मेघा एका नामांकित सॉफ्टवेअर कंपनीत एचआर मॅनेजर होती. वयाच्या चाळीशीत तिचा उत्साह एखाद्या कॉलेजकुमारीला लाजवेल एवढा होता. गेली दहा-अकरा वर्षं याच कंपनीत काम करत असल्यानं कामावर आणि स्टाफवर तिची चांगली पकड होती. रिक्रुटमेंट असो की ट्रेनिंग, अप्रेजल असोत की रिपोर्ट्स, सिनियर मॅनेजमेंट मेघावर जाम खूष असायचं. तिला व्यक्तिशः आणि कित्येकदा मीटिंगमधेही भरपूर कौतुक ऐकायला मिळायचं, ज्याचा मेघाला सार्थ अभिमान वाटत होता.
आणखी एका गोष्टीबद्दल मेघाला खूपच अभिमान वाटत होता – स्वतःच्या दिसण्याबद्दल.
खरं तर, कॉलेजच्या दिवसांमधे मेघा फारशी पॉप्युलर नव्हती. एक तर तिच्या घरचं वातावरण अगदीच जुन्या वळणाचं होतं. त्यामुळं चांगलं दिसण्यासाठी करायला लागणा-या गोष्टी – म्हणजे मेक-अप करणं, चांगले कपडे घालणं, नवनवीन पर्सेस, फॅशनेबल सँडल्स वापरणं – अशा गोष्टींबद्दल तिच्या मनात तिटकाराही होता आणि भीतीही होती. अशा गोष्टी करणा-या इतर मुलींना घरी किंवा मैत्रिणींमधे बोलताना खूपच खालच्या लेव्हलच्या म्हटलं जायचं. त्यामुळं, दिसायला बरी आणि अंगानं व्यवस्थित असूनही मेघा कॉलेजमधे कायम दुर्लक्षितच राहिली.
कॉलेजनंतर मेघाला लगेच जॉब मिळाला, पण रिसेप्शनिस्टचा. आता जॉबची गरज म्हणून नीटनेटके कपडे घालणं आणि मेक-अप करणं तिला भाग पडलं. त्यातूनच हळूहळू तिला स्वतःच्या रुपाची कल्पना येऊ लागली आणि आपलं दिसणं हीसुद्धा आपली ताकद बनू शकते हे तिच्या लक्षात येऊ लागलं.
जॉब करता-करता मेघानं शिक्षण सुरु ठेवलं. अनुभव आणि शिक्षणाच्या जोरावर तिची करीयरची गाडी सुसाट सुटली. दोन-तीन कंपन्या बदलून झाल्यावर तिनं ही सध्याची कंपनी जॉईन केली एचआर एक्झिक्युटीव्ह म्हणून. चार वर्षांत तीन प्रमोशन मिळवत मेघानं इथं चांगलाच जम बसवला. कॉलेजनंतर थोड्याच दिवसांत घरच्यांच्या आग्रहामुळं लग्न करावं लागणं आणि बाळंतपणासाठी कामावरुन मोठ्ठी सुट्टी घ्यावी लागणं, याचा तसा थोडा परिणाम तिच्या करीयर ग्राफवर झाला होताच. पण आता त्या गोष्टी जुन्या झाल्या होत्या.
वयाच्या चाळीशीत मेघा एक कॉन्फिडंट करीयर वुमन बनली होती. अठरा वर्षांच्या एका मुलीची आई असूनही तिचं स्वतःवरचं लक्ष अजिबात कमी झालं नव्हतं, उलट वाढतच चाललं होतं. आकर्षक हेअरस्टाईल, प्रोफेशनल ड्रेसिंग, काळजीपूर्वक केलेला मेक-अप, आणि स्वतःच्या दिसण्या-बोलण्या-चालण्यावर घेतलेले कष्ट तिला अपेक्षित रिझल्ट मिळवून देत होते. ऑफीसमधे डॉमिनेटींग इमेज असलेली मेघा सुट्टीच्या दिवशी धमाल एन्जॉय करायची. पिकनिकसाठी, पार्टीसाठी, डान्ससाठी, शॉपिंगसाठी, असे तिचे वेगवेगळे ग्रुप्स होते. या ग्रुप्समधेसुद्धा कॉलेजच्या वयाच्या मुलींपासून चाळीशी-पन्नाशीपर्यंतच्या बायकांची व्हरायटी होती. आणि त्या सगळ्यांमधे मेघा खूपच उत्साही म्हणून प्रसिद्ध होती.
