रोहिणी

श्वेता निघून गेल्यावर मी परत एकदा माझ्या कोशात गेलो. वळणावरुन परत एकदा गाडी हमरस्त्याला लागली. एका सकाळी मी जॉगिंग वरून परत येत असताना मला हाक ऐकू आली. “सर!”

माझ्या कॉलोनीच्या गेटजवळ गेटला धरूनच एक १८-१९ वर्षांची मुलगी उभी असलेली मला दिसली. रंगाने काळी सावळी आणि तब्येतीने सडसडीत होती. केस घट्ट वेणीमध्ये बांधले होते. चेहरा मात्र तजेलदार होता. डोळ्यात चमक होती. ह्या वयात डोळे असे स्वप्नील असतातच. तिचेही तसेच होते. अंगात टीशर्ट आणि ट्रॅकपँट होती. पायात कॅनव्हासचे शूज होते. मी थांबलो.

“येस…? मी ओळखतो का तुला?” मी श्वास संथ करत विचारले.

“नाय… पण मी वळखते.” ती म्हणाली.

भाषा ग्रामीण होती. पण माहित नाही का?… तिच्या चेहऱ्यामध्ये एक प्रकारचे लाघव होते जे मला तिच्याशी जवळीकता निर्माण करून देत होते.

“मी तुला पहिल्यांदाच पाहतोय. माझ्या लक्षात नाही आले. आपण आधी भेटलो होतो का?” मी विचारले.

“नाय.. आपण नाय भेटलो आधी. पण मी रोज तुमाला रनिंग करताना बघते. ह्या कॉलोनीमधी माझी आई काम करती धुण्याभांड्याची. सकाळी हा रोड रिकामा असतो म्हणून मी पळायला येते इथं.” ती म्हणाली.

“अच्छा! मग माझ्याकडे काय काम होते मी समजलो नाही.”मला कुतूहल वाटत होते.

“सर. मी भरतीसाठी प्रॅक्टिस करतीये. २ महिन्यानी सिलेक्शन हाय. पण स्प्रिंट आणि १.६ रन चा टायमिंग पकडीत येत नाहीये.” ती म्हणाली.

“ओके. पण मग मी काय मदत करू शकतो?” मी विचारले.

“सर. तुमि रोजच पळता. तुमचा फिटनेसपण सहीच हाय. मला थोडं मार्गदर्शन मिळालं असतं तुमच्याकडनं तर लय हेल्प झाली असती.” ती म्हणाली.

मला व्यायामातले बरेच काही माहित होते पण मी कोणाला कधी कोच केले नव्हते.

“अगं तू एखादी ट्रेनिंग अकॅडमी जॉईन कर ना मग.” मी तिला म्हणालो.

“सर… ते लय फी मागत्यात. आमच्याकडं तेवढे पैसे असते तर आधीच केले असते कि जॉईन.” तिने तिची अडचण सांगितली.

मला तिला टाळावेसे वाटले नाही. मेहनती मुलगी वाटत होती. मध्यमवर्गातून असल्यामुळे मेहनतीचे महत्व मी जाणून आहे. मी तिला मदत करायचे ठरवले.

“हे बघ मला जे माहित आहे त्याप्रमाणे मी तुला ट्रेनिंग देईन. पण मग रिजल्ट मिळवण्यासाठी मात्र तुलाच सर्व प्रयत्न करावे लागणार आहेत. मी काही गॅरंटी देऊ शकत नाही.” मी आधीच क्लिअर केले.

“सर मी तुमचे पण प्रयत्न वाया नाय जाऊ देणार.” ती निक्षून म्हणाली.

आयुष्यात परत एकदा बदल झाला. पण ह्यावेळी मलाही उत्सुकता होती. अशा प्रकारे मी कोणाला मार्गदर्शन केले नव्हते. मी रोहिणीला सकाळी माझ्यासोबत जॉगिंगला नेऊ लागलो. आमच्या इथल्या एक हॉकी स्टेडिअमवर जाऊन तिला रनिंग बद्दल माहिती देऊन त्याचा सराव करून घेऊ लागलो. पळतांना पायांची गती आणि श्वासांची लयबद्धता कशी ठेवायची. हात कसे हलवायचे. पायांना कशा प्रकारे हलवायचे. शरीराची ठेवण कशी असायला हवी. ह्याची माहिती देत गेलो. रन अप कसा घ्यायचा आणि गती वाढवण्यासाठी शरीराची हालचाल कशी हवी मला जे काही माहित होते ते सर्व मी तिला शिकवले. पण तिचा एका आठवड्यामध्ये फार काही बदल मला दिसला नाही. तिच्याशी बोलता बोलता मला कारण लक्षात आले ते म्हणजे तिचा डाएट. रोजचे जेवण हेच तिचे डाएट होते. तिला डाएट वर नीट भर द्यावा लागणार होता. तिची आर्थिक परिस्थिती पाहता तिला महागडा डाएट शक्य होणार नव्हता.

