आकाशने अगदी सावकाश जोर लावत स्वतःला प्रेरणामध्ये सारले. एका ठराविक मर्यादे नंतर त्याला पुढची वाट अडवलेली जाणवली. विरोध मोडून न काढता तो मागे झाला. प्राण कंठाशी घेऊन श्वास रोखुन राहिलेल्या प्रेरणाने निश्वास सोडला. संपूर्ण बाहेर येऊन परत आकाश तिच्यात शिरायला लागला. काही काळ त्याने फक्त तिच्या अंत:पटलापर्यंत जाऊन परत मागे येण्याचे धोरण अवलंबले.
त्यामुळे प्रेरणा बरीच रिलॅक्स झाली. तिचे शरीर सैल झाले आणि आकाशच्या तेवढ्या माफक हालचालींना प्रतिसाद दयायला लागले. त्याच्या हालचालींनी तिचा दाणा चिरडला जात होता. त्याने प्रेरणा उत्तेजनेच्या टोकावर पोहचत आली होती. आकाश तिच्या चेहेऱ्याकडे टक लावून बघत ही सगळी स्थित्यंतरे अनुभवत होता. प्रेरणा पूर्णपणे रिलॅक्स झाली आणि तिने अजुन पाय फाकवले.
आपल्या कंबरेला किंचित धक्के देऊन ती आकाशला साथ दयायला लागली. तिची कडेलोटाची समीप आकाशला जाणवली. तिच्या छातीवरील हात काढुन त्याने तिच्या खांद्याखालून तिच्या पाठीवर आणले. तिला अक्षरशः अलगद मिठीत घेतले. पुढे होऊन त्याने तिच्या ओठांवर ओठ ठेवले. त्याच्या ओठांना तिच्या ओठांचा प्रतिसाद मिळाला. पुढच्याच क्षणी एका ठराविक लयीत पुढे होणारी त्याची कंबर जबरदस्त जोराने आणि तुफान वेगाने पुढे झाली. त्याचा सेनापती त्वेषाने निघाला. मध्ये येणाऱ्या सगळ्या विरोधाना मोडीत काढत त्याने मुसंडी मारली.
आणि मग त्याच्यापुढे तिचे कौमार्यपटल आले. त्याचा भंग करणे हे त्याचेच प्राक्तन होते. आलेल्या परिस्थितीला सामोरा जात त्याने तशीच मुसंडी मारणे चालू ठेवले. तिच्या कौमार्यपटलाच्या चिंध्या उडाल्या.
तुटणारी प्रत्येक पेशी तिच्या डोळ्यात वेदना निर्माण करून गेली. तिच्या ओठांवर आक्रमण करताना त्याच्या नजरेने ही वेदना टिपली. पण त्याचाही नाईलाज होता. संपूर्णपणे तिच्यात सामावून आकाश थांबला. तिचे ओठ चोखत तिच्या तोंडातून निघणारे वेदनायुक्त हंकार स्वतःच्या तोंडात झेलत राहिला. ‘त्या’ क्षणी वेदना सहन न होऊन तिच्या नखांनी त्याच्या पाठीवर काढलेली नक्षी त्याने स्थितप्रज्ञपणे झेलली. वेदनेचा भर ओसरल्यावर प्रेरणाचे शरीर किंचित सैल झाले. त्याची जाणीव होताच आकाशच्या कंबरेने परत किंचित हालचाल करायला सुरुवात केली. आता प्रेरणाच्या शरीरातून निघणाऱ्या वेदनांची जागा शरीरभर थुईथुई नाचणाऱ्या संवेदनांनी घेतली होती.