मेघाच्या आयुष्यात फक्त एकाच गोष्टीची उणीव होती. प्रेमाबिमाच्या भानगडीत पडण्याआधीच घरच्यांनी लग्न लाऊन दिल्यानं आणि त्यानंतर लवकरच आलेल्या गरोदरपणातनं मेघाचं रोमँटीक लाईफ तयारच होऊ शकलं नाही. वयानुसार मेघा अधिकाधिक तरुण आणि आकर्षक दिसत चालली होती, पण तिच्या नव-याचा प्रवास मात्र अगदी उलट्या दिशेनं चालला होता. काम आणि पैसा या दोन गोष्टींपुढं त्याला ना फॅमिलीची शुद्ध होती ना स्वतःची. मेघाला आता त्याच्याकडून काही अपेक्षासुद्धा नव्हत्या. स्वतःच्या इच्छा आणि अपेक्षा पूर्ण करण्यासाठी वेगळी पद्धत तिनं शोधून काढली होती.
नाही, लहानपणापासून झालेल्या संस्कारांमुळं नव-याशिवाय इतर कुणाशी शारीरिक संबंध ठेवणं तिला स्वतःला शक्य नव्हतं. तशा नुसत्या विचारानंसुद्धा तिला भयंकर अपराधी वाटू लागायचं. एवढ्या एका बाबतीत आपल्या कमकुवतपणाचं तिलाही आश्चर्यच वाटायचं. पण त्यावर काही उपाय तिला सुचत नव्हता. मग आपल्या उत्तेजना शमवण्यासाठी ती पॉर्नोग्राफीचा आधार घ्यायची. लॅपटॉपवर किंवा स्मार्टफोनवर तासन्तास सेक्सी व्हिडीओ बघून स्वतःचं शरीर ती हाताळायची. तिच्या बिझनेस टूर्ससाठी देशभर आणि विदेशात फिरत असताना तिनं स्वतःच्या कामतृप्तीसाठी डिल्डोसारखी काही साधनंही जमवली होती.
गेल्या काही महिन्यांपासून मात्र तिचा कल फोटो किंवा व्हिडीओ बघण्यापेक्षा ऑनलाईन प्रणयकथा, संभोगकथा वाचण्याकडं वाढला होता. सुरुवातीला मिळेल त्या कथा वाचत-वाचत आता तिनं काही चांगल्या वेबसाईट आणि चांगल्या लेखकांना बुकमार्क करुन ठेवलं होतं. त्या कथा ख-या असतात की काल्पनिक, हे शोधण्याच्या भानगडीत न पडता त्या कथांमधे स्वतःला कल्पून उत्तेजित होण्यातली मजा ती सध्या अनुभवत होती.
त्या दिवशी मेघा नेहमीप्रमाणं ऑफीसमधून उशिरा घरी आली. नेहमीप्रमाणंच तिचा नवरा कामासाठी बाहेरगावी होता. स्वतःसाठी आणि मुलीसाठी तिनं येतानाच जेवणाचं पार्सल आणलं होतं. पार्सल किचनमधे ठेऊन मेघा बेडरुममधे आली. रुममधला लाईट आणि फॅन चालू करुन कारच्या किल्ल्या तिनं हुकला अडकवल्या. पर्स बेडवर टाकून ती फुल-लेन्ग्थ आरशासमोर उभी राहिली. दिवसभराच्या मीटिंग्ज आणि आता ड्रायव्हींगमुळं ती दमली असली तरी स्वतःकडं आरशात बघून तिला छान वाटलं. स्वतःच्या स्टॅमिना आणि एनर्जीचं तिला स्वतःलाच कौतुक वाटलं. रोजच्या बिझनेस सूटमधेही आपण किती आकर्षक दिसतो हे तिनं निरखून बघितलं.
