी आयडिया आहे कि आपण आज रात्री शाळेतल्या कॉम्प्युटर लॅब मध्ये जाऊयात आणि तिथे कॉम्प्युटरवर मी तुला एक गम्मत दाखवतो.

सम्यक या सगळ्याला आधी तयार नव्हता. पण शार्दुलने बरेच समजावल्यावर तो म्हणाला,”अरे पण उद्या बोर्डाचा पहिला पेपर आहे शाळेमध्ये. तर तिथे बंदोबस्त साठी पोलीस सुद्धा असणार. पोलिसांनी जर आपल्याला पकडलं तर पेपर फुटीचा आरोप आपल्यावर लावतील आणि मग आपल्याला जेल मध्ये टाकतील.” शार्दूल म्हणाला,”किती घाबरतोस यार तू पण. काही नाही होणार. शाळेच्या मागच्या बाजूचा दरवाजा उघडा आहे कारण त्याची कडी तुटली आहे आणि हे बाकी कोणालाच नाही माहित. तर आपण शाळेच्या मागच्या बाजूने प्रवेश करायचा आणि सरळ गच्चीवर असलेल्या कॉम्प्युटर लॅब मध्ये जायचं.” सम्यकला हि कल्पना पचत नव्हती. तो मनात शंका ठेवून तयार झाला. दोघेही घरातून बाहेर पडले. घड्याळात ९ वाजलेले होते.

दोघेही शाळेच्या मागच्या बाजूला असलेल्या संरक्षक भिंतीवर चढून आतल्या बाजूला उतरले. इकडे तिकडे बघत शार्दुलने मागच्या बाजूचा दरवाजा उघडला. आतमध्ये संपूर्ण काळोख होता. दोघेही हळुवार पावलांनी जिन्याने चढत सरळ शाळेच्या गच्चीवर धाव घेतली. गच्चीवर असलेल्या कॉम्प्युटर लॅब चा टाळा शार्दुलने त्याच्याजवळ असलेल्या डुप्लिकेट चावीने उघडला. दोघेही आतमध्ये गेले आणि दरवाजा आतमधून बंद केला. लॅब मधली लाईट न लावता त्यांनी फक्त कॉम्प्युटर आणि इंटरनेट सुरु केले. त्या काळामध्ये असलेला पेंटियम सिरीजचा कॉम्प्युटर सुरु होताना बराच वेळ घेत होता. कॉम्प्युटर सुरु केल्यावर शार्दुलने त्यावर एक पॉर्न साईट सुरु केली. त्या साईटवर फक्त पॉर्न फोटोज बघू शकत होतो. एक एक करून सगळे फोटोज लोड होत होते. शार्दुलने हे सगळं अगोदर पाहिले होते त्यामुळे त्याला काही विशेष नाही वाटलं पण सम्यक हे सर्व पहिल्यांदा बघत होता.

डोळे फाडून तो ते फोटोज बघत होता. शार्दूल त्यामधला एक एक फोटो झूम करून दाखवत होता. सम्यकने त्याचे दोन्ही हात स्वतःच्या मांडीवर ठेवलेले होते. त्याचे हात आणि पाय थरथरत होते. अर्ध्या तासानंतर दोघेही तिथून निघाले आणि सगळं होतं तसं ठेवलं. घरी आल्यावर सम्यकच्या डोळ्यासमोर तेच फोटो दिसत होते. रात्री झोपताना त्याला ताप भरला. त्याच्या आईने त्याला लगेचच औषध दिले आणि त्याचा ताप उतरायला सुरवात झाली. सम्यकला सकाळी लवकर उठायला जमले नाही. नंतर उशिरा उठल्यावर घाई घाईने सगळं आटोपून तो शार्दूलसोबत पेपरला गेला. पेपर लिहिताना सुद्धा सम्यकच्या डोळ्यासमोर तेच दिसत होते. बऱ्याच प्रयत्नांनी त्याने सगळं काही विसरून पेपर लिहायला घेतला. पहिला पेपर सुटल्यावर दोघे एकत्र घरी आले. संध्याकाळी अभ्यास करण्यासाठी पुन्हा एकत्र भेटल्यावर शार्दुलने सम्यकला समजावलं आणि पुन्हा दोघांनी त्याच कॉम्प्युटर लॅब मध्ये जाण्याचं ठरवलं. सम्यकला आता चांगलाच कॉन्फिडन्स आला होता.