प्रेरणाच्या सर्वांगात उत्तेजनेच्या लाटा फुटत होत्या. अशातच एक लाट आली आणि तिला उंच उंच घेऊन गेली आणि तिथुन एक दबकी किंकाळी मारत प्रेरणा कोसळली. आकाशला गच्च धरून ठेऊन प्रेरणा एका प्रचंड आवेगाने स्खलित झाली. तिचे स्खलन स्तब्ध राहून आकाश अनुभवत राहिला. कित्येक क्षण जावे लागले प्रेरणा संपुर्ण भानावर यायला. भानावर आल्यावर प्रथम तिने काही केले असेल तर आकाशला स्वतःकडे ओढून घेतले आणि अत्यंत आवेगाने त्याचे कडकडून चुंबन घेतले. तिच्या त्या आवेगाने आणि चुंबनाने अचंबित होऊन आकाशने तिच्यापासून स्वतःला विलग केले आणि तिच्या बाजुला पहुडला. त्याच्या कुशीत शिरून प्रेरणा त्याला आसुसून कीस करायला लागली. चुंबनाचा आवेग कमी झाल्यावर प्रेरणाच्या लक्षात आले की तिची कामतृप्ती झाली असली तरी आकाशची अजुन खऱ्या अर्थाने काम तृप्ती व्हायची होती. तिने हळुच खाली बघितले. त्याचा अजुन ताठर पण लाल महिरप काढलेला लंड आणि चादरीवर पडलेले डाग तिला किंचित लाजिरवाणे वाटले.
“आकाश चल ना, पटकन एक मस्त शॉवर घेऊन येऊ आणि परत करू. आय वॉन्ट यू मोअर… आय वॉन्ट यू अगेन…” त्याच्या कानात तिचे मंत्रावलेले शब्द त्याच्या भावना चेतवून गेले आणि आकाश बेडवरून उठुन बाथरूममध्ये जाऊन शॉवरखाली उभा राहिला.
थंड पाण्याने त्याच्या शरीरात लागलेली आग अधिकच भडकली. तो बाथरूममध्ये शिरताच प्रेरणाने चटकन गादीवरची चादर बदलली आणि तीही आकाश बरोबर थंड शॉवरखाली शिरली. प्रेरणाने पुढाकार घेऊन आकाशला साबण लावला.
आठवणीने तिने आकाशचा लंड आणि स्वतःची दुखरी योनी भरपूर साबण लावून व्यवस्थित साफ केली. तिच्या स्पर्शाने आकाश अजूनच उत्तेजीत होत होता. तिने काळजी घेतली की तिच्या स्पर्शाने आकाश स्खलित होणार नाही. तिला आता आकाश परत हवा होता पण असा घिसाडघाईत नाही… व्यवस्थित… आरामात… बेडवर… आंघोळ होताच तिने त्याला आणि स्वतःला एकाच टॉवेलने पटकन कोरडे केले आणि दोघेही परत बेडवर आले. नविन चादर, रूमफ्रेशनर ने सुगंधित वातावरण आणि समोर नग्न प्रेरणा… आत्ताच साबणाने आंघोळ करून आलेली… ताजी ताजी…
आकाशला उत्तेजीत व्हायला अजुन काय हवे होते? प्रेरणाला खांद्याला धरून त्याने पलंगावर आणले आणि तिच्या मुलायम ओठांवर आपल्या ओठांच्या दाबाने तिला चक्क झोपायला भाग पाडले. तिच्या ओठांवर आक्रमण चालूच ठेऊन आकाश तिच्यावर आला. काही क्षण तिच्या स्तनांना योग्य तो न्याय देऊन त्याने कुरवाळले. आपल्या हातांनी त्याने तिचे पाय फाकवले.
बरोबर तिच्या पायांत पोजिशन घेतली. स्वतःच्या हाताने स्वतःचे हत्यार पेलले आणि तिच्या योनिमुखावर टेकवले. हात काढून वर घेतला आणि दोन्ही हात तिच्या पाठीमागे घेऊन प्रेरणाला मिठीत घेतले. अगदी हळुवारपणे पण निश्चित वेगात आणि संपुर्ण जोर लावून त्याने कंबर पुढे रेटली. तिच्या योनीच्या पाकळ्या फाकल्या. त्यात प्रवेश करत समोर येणाऱ्या योनीच्या अंतर्भागाच्या प्रत्येक कणावर आपला शिक्का उमटवत आणि प्रत्येक कणाचा स्पर्श अनुभवत त्याचा लंड आत शिरत होता. मघाच्या आघातांनी आणि हल्ल्याने हळहळलेली योनी हळुहळू सरावत गेली. पार मुळापर्यंत जाऊन आकाश थांबला. एका क्षणाची उसंत घेऊन आकाश आघात करायला लागला. आपला लंड संपुर्ण बाहेर काढून परत जोरात मुळापर्यंत आत ठोकायला लागला.