आरशात स्वतःकडं बघत मेघानं आपला सूट उतरवायला
सुरुवात केली. एकेक कपडा काढून ती बेडवर फेकत होती. शेवटी ब्रा आणि पॅण्टीमधलं आपलं रुप ती न्याहाळू लागली. काळ्या पॅडेड ब्रामधून तिचे भरगच्च गोळे बाहेर डोकावत होते. कंबरेजवळ पोटाला एक छोटीशी वळी पडू लागली होती, पण त्यामुळं तिची बेंबी आणखी खोल आणि सेक्सी दिसत होती. काळ्या कॉटन पॅन्टीवरुन आपली बोटं फिरवत तिनं स्वतःलाच डोळा मारला आणि स्वतःच लाजली. पॅन्टीवरुन हात फिरवताना तिला काल रात्री ऑनलाईन वाचत असलेली एक कथा आठवली. @chavatkatha
साधारण चाळीशीच्याच एका बाईचा कुठल्या प्रायव्हेट थिएटर ठिकाणी अंगप्रदर्शन करुन उत्तेजित होण्याचा अनुभव त्या कथेत होता. अर्थात ती कथा खरी असेलच असं नाही आणि ती फक्त मनोरंजनासठी लिहिली असेल असंही नाही. पण ज्या कुणी ती लिहिली होती, त्यानं त्या प्रसंगाचं वर्णन खूपच तपशीलवार आणि मादक भाषेत केलं होतं. रात्री ती कथा अर्धी वाचूनच मेघा प्रचंड एक्साईट झाली होती. खास करुन, त्या कथेतली बाई एका त्या वयान निम्म्या मुलाला डेट करते आणि त्याच्या कारमधून जाताना मुद्दाम आपल्या मांड्या आणि नग्न पणाचे दर्शन देते, हा प्रसंग वाचताना मेघा जोरजोरात आपल्या योनीत रबरी डिल्डो घालून हलवत होती आणि अतीव उत्तेजनेनं फळाफळा झडत होती.
आज शुक्रवार आहे आणि उद्या सकाळची काही गडबड नाही, असा विचार करुन मेघानं कालची कथा वाचून पूर्ण करायचं ठरवलं. अंगावर फक्त ब्रा आणि पॅन्टी ठेऊन तिनं काल रात्री बेडवरच मिटून ठेवलेला लॅपटॉप उघडला. मिनिमाईज केलेल्या फाईल्समधून तिनं कालची कथा ओपन केली आणि पुढं वाचू लागली.
बहुतेक संभोगकथांमधे असते तशी एक टिपिकल हाऊसवाईफ, नव-याकडून पुरेसं सुख मिळत नसल्यानं बाहेरुन काहीतरी व्यवस्था करते, अशी सुरुवात होती. कालच्या प्रसंगानुसार तिला कारमधून लिफ्ट देणारा तरुण मुलगा तिच्या अंगप्रदर्शनानं अर्थातच उत्तेजित होतो आणि तिच्या मांड्यांवरुन हात फिरवू लागतो. तीदेखील चालत्या गाडीत त्याच्या पँटची चेन उघडून त्याचा लिंग कुरवाळू लागते. त्याचा हात तिच्या पोटावरुन सरकत तिच्या टॉपच्या उघड्या बटणांमधून आत शिरतो. ती मादक सुस्कारे सोडत त्याच्या मांडीवर झुकते आणि ओठांचा चंबू करुन त्याचा डोलणारा नागोबा…
“मम्मा, जेवायचं नाहीये का तुला?”
मुलीच्या आवाजानं मेघाची तंद्री भंगली. कथा वाचता-वाचता बेडवर आडवी पडून ती स्वतःचे स्तन पिळू लागली होती. गडबडीत उठून बसत तिनं लॅपटॉपचं झाकण बंद केलं आणि बाथरुमकडं निघाली.
“तू पार्सल ओपन कर बेटा, मी जरा फ्रेश होऊन येते.”