दोघे पुन्हा कॉम्प्युटर लॅब मध्ये जाऊन जवळ जवळ एक तासभर वेगवेगळ्या पॉर्न साईट्स बघून आले. त्या रात्री सम्यकला ताप नाही भरला. उलट रात्री झोपताना तो डोळे बंद करून सगळं पाहिलेलं आठवू लागला. आपोआप त्याचा हात त्याच्या चड्डीमध्ये गेला आणि कडक झालेला नागोबा त्याने बाहेर काढला. त्याने अंगावर एक चादर घेतलेली होती. नागोबाला तो हळू हळू कुरवाळू लागला. सम्यकने ते दृश्य आठवून चादरीमध्येच दह्याचे फवारे उडवले. शांत झाल्यावर त्याने सगळं साफ करून तो झोपी गेला. सम्यकचा दृष्टिकोन आता बदलू लागला. आजूबाजूला असणाऱ्या प्रत्येक बाईकडे आणि मुलीकडे तो तशा नजरेने पाहू लागला. पुस्तकात वाचलेल्या कथा आणि कॉम्प्युटर वर पाहिलेली दृश्ये हि त्याच्या नजरेसमोर नाचू लागली. पण त्याला त्याच्या वयाच्या मुलींकडे जास्त आकर्षण नव्हते तर लग्न झालेल्या आणि वयस्कर महिलांकडे तो जास्त आकर्षित होऊ लागला.

शेवटचा पेपर होता आणि शार्दुलच्या वर्गामध्ये योगायोगाने शेळके बाई या पर्यवेक्षक म्हणून आल्या होत्या. त्यांना बघून तो आनंदी झाला. बाईंनी सुद्धा त्याला ऑल द बेस्ट केले आणि पेपर व्यवस्थित लिहिण्यासाठी शुभेच्छा दिल्या. शार्दूल मन लावून पेपर लिहीत होता. तितक्यात त्याचे लक्ष शेळके बाईंच्या पाठीवरून बाहेर आलेल्या ब्रा स्ट्रॅप कडे गेले. त्याला शाळेमधले ते दिवस आठवू लागले. त्याने काहीच विचार न करता शेळके बाईंना जवळ बोलावले आणि कानामध्ये काहीतरी सांगायचंय असा इशारा करून त्यांच्या कानापाशी स्वतःचे तोंड नेले. तो म्हणाला,”बाई आज पण तुमची ब्रा तुमच्या ब्लाउजच्या बाहेर आली आहे.” शार्दुलची हे सांगण्याची होणारी हिम्मत शेळके बाईंना फारच आवडत होती. पण त्यांनी यावेळी लगेचच त्यांची ब्रा आतमध्ये घेतली नाही. शेवटचा पेपर होता आणि आता शार्दूल पुन्हा कधी भेटणार नव्हता. त्यामुळे शेळके बाईंच्या मनात एक कल्पना आली. त्या चेहऱ्यावर स्माईल आणत शार्दुलच्या कानामध्ये म्हणाल्या,

“शार्दूल बाळा माझी ब्रा ब्लाउजच्या आतमध्ये टाकण्यासाठी तू मला मदत करशील का?

आजचा पेपर सुटल्यावर तू सायन्स लॅब मध्ये जाऊन थांब. मी थोड्या वेळाने येईन तिकडे समजलं”

असं म्हणत शेळके बाईंनी शार्दुलचे गाल ओढले आणि ब्रा स्ट्रॅप तशीच ठेवत त्या पुढे निघून गेल्या. शार्दुलच्या मनात लाडू फुटू लागले पण दुसऱ्याच क्षणी त्याला हे सगळं खोटं असल्याची भीती जाणवू लागली कारण मोहिते बाईंसोबत एकदा हिरमोड झालेला आहे. पेपर सुटल्याची घंटा वाजली आणि शेळके बाई पेपर क्रमांकानुसार लावण्यात व्यस्त झाल्या.