त्याच्या गोट्या तिच्या पार्श्वभागावर घंटानाद करायला लागल्या. नकळत प्रेरणा त्याला कंबर उचलुन साथ दयायला लागली. त्यामुळे त्याचे आघात अजुन खोलवर व्हायला लागले. बघता बघता त्यांच्या हालचालीला एक लय आली, एक हीदम आला. दोघेही आता भरभरून सुख घेत होते तसेच जास्तीत जास्त सुख देत होते. आकाशच्या लंडाचे होणारे घर्षण प्रेरणाला जास्तच उद्दीपित करत होते.
जास्त उद्दिपनेने प्रेरणा आकाशला अजुन आपल्यात सामावून घ्यायला बघत होती. त्यांच्या त्या लयीला आणि ह्रीदमला त्यांच्या हंकारांची साथ मिळायला लागली. एकमेकांचे हंकार दोघांनाही अजुन उत्तेजीत करायला लागले. दोघांच्या हालचालींना वेग आला. दोघांची कंबर जोरजोरात हलू लागली. वेग वाढला… वाढला… वाढला… आणि… आकाशने शेवटचा जोरदार धक्का मारला.
प्रेरणाची योनी फाटेल की काय इतका आकाश तिच्यात घुसला. त्याच्या लंडातुन विर्याची बरसात व्हायला लागली. त्या तिच्या आतमध्ये प्रथमच बरसणाऱ्या वीर्यधारांनी तिची योनी तुडूंब भरली. त्या विर्याच्या स्पर्शाने प्रेरणा सुद्धा उत्तेजनेच्या कित्येक पायऱ्या एका दमात चढुन गेली आणि तो वीर्याचा मुलायम उबदार स्पर्श अनुभवत आणि घशातून हुंकार काढत प्रेरणा देखील आकाश बरोबरच स्खलित झाली. दोघेही एकमेकांना स्वतः मध्ये जास्तीत जास्त सामावून घ्यायचा प्रयत्न करत जास्तीत जास्त जोर लावून गळाले. एकमेकांना पूर्ण शोषून घेऊन दोघे विलग झाले. सगळे झाल्यावर स्त्रीसुलभ लज्जेने प्रेरणा आकाशच्या कुशीत शिरली.
“थुक्स प्रेरणा… आणि आय लव्ह यू…” “आय लव्ह यू टू… पण बँक्स कशाबद्दल?” “तुला माहिती आहे… मघाशी मी माझा आत्मविश्वास गमावून बसलो होतो. माझ्या दृष्टीने सगळे संपले होते. पण तू धीराने घेतलेस. माझा आत्मविश्वास परत मिळवून दिलास. तुझ्याजागी दुसरी कुणी असती तर तिने माझी निर्भत्सना केली असती…”
“पहिले म्हणजे माझ्या जागी कुणाचा विचार केलास तर खबरदार… आणि एकदा तुला मी ‘माझा’ म्हटले की तुझी निर्भत्सना ती माझीही नाही का? शिवाय माझा तुझ्यावर आणि तुझ्या ‘ह्याच्यावर’ संपुर्ण विश्वास होता. माझ्या ट्रॅकपॅन्ट वर केलेली नक्षी मी अजुन विसरले नाही… सो, जर कशाची जरुरी होती तर ती पेशन्सची… आणि तोच कामी आला…” तिच्या बोलण्यावर कृतकृत्य होत आकाशने मनापासुन तिचे चुंबन घेतले.