“ओके मम्मा, लवकर ये…”
पाचच मिनिटांत फ्रेश होऊन नाईट सूट चढवून मेघा किचनमधे आली. तिच्या मुलीनं तोपर्यंत दोघींची ताटं वाढून घेतली होती. जेवायला बसल्यावरसुद्धा मेघाच्या डोक्यात त्या कथेचाच विचार घोळत होता.
“आज जरा जास्तच दमल्यासारखी दिसत्येस तू. खूप काम होतं का?”
“अं? खूप नाही, पण जरा दमायला झालंय खरं…”
“मग आता जेवलीस की छान विश्रांती घे. मला काहीतरी विचारायचं होतं, पण उद्या तू फ्रेश झालीस की बोलू…”
“अगं मी फ्रेशच आहे बेटा, बोल ना. माझ्याकडं काही काम होतं का?”
“काही विशेष नाही गं मम्मा. उद्या शनिवार आहे ना, जरा शॉपिंगला जायचा विचार होता. पण तू दमली असशील तर आराम कर, मी बघते कुणी मैत्रिणी तयार होतात का.”
“अशी काही फार दमले नाही मी. सकाळपर्यंत नक्की होईल फ्रेश. आणि शॉपिंगसाठी तर मी केव्हाही तयार असते. जाऊया आपण.”
“थँक्यू मम्मा!”
जेवण झाल्यावर मेघा पुन्हा बेडरुममधे आली. ती कथा पुढं वाचावी असं तिला वाटत होतं, पण खूप दमल्यामुळं तिनं झोपून टाकायचं ठरवलं. डोक्यात मात्र तेच विचार घोळत होते. एखाद्या अनोळखी माणसापुढं आपलं शरीर उघडं करायचं. अगदी पूर्ण उघडं नाही केलं तरी आपले आतले कपडे दाखवायचे.
आपली पॅन्टी जर एखाद्या अनोळखी माणसानं बघितली तर? त्याच्या चेह-यावर कसे भाव येतील? किंवा आपल्या टॉपमधून आपला ब्रेसियर कुणाला दिसला तर? म्हणजे आपल्या ब्रेसियरचा रंग किंवा शर्टची वरची दोन-तीन बटणं उघडल्यावर दिसणारा भाग? ब्रेसियरचा भाग आणि आपल्या छातीवरची स्किन? आपल्या गुबगुबीत स्तनांमधली घळ – आपलं क्लीव्हेज? नुसत्या विचारांनीच मेघा उत्तेजित झाली. ती एका हातानं आपली छाती चोळू लागली आणि दुस-या हातानं आपली योनी घासू लागली. कितीतरी वेळ असा विचार करत आणि स्वतःला पेटवत ती बेडवर लोळत होती. तशीच तिला केव्हातरी झोप लागली.
मॉलमधे शॉपिंगला जाताना किंवा मल्टीप्लेक्समधे पिक्चरला जाताना ब-याचदा मेघा मिनी स्कर्ट घालायची. त्यातून उन्हाळ्याच्या दिवसांत तर तिला जीन्स किंवा लेगिंग्जपेक्षा स्कर्टमधेच आरामशीर वाटायचं.
मायक्रो मिनी मात्र मेघानं एकदाच ट्राय केला होता, तोदेखील खूप वर्षांपूर्वी पॅरीसला गेली असताना. तिच्या एका मैत्रिणीनं हट्टानं तिला स्वतःचा मायक्रो मिनी स्कर्ट घालायला भाग पाडलं होतं. अर्थात, तेव्हा मेघा बरीच तरुण होती, अंगानं बारीक होती, आणि महत्त्वाचं म्हणजे मायक्रो मिनी स्कर्टमधून मुलींच्या मांड्या दिसणं पॅरीससारख्या शहरात नवीन किंवा वेगळं नव्हतं.
तरीसुद्धा पॅरीसमधली ती पूर्ण संध्याकाळ मेघा अवघडलेली होती. तिच्या शरीराच्या सर्वांत खाजगी जागेपासून फक्त दोनच इंचांवर त्या स्कर्टचं कापड संपत होतं. आणि आतापर्यंत तिनं असे कपडे घातलेल्या मुली एकतर सिनेमात पाहिल्या होत्या किंवा वेश्यावस्तीवरुन जाताना रस्त्याच्या कडेला गि-हाईकांचं लक्ष वेधताना पाहिल्या होत्या. त्या दिवशी हॉटेलवर परत येईपर्यंत तिला स्वतःची लाजही वाटत होती आणि मैत्रिणीच्या हट्टाला बळी पडल्याबद्दल स्वतःचा रागही येत होता.