शार्दूल वर्गातून निघताना त्यांनी शार्दूलकडे बघितले आणि स्माईल करत डोळ्यांनी सायन्स लॅब मध्ये जाऊन थांबण्याचा इशारा केला. शार्दूल खुश झाला आणि बाकीचे विद्यार्थी पुढे निघून गेल्यावर तो वरच्या मजल्यावर असलेल्या सायन्स लॅब मध्ये गेला. तिथे कडी उघडून तो लॅबमध्ये शिरला आणि आतमधून दरवाजा फक्त ढकलून घेतला. https://t.me/Marathihotkatha काही वेळातच दरवाजा उघडला गेला आणि शेळके बाईंनी इकडे तिकडे बघत दरवाजा लावून घेतला. त्यांनी आतमधून कडी लावली. शार्दूल तिथे असलेल्या खुर्चीमध्ये बसलेला होता. शेळके बाई आतमध्ये आल्यावर तो उठला. त्याच्या छातीमध्ये धडधड होऊ लागले. शेळके बाई शार्दूलजवळ आल्या आणि त्याच्या गालावरून हात फिरवत पुढच्या बाजूला खाली वाकल्या. त्या म्हणाल्या,”शार्दूल बाळा जेव्हा तू निर्धास्त होऊन मला सांगतोस कि माझी ब्रा ब्लाउजच्या बाहेर आली आहे. तेव्हा मला खूप छान वाटतं. काय करू रे कितीही ब्रा आतमध्ये घेतली तरीही ती ब्लाउजच्या बाहेर येतेच सारखी. तू मदत करशील का रे माझी ब्रा ब्लाउजच्या आतमध्ये घालायला” असं म्हणत शेळके बाई शार्दुलच्या अजून जवळ आल्या. आता त्यांचा चेहरा शार्दुलच्या चेहऱ्याच्या जवळ होता. शार्दुलचे लक्ष शेळके बाईंच्या दोन्ही उभारांवर आणि त्यामधल्या भेगेवर होते. शेळके बाईंच्या उभारांच्या शेजारी बाहेर आलेल्या ब्रा स्ट्रॅपवर शार्दुलने स्वतःचा उजवा हात ठेवला आणि त्या स्पर्शाने शेळके बाईंच्या शरीरामध्ये शिरशिरी उत्पन्न झाली. त्यांनी डोळे बंद केले आणि श्वासोच्छवास जोरजोरात करू लागल्या. त्यांच्या नाकातोंडामधली गरम हवा शार्दुलच्या चेहऱ्यावर फवारली जात होती. शार्दूलचा हात बाईंच्या ब्रा स्ट्रॅपवर फिरू लागला. त्याने एका हाताने ती ब्रा स्ट्रॅप पकडली आणि दुसऱ्या हाताने ब्लाउज धरून ती ब्रा स्ट्रॅप आतमध्ये टाकली. त्यावेळी त्याच्या हाताने बाईंचे उभार दाबले गेले. बाई म्हणाल्या,”

शार्दूल बाळा माझ्या पाठीवरून सुद्धा ब्रा स्ट्रॅप बाहेर आली आहे बघ. ती सुद्धा आतमध्ये टाकशील का रे?”

शेळके बाई उभ्या राहिला आणि शेजारी असलेला स्टूल घेऊन त्या स्टुलावर बसल्या. त्यांनी त्यांच्या सावळ्या पाठीवर असलेले त्यांचे लांबलचक कुरळे केस पुढच्या बाजूला घेतले. शार्दूल बाईंच्या जवळ आला आणि त्याने त्याचे दोन्ही हात बाईंच्या खांद्यावर ठेवले. बाईंच्या पाठीवर असलेली ब्रा स्ट्रॅप शार्दुलने हातामध्ये घेतली आणि तो बाईंना म्हणाला,

“बाई ब्रा खूपच सुंदर आहे आणि दिसायला सुद्धा छान आहे.”

शार्दूल हे बोलताना त्याने त्याचा चेहरा बाईंच्या खांद्याजवळ नेला. त्याचवेळी बाईंनी पाठीमागे बघितलं आणि एकमेकांच्या ओठांना दोघांचा स्पर्श झाला. बाई म्हणाल्या,”सॉरी शार्दूल. चुकून झालं. शार्दूल बाळ तुझ्या बाईंची ब्रा तुला आवडली का? तुला माझी ब्रा व्यवस्थित बघायची आहे का रे?” शार्दुलचे दोन्ही हात शेळके बाईंच्या सावळ्या पाठीवरून फिरत होते. शार्दूल म्हणाला,

“बाई मला खूप आवडेल तुमची ब्रा बघायला.”