प्रेरणाने त्याला तोलामोलाची साथ दिली. प्रेरणाच्या सपोर्टमुळे आकाशची ‘पहिली रात्र’ कारणी लागली… नव्हे संपुर्ण सक्सेसफुल झाली. आकाशची प्रिय पत्नी ह्या पहिल्या रात्रीच्या’ यशामागची प्रेरणा ठरली… . थकून भागून ते दोन्ही तृप्त श्रांत-क्लांत प्रेमी जीव एकमेकांच्या बाहुपाशात शिरले. निद्राराणीच्या कुशीत शांत झोपी जाताना प्रेरणाच्या मनात लताचा स्वर झिरपत राहिला… आली हासत पहिली रात उजळत प्राणांची फुलवात प्रकाश पडता माझ्यावरती फुलते बहरून माझे यौवन हसली नवती चंचल होऊन नयनांच्या महालात… मोहक सुंदर फूल जीवाचे पतिचरणावर प्रीत अर्पिता मिलनाचा स्पर्श होता विरली अर्धांगात…
लाज बावरी मी सावरता हर्षही माझा बघतो चोरून भास तयाचा नेतो ओढून स्वप्नाच्या हृदयात… मधुचंद्र… हनीमून… हनीमून म्हणजे हनीमून म्हणजे हनीमून असतो, तुमचा आमचा सर्वांचा सेम असतो. गरीब असो वा श्रीमंत, राव असो वा रंक… मधुचंद्राच्या आठवणी, तो काळ, ते कुंद दिवस, त्या धुंद रात्री… ‘अविस्मरणीय’ शब्दाचा खरा अर्थ तिथेच कळतो. तिथे फक्त दोन प्रेमी जीव असतात हेच सत्य असते… बाकी सर्व मिथ्या असते. लव्हमॅरेज असेल तर आधी मन मारून थांबलेल्या ठिकाणाहून पुढील निसंकोच वाटचाल असते. अरेंज मॅरेज असेल तर त्यातील गंमत अजुन वाढते. दोन अनोळखी जीव एकत्र येतात. एकमेकांची प्रत्येक गोष्ट नविन असते. नाती हळुहळू उलगडू लागतात. एकमेकांना समजुन घेतानाच एकमेकांच्या आवडीनिवडी कळायला लागतात. नाते हळुहळू फुलत जाते आणि त्याची घट्ट वीण बनते. गेला एक महिना एकमेकांना जवळून ओळखणारे आकाश आणि प्रेरणा फक्त दोन दिवसांच्या हनीमून पिरीयड मध्ये एकमेकांना जास्तीतजास्त जाणून घ्यायचा प्रयत्न करत होते. मधुचंद्राचा अगदी थोडाच कालावधी, लो बजेटमुळे मिळालेले साधारण हॉटेल… कशाकशाचा त्यांना फरक पडत नव्हता.
प्रेरणा आपली ‘नववधू प्रिया, मी बावरते…’ पायरी ओलांडून मोकळी झाली होती. भरभरून सुख घ्यायचे आणि दामदुपटीने परत करायचे ह्यातच त्यांचा काळ चालला होता. दिवसाची ‘रात्र’ करताना आणि रात्रीचा ‘दिवस’ करताना त्यांच्या मनात एकच भावना होती…
मैने तुझे मांगा तुझे पाया है…! तुने मुझे मांगा मुझे पाया है…! आगे हमे, जो भी मिले… या ना मिले… गिला नही… त्या दोन दिवसांत दोघांनी एकमेकांना जमेल तितके सुख दिले
. कुठेही बाहेर फिरायला जाण्याचे विचारही त्यांच्या मनाला शिवले नाहीत. ते मंतरलेले दोन दिवस संपुर्ण जग फक्त त्या दोघांपुरते मर्यादित होते. वेळोवेळी खाण्याची ऑर्डर घेउन येणारा वेटर सोडला तर त्या दोन दिवसात त्यांच्या विश्वात दुसऱ्या कुणालाही प्रवेश नव्हता. परतल्यावर कुणी त्यांना ‘काय पहिले’ हा प्रश्न विचारला असता तर प्रेरणाचे खरे उत्तर असते
‘फक्त पोपडे पडलेले हॉटेलचे सिलिंग’… आकाश मात्र प्रेरणाच्या शरीराचा इंच-न्-इंच आठवण्यात रममाण झाला असता. तृप्त मनाने आणि थकल्या शरीराने दोघे रविवारी रात्री घरी परतले आणि त्यांचे स्वप्न नगरीत विहार करणारे विमान व्यावहारिक दुनियेत लँड झाले. दुसऱ्या दिवशी सकाळ पासून दोघांचे रुटीन सुरु झाले. मुंबई नगरात राहणाऱ्या मध्यमवर्गीय मराठी माणसांच्या झुंडीत ह्या नवविवाहित दाम्पत्याच्या विवाहाचे नाविन्य लोप पावले. पोटासाठी धावणाऱ्या असंख्य लोकांच्या सागरातील ते एक बिंदू मात्र उरले… नोकरी म्हणजे आठ तासांचा धंदा आणि धंदा म्हणजे चोवीस तासांची नोकरी…