मला स्वतःला तिच्या बद्दल पॉज़िटिवली वाटत होते कि तिच्या प्रयत्नांना यश मिळावे. म्हणून मग एकदा सराव संपल्यावर मी तिला घरी नेले. मला तिच्याबद्दल थोडी सहानुभूती वाटत होती आणि तिला माझ्याबद्दल आदर होता. त्यामुळे आमच्यात एकप्रकारचा भावनिक मोकळेपणा आला. ती माझ्यावर विश्वास ठेवत होती आणि मी तिचा विश्वास जपण्याचा प्रयत्न करत होतो. घरी आल्यावर तिने माझी जिम पहिली. तोवर मी तिच्यासाठी प्रोटीन शेक आणि उकडलेली अंडी घेऊन आलो. तिला दररोज सराव झाल्यावर माझ्याकडे येऊन नाश्ता करायचा आहे हे सांगितले. तिला त्याची गरज आहे असे मी सांगितले. अधून मधून तिच्यासाठी चिकन, मासे बनवून ठेऊ लागलो. ती दुपारी माझ्याकडून डबा घेऊन जात असे. तिच्या पायातली ताकत वाढवण्यासाठी मी तिला वेट ट्रेनिंगसुद्धा देण्याचे ठरवले. एकदा तिला मी शॉपिंग साठी घेऊन गेलो. तिच्यासाठी चांगल्या ब्रँडचे रनिंग शूज आणि व्यायामासाठी योग्य कपडे आणले. ती उजळली. मी करत असलेल्या मदतीमुळे आणि त्या मागच्या माझ्या सद्भावनेमुळे. मलाही समाधान मिळत होते, गरजूला मदत करायचे. मध्यंतरी तिची आई एकदा येऊन गेली. चौकशीसाठी मला भेटायचे होते आणि आभारपण मानायचे होते म्हणून. तिने विचारले हि मला कि, तुमच्याकडे काम करायचे असे तर मी करेन. पण मला माझी कामे स्वतः करायला आवडायचे म्हणून मी नकार दिला.

पुढच्याच २-३ आठवड्यांमध्ये रोजचा सराव, योग्य डाएट आणि वेट ट्रेनिंग मुळे रोहिणीमध्ये सकारात्मक बदल दिसून येऊ लागला. तिच्या ठरवलेल्या टार्गेटवर ती पोहचु लागली. आणखी ८-१० दिवसांनी तर तिने जबरदस्त प्रगती दाखवली. तिचा आत्मविश्वास दुणावला. सिलेक्शनची तारीख जवळ आल्यावर आणखी तीव्रतेने सराव करत तिने दाखवून दिले कि तिचे सिलेक्शन नक्की होणार. नक्कीच रोहिणी एक जिद्दी मुलगी होती. आयुष्यात हात पाय गाळून बसणाऱ्यातली नव्हती. सिलेक्शनच्या दिवशी मी तिच्यासोबत जाऊ शकलो नाही. माझ्या एका बालमित्राचे लग्न होते. त्यासाठी मला बाहेरगावी जावे लागले. २ दिवसांनी मी घरी आलो. रात्री उशीर झाला होता म्हणून सकाळी उठलोच नाही. जरा उशिराने उठलो. दूध आणण्यासाठी खाली निघालोच होतो तेवढ्यात बेल वाजली. दारातल्या पिशव्या होता घेऊन रोहिणी उभी होती. तिच्या हातात पेढ्यांचा बॉक्स होता.