शेळके बाईंनी पुढच्या बाजूला असलेली त्यांच्या ब्लाउजची बटणे काढली आणि ब्लाउज स्वतःपासून दूर केला.

शार्दुलला त्यांनी पुढच्या बाजूला बोलावले. शार्दूल पुढच्या बाजूला आला आणि त्याने बाईंच्या दोन्ही उभारांवर नजर टाकली. बापरे शेळके बाईंचे उभार तर मोहिते बाईंच्या उभारांपेक्षा मोठे आहेत. त्यांच्या टाईट ब्लाऊजमुळे ते कधी नजरेस पडले नसावेत. शेळके बाईंच्या ब्रामधून त्यांचे ४० टक्के उभार बाहेरच्या बाजूला दिसत होते. बाईंचे लांबलचक केस पुढे आले होते. शार्दूल म्हणाला,”अहो बाई तुमच्या केसांमुळे मला तुमची ब्रा व्यवस्थित दिसत नाही आहे” शार्दुलने हे म्हटल्यावर बाई खुद्कन हसल्या आणि म्हणाली,”शार्दूल बाळा मग तूच माझे केस मागे कर कि” हे ऐकल्यावर शार्दुलने बाईंचे लांबलचक केस मागे केले. त्या वेळी त्यांच्या सावळ्या सौंदर्याचे खरे खुरे दर्शन शार्दुलला घडले. बाई म्हणाल्या,”शार्दूल बेटा तुला माझे केस त्रास देत आहेत ना. थांब बरं मी माझे केस वरच्या बाजूला बांधते” असं म्हणत शेळके बाईंनी त्यांचे दोन्ही हात वर केले आणि त्या केस वर बांधू लागल्या. बाईंनी जेव्हा दोन्ही हात वर केले तेव्हा त्यांच्या केसाळ काखांचे दर्शन शार्दुलला झाले आणि त्याचा नागोबा खाडकन उभा राहिला. केस वर बांधून झाल्यावर बाई शार्दुलला म्हणाल्या,”शार्दूल बाळा आता बघ व्यवस्थित माझी ब्रा आणि सांग कशी आहे. जवळ येऊन बघ कि रे. तुला हवं असेल तर हात लावूनही बघू शकतोस हं” शार्दूल बाईंच्या अजून जवळ आला आणि त्याने बाईंच्या ब्रा स्ट्रॅपवर हात ठेवला. हळू हळू तो हात त्याने खाली आणला आणि बाईंच्या एका उभारावर हात फिरवू लागला. बाईंच्या ब्रा च्या कप वर त्याचा हात होता. तो म्हणाला,”बाई खूपच मऊ मऊ आहे ओ तुमची ब्रा.” शार्दूलचा हात जेव्हा शेळके बाईंच्या उभारावर फिरू लागला तेव्हा बाईंच्या शरीरामध्ये अणू, रेणू, O२, CO२ सगळंच दुप्पट वेगाने फिरू लागलं. बाई म्हणाल्या,

“शार्दूल बाळा मला अशीच मऊ मऊ ब्रा घालायला आवडते. तू एका हाताने का बघत आहेस. तुझ्या दोन्ही हातांनी बघितल्यावर तुला व्यवस्थित समजेल बाळा. दोन्ही हातांचा वापर कर शार्दूल बाळ.

माझ्या ब्रा ची क्वालिटी किती मऊ मऊ आहे हे तू व्यवस्थित दाबून सुद्धा बघू शकतोस शार्दूल”

शार्दुलने त्याचा दुसरा हात देखील बाईंच्या दुसऱ्या उभारावर ठेवला आणि बाईंनी सांगितल्याप्रमाणे हळू हळू तो बाईंच्या ब्रा ची क्वालिटी त्यांचे उभार दाबून जाणून घेऊ लागला. शार्दूल च्या त्या कृत्याने बाईंनी डोळे बंद केले आणि त्या विव्हळू लागल्या. बाईंच्या उभारावर असलेले तीळ शार्दुलच्या नजरेस पडले. तो म्हणाला,”बाई तुमच्या उभारावर असलेले तीळ खूपच शोभून दिसत आहे तुम्हाला.” शेळके बाई शार्दुलच्या हातांचा स्पर्श मस्तपणे एन्जॉय करीत होत्या. त्या म्हणाल्या,”शार्दूल बाळा माझ्या शरीरावर बऱ्याच ठिकाणी तीळ आहेत. माझ्या पाठीवर तर बरेच तीळ आहेत.