दोघांनाही आपापल्या दैनंदिन जीवनात ह्याचा प्रत्यय येऊ लागला. प्रेरणा जीव तोडून मेहनत करत होती पण अंतर्गत राजकारण आणि वशिल्याचा अभाव ह्या कारणांनी बिचारी नुसतीच दमुन जात होती. आकाशची फरपट काही वेगळी नव्हती. जिद्दीने काढलेला व्यवसाय चालवणे जिकरीचे झाले होते. स्वतःचा व्यवसाय असल्याने त्याच्या कामाचे तासही ठरलेले नव्हते. शिवाय हाताखाली भरवशाचा स्टाफ ठेवण्याची ऐपत नसल्याने सगळीकडे त्यालाच धावावे लागत होते. मालकाचे दररोजच्या कामकाजावर वैयक्तिक लक्ष नसेल तर त्याचा फायदा घेउन हिशोब जितक्या सचोटीने सांभाळले जातात तितक्याच सचोटीने सांभाळले जात होते. परिणामतः व्यवसायात दिवसेंदिवस नफा कमी होऊन तोटा वाढत होता. दिवसभराच्या ह्या धावपळीमुळे दररोज रात्री आकाश प्रेरणा गलीतगात्र झालेले असायचे. शारीरिक श्रम आणि मानसिक कुचंबणा ह्यामुळे त्यांचा मुड रसातळाला गेलेला असायचा. फक्त एकमेकांच्या मिठीत उद्याच्या उज्वल भविष्याची स्वप्न बघत झोपणे इतकेच त्यांचे सेक्स लाईफ उरले.
त्याला अपवाद म्हणजे शनिवार रात्र – तेही आकाशची कुठे अपोइंटमेंट नसेल तर… बाकीच्या रात्री कंडम झाल्या असताना ही एकच रात्र ‘कंडोम नाईट’ उरली होती… मिळालेल्या शनिवार रात्रीचा मात्र ते पुरेपूर उपभोग घेत. गेल्या संपूर्ण आठवड्याचा बॅकलॉग आणि येणाऱ्या आठवड्यासाठी ‘राखीव साठा’ ह्या दृष्टीने दोघेही एकमेकांवर तुटून पडत. तशीही प्रेरणाची शारीरिक भूक आकाशपेक्षा थोडी जास्तच होती. त्यामुळे थकल्या शरीराने तिला पुरे पडताना आकाशला पडणारा ताण खूप जास्त असायचा. पण जेव्हा प्रेरणा तृप्त व्हायची आणि तिच्या घशातून तुप्तीचे हंकार निघायचे तेव्हा आकाशचा सगळा ताण सगळा शिणवटा निघून जायचा. कितीही थकली दमली असली तरी प्रेरणा सुद्धा आकाशला संपुर्ण सुख मिळून त्याच्या तुप्तीची चिळकांडी उडाल्याशिवाय उसंत घ्यायची नाही. कानाडोळा केला तर वाईट परिस्थिती अजूनच बिघडते. जर सर्व व्यवस्थित चालू असेल तर नक्कीच कुठेतरी काहीतरी चुकत असते. प्रेरणाचा जॉब व्यवस्थित चालू होता, आकाशचा व्यवसाय चालू होता, पण कुठेतरी काहीतरी चुकत होते. महिन्याचे आठवडे गोल्डन वीक, सिल्वर वीक, ब्रॉन्झ वीक आणि ‘रद्दी वीक’ इथपर्यंत येऊन पोहोचले होते.
प्रेरणाचा पगार आकाशच्या व्यवसायातील नुकसानीत चालला होता. आकाश मरमरून ऑर्डर्स आणून आणि त्या वेळेवर पूर्ण करूनही नफा होत नव्हता. ‘सुहागरात’ साठी कौतुकाने घेतलेल्या एसीचा हप्ता एका महिन्यात भरता आला नाही आणि प्रेरणाचा संयम संपला. एके शुक्रवारी आकाशच्या दिवसभराच्या ऑफिसबाहेरच्या कामाचा अंदाज घेउन प्रेरणाने हाफ डे घेतला आणि त्याच्या गैरहजेरीत फॅक्टरीवर चक्कर मारली. रात्री ती घरी आली ती काही दृढ निश्चय करूनच. दुसऱ्या रात्री तिने आकाशला स्पष्टपणे सांगितले… “आकाश, मला तुझ्याशी काही बोलायचे आहे. मी काल तुझ्या फॅक्टरीमध्ये गेले होते.