आता तर मेघानं वयाची चाळीशी ओलांडली होती. आता असलं काहीतरी घालायचं म्हणजे अगदीच ‘चीप’ दिसेल असं तिला खात्रीपूर्वक वाटत होतं.
मेघाचे शॉर्ट स्कर्ट तिच्या भरदार मांड्यांच्या मध्यापर्यंत यायचे. अर्थात, चाळीशी ओलांडलेल्या एका ‘मराठी बाई’नं आपल्या अर्ध्या मांड्या उघड्या ठेऊन फिरणंसुद्धा संस्कृतीच्या विरुद्धच म्हणावं लागेल. पण मेघाला असे कपडे घालणं आवडायचं आणि अशा कपड्यांमधे ‘चीप’ न दिसता ‘आकर्षक’ कसं दिसायचं हेही तिला माहिती होतं.
शनिवारी मुलीसोबत मॉलमधे जाण्यासाठी तयार होताना मेघाच्या डोक्यात हे सगळे विचार येत होते. आजपर्यंत मिनी स्कर्ट किंवा इतर कुठलेही कपडे घालताना ‘अनोळखी माणसांसमोर अंगप्रदर्शन’ हा विषय तिच्या मनात आला नव्हता. आज मात्र सकाळी उठल्यापासून हाच विचार घुमत होता. मेंदूला थोडा ताण दिल्यावर मेघाच्या लक्षात आलं की या सगळ्याला कारणीभूत आहे – काल वाचत असलेली कथा.
कालची कथा आठवल्यावर तिच्या डोक्यातले सगळे विचार एकत्र झाले आणि एकाच वेळी लाज, उत्तेजना, राग, भीती, असे निरनिराळे भाव मेघाच्या मनात दाटून आले. कालच्या कथेमधल्या त्या ‘हाऊसवाईफ’नं ‘थ्रिल’ म्हणून शॉर्ट लेंथचा पार्टी वेअर घातला होता आणि मुद्दामहून अनोळखी पुरुषांना आपल्या आकर्षक शरीराचं दर्शन देत होती. आज आपणही मिनी स्कर्ट घालून बाहेर पडणार आहोत… पण आपण काही मुद्दाम अनोळखी पुरुषांसमोर प्रदर्शन करायला जाणार नाही, याची मेघाला खात्री होती.
आपण मुद्दाम नाही गेलो कुठल्या पुरुषासमोर, पण कुणी नकळत आलाच समोर तर?
छे!! त्या कथेनं मेघाला पछाडलं होतं जणू. सारखे तसेच विचार डोक्यात येऊ लागले होते.
पुन्हा ते विचार झटकून मेघा आरशासमोर उभी राहिली. तिनं आज तिचा आवडता कॉटनचा स्कर्ट घातला होता. क्रीम व्हाईट स्कर्टवर फिकट करड्या रंगाच्या मोठ्या चौकोनांची नक्षी होती. अगदी प्लेन किंवा फारच नक्षीदार असे दोन्ही प्रकार मेघाला आवडायचे नाहीत. फारसं लक्षात न येणारं डिझाईन आणि पॅटर्न तिच्या जवळपास सगळ्या कपड्यांवर दिसायचे. अर्ध्या मांड्या झाकून अर्ध्या मांड्या उघड्या टाकणारा तो स्कर्ट तिला पुन्हा कालच्या कथेची आठवण करुन देत होता. पुन्हा ते विचार बाजूला सारुन तिनं गोल फिरुन स्वतःला आरशात न्याहाळलं.
मेघाचा स्कर्ट स्ट्रेचेबल असल्यानं तिच्या गरगरीत नितंबांवर तो अगदी फिट्ट बसला होता. इतका की, तिच्या पॅन्टीच्या कडा स्कर्टवर कोरल्यासारख्या स्पष्ट दिसत होत्या. त्या कडांवरुन आपली बोटं फिरवताना मेघाला आज वेगळीच उत्तेजना जाणवत होती.