तुला बघायचे असतील तर तू बघू शकतोस बाळ. पण त्यासाठी तूला माझ्या ब्रा चं हुक काढावं लागेल. मगच तुला ते व्यवस्थित दिसेल आणि मला मोजून सांग बरं माझ्या पाठीवर किती तीळ आहेत.” हे ऐकल्यावर शार्दूल बाईंच्या पाठीमागे गेला आणि त्याने बाईंच्या ब्रा चे हुक काढले. ब्रा चे हुक काढल्यावर बाईंनी ती ब्रा अजिबात पकडली नाही. त्यामुळे त्यांची ब्रा अलगद खाली कोसळली. शार्दुलने त्याचे दोन्ही हात बाईंच्या खांद्यावर ठेवले आणि बाईंच्या उघड्या पाठीवर असलेले तीळ मोजू लागला. शार्दुलच्या इवल्याशा बोटांचा स्पर्श जेव्हा जेव्हा बाईंच्या पाठीला होत होता तेव्हा तेव्हा त्यांच्या तोंडातून आह्ह आह्ह असे उद्गार निघत होते.

बाईंनी स्वतःचे दोन्ही हात त्यांच्या मांडीवर ठेवलेले होते. शार्दूल म्हणाला,

“बाई तुमच्या पाठीवर ५ ठिकाणी तीळ आहेत. पण बाई खरोखर तुमच्या पाठीवरचे तीळ खूपच सुंदर आहेत ओ. बाई तुमची हरकत नसेल तर तुमच्या पाठीवरच्या या सुंदर तिळांचे मी चुंबन घेऊ का?”

शेळके बाई म्हणाल्या,”वाह शार्दूल बाळा बरोबर सांगितलंस तू. बहुतेक माझ्या नवऱ्यालाही माहित नसावं कि माझ्या पाठीवर किती तीळ आहेत.

शार्दूल बाळ तुला माझ्या पाठीवरचे तीळ इतके आवडले असतील तर तू नक्कीच त्यांचे चुंबन घेऊ शकतोस बाळ.” शार्दुलने त्याचा एक हात बाईंच्या खांद्यावर ठेवला आणि दुसरा हात त्यांच्या कमरेवर ठेवला. शार्दूल एक एक करून बाईंच्या पाठीवरच्या काळ्या तिळांचे चुंबन घेऊ लागला. शार्दुलच्या नाजूक ओठांचा पाठीला स्पर्श होताच बाईंचे काळ्या रंगाचे मनुके टवकारु लागले. त्यांच्या उभारांवरचे बारीक लव उभे राहिले. शार्दुलने आता त्याचे दोन्ही हात बाईंच्या कमरेवर ठेवले होते आणि त्यांच्या खांद्यावर स्वतःची जीभ चालवायला सुरवात केली. बाईंचे सावळे शरीर घामाने भिजू लागले.

त्यांनी शार्दुलचे दोन्ही हात आपल्या हातामध्ये घेतले आणि पुढे खेचून स्वतःच्या बेंबीवर त्या हातांना आणून ठेवले. त्यामुळे शार्दूलचा चेहरा आता बाईंच्या मानेभोवती खेळू लागला. बाईंच्या कानामागून येणाऱ्या घामाचा थेम्ब शार्दुलने अलगद टिपला. शार्दूल म्हणाला,”बाई तुमच्या घामाची चव पण खूप सुंदर आहे. खरंच बाई तुम्ही खूपच सुंदर आहात” बाईंनी शार्दुलला म्हणाल्या,

“शार्दूल बाळ माझ्या पुढच्या बाजूला देखील बरेच तीळ आहेत बाळा. जर तुला माझ्या पुढच्या भागवरचे तीळ पाहायचे असतील तर लवकर पुढे ये पाहू” शार्दूल झटकीपट पुढे आला आणि बाईंनी त्यांचे दोन्ही हात त्यांच्या डोक्याच्या मागे करून ठेवलेले होते.