मी गेल्या काही महिन्यांचे अकौंटन्स पहिले. काल रात्रभर आणि आज दिवसभर मी हिशोब करत होते. आता मी निर्णय घेतला आहे. मी नोकरी सोडते आहे आणि संपुर्णवेळ तुझा – सॉरी – आपला बिजनेस बघणार आहे. सगळे अकौंटन्स मी स्वतः बघणार आहे” “आकाश, मला तुझ्याशी काही बोलायचे आहे. मी काल तुझ्या फॅक्टरीमध्ये गेले होते. मी गेल्या काही महिन्यांचे अकौंटन्स पहिले. काल रात्रभर आणि आज दिवसभर मी हिशोब करत होते. आता मी निर्णय घेतला आहे. मी नोकरी सोडते आहे आणि संपुर्णवेळ तुझा – सॉरी – आपला बिजनेस बघणार आहे. सगळे अकौंटन्स मी स्वतः बघणार आहे” तिच्या त्या ठाम बोलण्याने आणि दृढ निश्चयाने आकाश विचलित झाला.
प्रेरणाचे स्वतःच्या करियरवर असलेले प्रेम त्याला माहित होते. त्याच्याशी बोलून मग हा निर्णय घेतला असता तरी कदाचित त्याची हरकत नव्हती… पण अशाप्रकारे तिने तिचा इतका मोठा निर्णय जाहीर करणे त्याचा इगो दुखावून गेले. शिवाय तिचा हा निर्णय कुठेतरी त्याचा नाकर्तेपणा दाखवुन जात होता. आपला निषेध व्यक्त करायला आणि तिला समजवायला आकाश सरसावला “प्रेरणा, मला वाटते तुझा हा निर्णय आततायी आहे. ठीक आहे, माझी थोडी ओढाताण होते आहे पण म्हणुन तू तुला इतकी आवडणारी नोकरी सोडायची गरज नाही” जेव्हा पत्नी नवऱ्याला ओळखायला लागते तेव्हा बहुतेक वेळा ती त्याचे बोलणे ऐकणे बंद करते. जेव्हा पत्नीला पतीचा कमकुवत दुवा मिळतो तेव्हा तिचे राज्य सुरु होते…
आकाश पोटतिडकीने तिला समजावत होता. तिचे करियर कसे महत्वाचे आहे, त्याचा व्यवसाय तो कसा सांभाळू शकतो त्याबद्दल तो उदाहरणे देत होता. प्रेरणाने त्याचे बोलणे ऐकताना बेड नीट केला. त्याच्यासमोर उभी राहून तिने आपल्या अंगातील एकमेव गाऊन काढून टाकला. तिचे योग्य जागी भरलेले यौवन त्याच्यापुढे उघडे पडले. तिच्या चेहेऱ्यावरील मादक भाव, डोळ्यातील खास आव्हान, छातीवरील उन्नत अर्धगोल घुमट आणि तारुण्याने मुसमुसलेले अंग बघुन त्याची हवा तंग झाली. आकाशवरील योग्य तो इफेक्ट बघुन प्रेरणा आकाशचे कपडे काढायला लागली.
सेक्सवर कुठलाही उपाय नाही… शिवाय… अजुन अजुन अजुन सेक्स… रविवारी सकाळी आकाशने घरातील ‘कर्ता’ म्हणुन निर्णय दिला की प्रेरणाने नोकरीच्या जोखडातून स्वतःची सुटका करून घ्यायची आणि स्वतःची सगळी बुद्धी आणि व्यवहार चातुर्य स्वतःच्या बिजनेससाठी वापरायचे..
