करमसारख्या एका किन्नराने आपल्यावर हात उगारावा याचा प्रचंड राग येऊन व संतापाने बेभान होऊन करमची आज सगळी लाज, सगळी मस्ती उतरवून त्याला जन्माची अद्दल घडवायची असा विचार करून मानव त्याच्या राकट हाताने करमला खांद्यावर उचलून घेऊन सरळ बेडवर नेऊन टाकत त्याच्या दोन चार कानाखाली मारून करमच्याच ओढणीने बेडच्या कडांना त्याचे हात बांधत आपले कपडे उतरवून एक एक करून त्याचे कपडे फेडत बलात्कार करण्याचा प्रयत्न करतो.
मानवच्या त्या सैतानी पकडीतून सुटण्यासाठी बिचारा करम खूप प्रयत्न करतो, मदतीसाठी जोर जोरात किंचाळतो. खरं म्हणजे त्याच्या किंचाळण्याचा आवाज त्यांच्या खोलीच्या बरोबर खाली असलेल्या आदित्यच्या आईच्या खोली पर्यंतही गेला असतो परंतु, तीही आपल्या पतीप्रमाणेच दुष्ट प्रवृत्तीची असल्याने करमच्या किंचाळण्याकडे सरळ दुर्लक्ष करते. इथे पिसाळलेला मानव त्वेषाने त्याच्या तोंडावर आपला पाशवी हात ठेवून तोंड दाबण्याचा प्रयत्न करतो पण करम त्याच्या हाताचा जोरदार चावा घेतो त्यामुळे क्रोधाने बेभान होत एखाद्या रानटी पशुप्रमाणे तो करमवर अक्षरशः तुटून पडतो. परंतु, करमच्या सुदैवाने, दोन दिवसांनी घरी परतणारा आदित्य काम लवकर झाल्याने एका दिवसात घरी येतो.
घरी परतलेल्या आदित्यच्या कानावर जेव्हा करमच्या किंचाळण्याचा आवाज पडतो तेव्हा हातातील बॅग व इतर सामान खाली टाकत तसाच आपल्या बेडरूमकडे धाव घेऊन मानव करमवर बलात्कार करत असल्याचे पाहून संतापाने बेभान होतो व मानववर एक जोरदार लत्ता प्रहार करून त्याला बाजूला ढकलून करमची सुटका करत त्याला आपल्या मिठीत गच्च आवळतो व त्याला बाजूला करत मानवला यथेच्छ बदडवून काढतो.
आदित्य मानवला बदडवून काढत असताना मानवच्या किंचाळण्याचा आवाज ऐकून मात्र त्यांची आई वर येते व मानवला कशाला मारत आहेस असा जाब विचारत करमच्याच चारित्र्यावर शिंतोडे उडवत आदित्यच्या अपरोक्ष त्यानेच मानवला खोटं बोलून वर बोलावून शारीरिक सुखाची मागणी केली असा बनाव रचत शेवटी त्यानं आपली लायकी दाखवलीच असं म्हणत करमवरच हात उचलायला जाते.
परंतु, करमवर जीवापाड प्रेम व विश्वास असलेला आदित्य तिने करमवर उचललेला हात मध्येच पकडत तिचे सर्व आरोप धुडकावून लावत करमचं चारित्र्य निर्मळ आहे, तो असं कधीच करणार नाही असं म्हणत “आजवर मला वाटत होतं की तुम्ही मोठ्या मनानं माझं आणि करमचं नातं स्वीकारलं आहे.
पण नाही, आजचं तुम्हां लोकांचं हे असलं अधम वर्तन पाहून माझा तो भ्रम पूर्णत: दूर झाला आहे. उलट आज मला तुमचीच मानसिकता किती नीच आहे याची जाणीव झाली व तुम्ही लोकं माणूस म्हणण्याच्याही लायकीचे नाहीत हेही कळून चुकलं आहे. खरं सांगायचं म्हणजे मलाही तुमच्या करम सोबतच्या दुटप्पी वागण्याचा संशय आला होताच व मी याबाबतीत करमला विचारलंही होतं पण त्याने मात्र मोठेपणा दाखवून मला असं जाणवूही दिलं नाही उलट, तुम्ही सर्व माझ्या गैरहजेरीत त्याच्याशी खूप प्रेमानं वागतात, त्याला जपतात असंच तो मला सांगायचा. अर्थात, तुम्हांला फक्त आपला स्वार्थ, अहंकार, पैसाच प्यारा आहे म्हणून तुम्हांला असल्या मोठेपणाच्या गोष्टी कधीच कळणार नाहीत. खूपच छोट्या मनाचे आहात तुम्ही! मला आज तुम्हाला आईवडील व या मानवला भाऊ म्हणून घ्यायची खूप लाज वाटत आहे. त्यामुळे आता बास झालं! आता मात्र आम्ही या घरात एक क्षणही थांबणार नाही”, असं म्हणत आदित्य करमचा हात धरून घराबाहेर पडतो.
आपल्या घरातून बाहेर पडल्यावर आदित्य करमला घेऊन कंपनीने दिलेल्या फ्लॅटवर आपलं बिर्‍हाड हलवतो, आपल्यासोबत घडलेल्या त्या प्रसंगानं करम प्रचंड घाबरलेला असल्याने आदित्य त्याला प्रेमानं जवळ घेत “माझ्या शेवटच्या श्वासापर्यंत मी तुझ्यासोबतच आहे” असं आश्वासन देत करमची समजूत काढतो तेव्हा तो हळूहळू शांत होत स्वतःला सावरतो.
असेच काही दिवस जातात. त्या नवीन घरात एक “स्ट्रेट” मुलगा पती आणि एक “किन्नर” पत्नी असा आगळावेगळा राजराणींचा सुखाचा संसार चाललेला असतो, परंतु, त्यांचं हे सुख नियतीला काही मंजूर नव्हतं…
क्रमशः