बाईंनी शार्दुलच्या डोळ्यात पाहिले. शार्दुलचे लक्ष बाईंच्या दोन्ही उभारांवर होते. इतके सुंदर आणि गोलाकार उभार शार्दुलला अजूनपर्यंत कुठेच पाहायला मिळाले नव्हते. पुस्तकात वाचलेल्या कथेतील वर्णनाप्रमाणे शेळके बाईंचे दोन्ही उभार होते. बाई शार्दुलला म्हणाल्या,

“शार्दूल बाळा हे बघ माझ्या उभारांवर देखील बरेच तीळ आहेत रे. तू बघ कि व्यवस्थित हात लावून”

शार्दुलने बाईंच्या उभारांजवळ स्वतःचा चेहरा नेला आणि त्यांच्या एका उभारला शार्दुलने पकडले. त्यावरून हात फिरवत तो बाईंना म्हणू लागला,”बाई खरंच तुमचे उभार म्हणजे जणू काही आगीचा गोळाच. इतके गरम आणि इतके मऊ मऊ आहेत तुमचे उभार बाई. बाई तुमच्या उभारांवरचे हे काळे टपोरे मनुके खूपच आकर्षक आहेत. त्याच्या खालोखाल असलेला काळा तीळ जणूकाही तुमच्या मनुक्याचा असलेला उपग्रह आहे. अगदी रबराप्रमाणे तुमचे हे मनुके मला कडक भासत आहेत बाई. चंद्रावर असलेल्या डागांप्रमाणे बाई तुमच्या या मनुक्यांच्या भोवती असलेले डाग खरंच खूप शोभून दिसत आहेत”

शार्दुलने बाईंच्या मनुक्यांचे केलेले हे वर्णन त्यांना खूप आवडले. त्या म्हणाल्या,”शार्दूल बाळा कसली वाट बघत आहेस मग. या चंद्राला स्वतःच्या मुखामध्ये घेण्याचे तुला भाग्य लाभले आहे तर तू या भाग्याचा लाभ नक्कीच घ्यावास असे मला वाटते बाळ”

शार्दुलने त्याचे दोन्ही हात बाईंच्या कमरेवर ठेवले आणि डोळे बंद करून बाईंच्या एका चंद्राला स्वतःच्या मुखामध्ये घेतले. बाईंच्या चंद्राभोवतालचे डाग तो जिभेने चाटू लागला.

तसेच मनुक्यांभोवतालचे उपग्रह देखील तो आत्मसात कर लागला. शार्दुलच्या लहानग्या जिभेचा स्पर्श बाईंना स्वतःच्या उभारांवर खूपच आल्हाददायक वाटू लागला. त्यांनी शार्दुलच्या केसांमध्ये हात फिरवत स्वतःचे दोन्ही उभार एक एक करून त्याच्या मुखकमलामध्ये सुपूर्त करीत होत्या. ज्या वेळी शार्दुलच्या दातांनी त्या उपग्रहांना खेळवण्यास सुरवात केली त्याच वेळी बाईंच्या केसाळ जंगलामधून घामाच्या थेंबांची धार ओढ्याच्या रूपामध्ये खाली येऊ लागली. ती बरोबर शार्दुलच्या ओठांवर येऊन त्याच्या मुखामध्ये गेली. शार्दुलला ती चव खूप आवडली. त्याने त्याचे नाक प्रथम बाईंच्या काखेमध्ये रोवले. त्यानंतर शार्दुलने तोंड उघडून बाईंच्या केसाळ काखेमध्ये स्वतःची जीभ चालवायला सुरवात केली.

बाईंच्या काखेमध्ये शार्दुलचे घुसलेले तोंड पाहून बाई खूपच उद्युक्त झाल्या आणि त्यांच्या तोंडातून चित्कार बाहेर पडू लागले. त्यांनी शार्दूलचा शर्ट काढून फेकला आणि त्याची चड्डी खाली करून त्याला फक्त अंडरवियर वरती ठेवले. बाईंनी त्याला कमरेत उचलून स्वतःच्या मांडीवर दोन्ही बाजूला पाय करून बसवले आणि शार्दुलच्या डोळ्यांमध्ये बघत त्याच्या तोंडामध्ये तोंड खुपसले. शेळके बाई एखाद्या रानटी वाघिणीप्रमाणे शार्दूलवर तुटून पडल्या. शार्दुलच्या ओठांचा पार चुराडा करून टाकला.