. मंदपणे हसून प्रेरणाने त्याच्या’ निर्णयाला अनुमोदन दिले. काय करणार बिचारी… प्रेरणा स्वतः बुद्धिमान होती. तिने कंपनीच्या कामाचा ताबा घेताच बऱ्याच गोष्टी तळ्यावर आल्या. कामाला, कामगारांना शिस्त आली. उत्पादन क्षमता वाढली. हलगर्जीपणामुळे होणारे नुकसान कमी झाले. प्रेरणा फ़ायनान्स मध्ये एक्सपर्ट होतीच… तिने संपुर्ण व्यवसायाची माहिती करून घेतली आणि कंपनीला जरा स्थैर्य आले. आकाशही निर्धोकपणे बाहेरची कामे पाहू लागला आणि सेल्स आणि मार्केटिंग सुधारले. परिणामतः पुढच्या महिना अखेर प्रेरणाचा पगार घरी न येऊन सुद्धा घरातील आवक थोडीशी वाढली. घेतलेल्या निर्णयाचा दोघांनाही आनंद झाला आणि आकाशने प्रेरणाला रात्रभर जागवून तिचे आभार मानले. प्रत्येक लहान समस्येच्या मागे मोठी समस्या दबा धरून असते, लहान समस्या । व्हायची वाट बघत… महिनाअखेरचा प्रॉब्लेम प्रेरणाने अक्कल हुशारीने सोडवला आणि दोघेही विसरले की ‘दिसते तितके काहीही सोपे नसते…’ पुढचा महिना सुरु झाला आणि आकाशने घेतलेल्या लोनचे हप्ते सुरु झाल्याची नोटीस आली.
ह्या लोनच्या अगेन्स्ट आकाशने त्याची फॅक्टरी गहाण ठेवली होती. हे हप्ते भरताना जीव मेटाकुटीला आला आणि जिथून सुरु झाले त्याच्याही खाली संसाराचा आर्थिक गाडा पोहोचला. ‘प्रत्येक उपाय नविन अपाय घेउन येतो’ या उक्तीचा प्रत्यय यायला लागला आणि सर्व उपाय थकले. जेव्हा तुम्हाला वाटते की ह्याहून काही वाईट होऊ शकत नाही तेव्हा अजुन काहीतरी भयंकर होते…
संकटे येतात तेव्हे झुंडीने येतात… ठराविक मुदतीत लोनचा हप्ता भरला नाही तर जप्तीची नोटीस आली. प्रेरणाची नोकरी सुटलेली, तिचा नियमित पगार बंद, बिजनेस मधुन येणारा अनियमित अपुरा पैसा हप्त्यात जातोय आणि तरीही हप्ते दयायला पैसे कमी पडताहेत… बँकेत शिल्लक काहीही नाही… स्थावर जंगम मालमत्ता काहीही नाही… कुणी ओळखीचे मदत करू शकणारे…
कुणीही नाही… ह्या सर्व संकटांसमोर फक्त आकाश आणि त्याच्या पाठी ठामपणे त्याची अर्धांगिनी प्रेरणा…
काही दिवस प्रेरणा स्वतःच्याच विचारांत आणि कामात हरवली होती. शेवटी शनिवारी सकाळी तिने मनाशी काहीतरी निश्चय केला. दोघांसाठी मस्त आले घालुन चहा केला. बाहेर पडणाऱ्या रिमझिम पावसाकडे बघत दोघे गरम चहाचे घुटके घेत बाल्कनीत बसले. आपल्या बोलण्याकडे आकाशचे संपुर्ण लक्ष आहे हे कन्फर्म करून प्रेरणाने बोलायला सुरवात केली…
“आकाश, मला सभ्यपणे एका असभ्य विषयावर तुझ्याशी बोलायचे आहे.” तिचे असे निवेदन आकाशला धोक्याचा इशारा देऊन गेले.
तो तिच्याकडे बघायला लागला. घसा खाकरून आणि एक आवंढा गिळून प्रेरणा पुढे बोलायला लागली “हे तुलाही मान्य असेल की सद्य परिस्थिती बदलण्यासाठी काहीतरी करणे भाग आहे. आपण जमतील ते सगळे उपाय करून बघितले पण काहीही फरक पडत नाही.” आकाशने मनाविरुद्ध मान हलवून तिच्या म्हणण्याला दुजोरा दिला.क्रमश: