आतापर्यंत तुम्ही वाचले होते…
…. गीता लिंगसुखाने व्याकुळ झाली… व तिच्या तोंडातून ई…ई…. असा आवाज येऊ लागला…
वसंतरावांचा तो जोर पाहून तो त्यांच्या दिवसातला तिसरा संभोग आहे, हे कुणाला सांगूनही खरे वाटले नसते…
आता पुढे…
वसंतरावांनी रात्री बराच वेळ आपल्या लिंगाने गीताच्या योनीचे मर्दन केल्याने गीता सुखावली… वसंतराव तिचा दिवसभराचा थकवा असा रात्री तिला शरीरसुख देऊन घालवून टाकीत, त्यामुळेच तिचे वसंतरावांवर जीवापाड प्रेम होते… तिच्या लैंगिक जीवनातील हा गोडवाच तिच्या कार्पोरेट यशाचे रहस्य होते. रात्री भागलेली शारीरिक भूक तिला दिवसभर काम करण्याची प्रेरणा देत असे. संसारात सुखी असलेली व्यक्ती आपल्या व्यावसायिक जीवनातही सुखी असते म्हणतात ते खरेच आहे…
वसंतरावांनी रात्री गीताचा भरपूर दम काढल्याने ती थकली व त्यांना पाठीकडून चिटकून त्यांच्या कंबरेभोवती हात घालून त्यांच्या लिंगाशी खेळत गीता गाढ झोपली… सकाळ झाली तेव्हा ती एकदम ताजीतवानी होती. तिला जाग आली तेव्हा वसंतरावांचा शेजारचा नग्नदेह पाहून तिला तसंच त्यांना चिटकून झोपून रहावं असं वाटलं… पण तिने हलकेच त्यांच्या पाठिचे चुंबन घेतले व ती नग्न अवस्थेतच बाथरुममध्ये गेली…
ती बाथरुममधून आपला नग्नदेह टॉवेलने पुशीत बाहेर आली तेव्हा वसंतरावांना जाग आली होती… ते कोणतीही हालचाल न करता तसेच गीताच्या नग्नदेहाकडे टक लावून बघत होते… गीताचा कमनीय बांधा पाहून ते हरकून जात होते… स्वर्गातली अप्सरा अशीच असली पाहिजे असा विचार त्यांच्या मनात आला… वसंतराव आपल्या देहाकडे टक लावून बघत आहेत, ते पाहून गीता म्हणाली… “महाशय उठा आता… चहा टाका…”
वसंतराव उठले… त्यांनी नग्नअवस्थेतच गीताला एक मिठी मारली व ते चहा करण्यासाठी गेले…
गीता पूर्णपणे तयार होऊन आली तेव्हा वसंतराव तिच्याकडे पाहून वेडेच झाले… अत्यंत चोपून नसलेली साडी, त्यावर मॅचिंग ब्लाऊज खांद्यावर रुळणारे हाफकट केस, ओठांवर हलक्या रंगाचा लिपस्टिक व त्याच रंगाचे कुंकू, त्याच रंगातले कानातले डूल… एका हातात त्याच रंगाची बांगडी तर दुसऱ्या हातात त्याच रंगाचा पट्टा असलेले घड्याळ… पायात त्याच रंगाच्या चपला ती घालणार हे वसंतरावांना माहीतच होते… गीता आता एक कार्पोरेट अधिकारी बनून आली होती… आपण रात्री या स्त्रीचा उपभोग घेतला या कल्पनेने वसंतराव सुखावले…
त्यांनी डायनिंग टेबलवर बसलेल्या गीतासमोर चहा व बिस्कटे ठेवली… “आज काय कार्यक्रम…” तिने बिस्किट खातखात वसंतरावांना विचारले… “आजही मी सुट्टी घेतली आहे… घरूनच काम करणार आहे..” वसंतरावांनी उत्तर दिले.
“हं ठीक आहे… आशूला आज माझा डबा करायला नको सांगू मी बाहेरच जेवणार आहे…” गीता म्हणाली…
“ओके…” लुंगी सावरीत वसंतराव म्हणाले…
“चल निघते…” असे म्हणत गीताने वसंतरावांना हलकी मिठी मारली, त्यांच्या गालाचे चुंबन घेतले… व ती गेली.
***
गीता गेल्यावर वसंतरावांनी दार लावून घेतले व आलेल्या वर्तमानपत्रांवर नजर टाकण्यास सुरुवात केली…. जेमतेम एक पान वाचून झालं नाही तोच डोअरबेल वाजली…दारावर आशू उभी होती…. आज ती वेगळीच दिसत होती… तिने काठपदराची हिरवी साडी नेसली होती… केसांत गजरा माळला होता… ओठांवर हलकेसे लाल लिपस्टिकही लावले होते… अंगात लो कट ब्लाऊज होता व पदराआडून आतला उभार स्पष्ट होत होता…वसंतरावांनी दार उघडताच तिने नजरेत खोडकरपणा आणीत एक प्रसन्न हास्य दिले… त्या हास्याने वसंतरावांची विकेट गेली…
त्यांनी आशूला आत घेतले आणि लगेच दार लावले…. व आशूला मागूनच घट्ट मिठी मारली… आशूने त्यांना प्रतिकार केला नाही… तिला त्यांची मिठी खूप आवडली… नंतर त्यांनी तिच्या ओठात घातलेले ओठ तिने तसेच दीर्घकाळ राहू दिले…
मग हलकेच स्वत:ला त्यांच्या मिठीतून सोडवून घेत ती म्हणाली.. “थांबा जरा काम करून घेते…”
“आज काम नको… फक्त चहा कर… मग उत्तरपूजा करायची आहे…” वसंतराव म्हणाले.
“आता ही कसली पूजा…” आशूने विचारले…
“काल योनीपूजा झाली ना मग आता उत्तरपूजा नको…?” वसंतरावांनी विचारले…
“ती कशी करायची…?” आशूने तोंडाचा चंबू करीत विचारले…
“दाखवतो न तुला…!” वसंतराव उजवा डोळा बारीक करीत म्हणाले…!!
पुढे चालू…