त्याच्या मानेवर कानामध्ये… छातीवर.. काखेमध्ये पोटावर …. कमरेवर… सगळीकडे बाईंची जीभ आणि दात फिरू लागले.

उत्साहात येऊन बाईंनी शार्दुलच्या कोवळ्या शरीरावर बऱ्याच ठिकाणी दातांनी प्रहार केले होते. त्यानंतर बाईंनी शार्दुलला खाली उतरवले आणि स्वतःची साडी पूर्णपणे मांड्यांच्या वर केली. स्वतःची ओली झालेली निकर काढून त्यांनी स्वतःच्या मैनेमध्ये बोट घातले. तेच बोट बाईंनी शार्दुलच्या तोंडामध्ये घातले. शार्दुलला त्यांनी गुडघ्यावर बसण्याचा इशारा केला. एका हाताने त्यांनी स्वतःची साडी पकडून ठेवलेली होती. दुसऱ्या हाताने बाईंनी शार्दुलचे केस घट्ट पकडले आणि त्याचा चेहरा बाईंनी स्वतःच्या गुहेमध्ये खुपसला. अगोदरच ओली आणि चिकट झालेली बाईंची गुहा जेव्हा शार्दूलचा चेहरा त्यावर घासू लागला त्यावेळी ती आणखीनच चिकट पदार्थ सोडू लागली.

बाईंनी शार्दुलचे डोके स्वतःच्या मैनेवर घट्ट दाबून धरले. एका हाताने ते स्वतःचे उभार जोरजोरात दाबत होत्या आणि दुसऱ्या हाताने शार्दुलचे डोके स्वतःच्या मैनेवर घासत होत्या. शार्दूल त्याची जीभ बाईंच्या मैनेमध्ये चालवत होता. बाईंना सहन नाही झाले आणि त्यांनी सर्र्र्रर्र्र्र सर्रर्रर्रर्र सर्रर्रर्रर्र सर्रर्रर्रर्र असे कारंजे शार्दुलच्या चेहऱ्यावर उडवले.

शार्दूलचा चेहरा पूर्णपणे चिकट झाला होता. बाईंनी त्याला वर ओढून एक जोरदार चुंबन घेतले.

त्यानंतर बाईंनी स्वतः गुडघ्यावर बसून शार्दुलची अंडरवियर खाली केली. त्याचा नागोबा अगोदरच फणा काढून उभा होता. बाईंनी जराही वेळ न दवडता शार्दूलचा नागोबा स्वतःच्या मुखामध्ये घेतला आणि आवाज करीत त्याचा नागोबा चोखु लागल्या. शार्दूलचा नागोबा बाई घशापर्यंत आतमध्ये घेत होत्या. त्याच्या लिंबांना बाई एक एक करून तोंडामध्ये घेऊन चोखित होत्या.

बाईंच्या त्या चोखण्यामुळे शार्दूलचा ताबा सुटला आणि शार्दुलने बाईंचे डोके घट्ट पकडून त्यांच्या चेहऱ्यावर पिचकारी उडवली. शार्दूल शांत झाला होता. बाईंनी ते सर्व चाटून खाल्ले. त्या उठल्या आणि तशीच त्यांनी शार्दुलला मिठी मारली.

त्या म्हणाल्या,”शार्दूल बाळ तू खरंच खूप छान मुलगा आहेस. तुला बरंच काही द्यायचं आहे रे पण तू अजून त्या सगळ्यासाठी तयार नाही आहेस बाळ.

काही वर्षांनी तुला ते सगळं द्यायला मला नक्कीच आवडेल. तू मोठा झाल्यावर तुला मी हवं ते स्वर्गसुख देईन बाळ. तुझी शाळा जरी आता संपली असली तरी यापुढे आपली भेट हि नक्कीच होत राहील आणि तुझ्या या शेळके बाईंना अजिबात विसरू नकोस ह” शेळके बाईंच्या या बोलण्यावर शार्दूल म्हणाला,”बाई तुम्ही जे मला आता दिलंत ते स्वर्गसुखाहून खूपच सुंदर होते. थँक यु सो मच बाई. बाई मी तुम्हाला कधीच विसरणार नाही आणि आपली भेट हि नक्कीच होत राहील” बाई हसल्या आणि त्यांनी शार्दुलला एक लॉन्ग किस दिली.

दुसरा भाग समाप्त.