पांढ-या स्कर्टवर तिनं फिकट तपकिरी रंगाचा शॉर्ट शर्ट घातला. गेल्याच महिन्यात दिल्लीहून आणलेले हाय हील्स सॅन्डल तिनं पायात चढवले. या सॅन्डल्सवर खाकी रंगाचं तलम कापड लावलेलं होतं आणि हील्सची उंची चांगली तीन इंच होती. मेघाला हाय हील्स खरंच खूप आवडायच्या. इतक्या की, तिच्या नेहमीच्या वापरात देखील थोडे तरी हील्स असणारेच सॅन्डल्स किंवा शूज असायचे. अगदीच सकाळी जॉगिंगला जाताना किंवा बीचवर फिरायला जाताना हाय हील्स वापरणं शक्य नव्हतं म्हणून, नाहीतर तिथंही तिला ते वापरायला आवडलं असतं. दोन-तीन इंचाच्या हील्समधेही मेघा मस्त वावरु शकायची. उलट जितके हील्स उंच, तितका आपला कॉन्फीडन्स वाढतो असं तिला वाटायचं.
हील्स घालून स्वतःला आरशात न्याहाळताना आज मेघाच्या अचानक लक्षात आलं की, हील्समुळं तिचे गरगरीत नितंब आणखीनच बाहेर येत होते आणि चालताना पाठीमागून त्यांची मोहक हालचाल होत होती. शिवाय शॉर्ट स्कर्ट आणि हील्समुळं मेघाचे पाय आणखी लांब आणि आकर्षक दिसत होते.
आतमधे मेघानं फिकट निळ्या रंगाची नायलॉनची बिकिनी स्टाईल पॅन्टी घातली होती. उन्हाळ्याच्या दिवसांत ती आवर्जून फिक्या रंगाची अंतर्वस्त्रं वापरायची. ब्रा आणि पॅन्टी दोन्हींमधे तिला पिवळे, गुलाबी, आणि फिकट निळे व हिरवे रंग आवडायचे. उन्हाळ्यात सर्रास पांढ-या आणि फिकट रंगांच्या कुर्ती, शर्ट, आणि टी-शर्ट वापरताना आतमधे गडद रंगाची अंतर्वस्त्रे दिसू नयेत यासाठी मेघा खूपच जागरुक असायची.
पॅन्टीला मॅचिंग अशी ब्रा तिनं घातली होती. ब्राच्या खांद्यावरच्या आणि पाठीवरच्या पट्ट्या अगदी नाजूक होत्या आणि पुढच्या बाजूला कप्सवर जाळीची नक्षी होती.
ब्राचे कप्स सुरु होतात तिथपर्यंतची शर्टची बटणं उघडी ठेवायची मेघाला सवय होती. अर्थात् अंगप्रदर्शन हा काही त्यामागचा हेतु नसायचा, उलट उन्हाळ्याच्या दिवसांत आपोआपच ही तिच्या कपड्यांची स्टाईल होऊन जायची.
मेघाचे स्तन अगदी लिंबवाएवढे छोटे नसले तरी पपयांएवढे मोठेही नव्हते. त्यामुळं शर्टची दोन-तीन बटणं उघडी ठेवली म्हणून लगेच छातीवरची कबुतरं उसळी मारुन बाहेर येण्याची भीती नव्हती. पण अशा कपड्यांमधे मेघा खाली झुकली तर समोरच्याला तिनं घातलेल्या ब्राचा रंग आणि डिझाईन तर दिसलंच असतं, शिवाय कडक कप्समुळं तयार झालेल्या घळीतून तिच्या सुबक स्तनांच्या आकाराचाही अंदाज आला असता.
उन्हाळ्याच्या नावाखाली मेघानं वरची बटणं उघडी ठेवली तेव्हा रात्रीचे विचार पुन्हा तिच्या डोक्यात घोळू लागले आणि एकाच वेळी उत्तेजना, लाज, आणि भीतीच्या छटा तिच्या चेह-यावर उमटल्या.
क्रमशः