“सर. एका महिन्यात ट्रेनिंग साठी जॉइनिंग दिलंय. मी सीलेक्ट झाले.” ती म्हणाली. चेहऱ्यावर सप्त तारकांचे तेज ओसंडून वाहत होते. तिचा आनंद पाहून माझं मन भरून आलं. तिने कशाचीच तमा न बाळगता सरळ मला घट्ट मिठी मारली. तिच्या आनंदाचे प्रतीक असलेली ती मिठी मीही आनंदाने स्वीकारली. आम्ही घरात आलो. तिच्या उत्साहाला उधाण आले होते. काय सांगू आणि किती सांगू असे झाले होते. अकादमीमध्ये ट्रेनिंग घातलेल्या तिच्या ओळखीच्या ज्या मुली होत्या, त्यांना मागे टाकत रोहिणीने यश संपादन केले होते. मी तिच्यासाठी कॉफी बनवली आणि आम्ही डायनिंग टेबल पाशी कॉफी पीत गप्पा मारत बसलो.

“सर हे सगळं तुमच्यामुळं जमलं.” ती म्हणाली.

“हे बघ मी फार काही केले नाही. तुझी जिद्द आणि मेहनत ह्यामुळे तू हे यश मिळवले आहेस.” मी प्रांजळ कबुली दिली.

“सर. दुसऱ्यासाठी येवढं पण कुणी करायला तयार होत नाय. माझा सख्खा मामा पोलीसमधी हाय. पण मदत तर दूर, त्यानं मार्गदर्शन पण नाय केलं. वरून माझ्या आईला शिकवत होता का काय करायचंय पोलिसमधली नोकरी? लग्न नाय होत त्या लाईनमधल्या मुलींचं…असं काय भी सांगायचा… कधी म्हणून प्रोत्साहन नाय दिलं… नुसता माझ्या आईला माझ्या लग्नावरून घबरावयाला बघायचा… नाय होत तर नाय होत. मी बघून घिन… त्याला काय त्येचं? पण तुम्ही तसे नाय… तुमि माझ्या टार्गेटला मिळवायला मला मदत केली. मला हवं नको ते आपणहून बघितलं… आपलं नातं नाय, नीटशी वळख पण नाय तरी भी…सर तुमचे लै उपकार हायेत माझ्यावर.” ती बोलत होती.

“सर मी तुमच्यासाठी काय करू म्हंजे मंग मला पण समाधान लागल?” तीच्या डोळ्यांत आर्द्रता जमा झाली होती.

“अगं जॉइनिंग झाल्यावर मस्त पार्टी करू. ठीके?” मी तिला बरे वाटावे म्हणून बोललो.

“सर. माझ्या आयुष्याला कलाटणी द्यायचं काम केलंय तुमि. नुसत्या पार्टीने काय होणारे.. सर.. एक सांगू?” तिने विचारले.

“हा बोल ना? आज तुझा दिवस आहे. काय हवे ते सांग.” मी म्हणालो. मलाही तिच्या उत्साहामुळे भारल्यासारखे झाले होते.

“सर… तुम्हाला मनापासून काहीतरी द्यायची इच्छा हाये. नाय म्हणून नका.” ती म्हणाली.

“अगं.. कशाला उगाच तसदी घेतेस. काही देऊ नकोस. रिलॅक्स.. कॉफी पी.” मी म्हणालो.

“नाय सर.. जे मला द्यायचं हाये त्याबद्दलच म्हणणं तरी मांडून द्या मला.” ती उभी राहिली.

“बरं. बोल.” मी हाताची घडी घालत म्हणालो.

“सर.. मी वस्तीमधी राहते. आता आयुष्य सुधारल. पण माझ्या इतर मैत्रिणींसारखंच माझंपण आमच्या घरच्यांच्या मर्जीप्रमाणं लगीन होणार. माझी लै इच्छा होती कि माझा जोडीदार स्मार्ट.. पांढरपेशा असावा. आमच्या समाजातली पोरं मला म्हाईत हैत. मला घरच्यांना इरोध करता नाय यायचा. लग्नाबाबतीत तरी नाहीच. ह्या नोकरीबद्दल मी जिंकले पण पुढच्या आयुष्यातला महत्वाचा निर्णय तरी मला मोठयांनी ठरवल्याप्रमाणं ऐकावा लागलं. पण त्याआधी मला आस वाटत का…” ती थांबली.

“काय वाटतं?” मी तिच्याकडे रोखून पाहत होतो. तिच्या म्हणण्यातले सुचवणे मला उमजत होते. मुलींच्या बाबतीत मी वासाने भावना ओळखण्यापलीकडे गेलो होतो.

“सर… माझ्या कुंवार शरीराला पहिल्यांदा तुम्हाला द्यायचा इचार माझ्या मनात आलाय. ते माझं हाये आणि मी त्याचं हवं ते करू शकते. म्हणून तुम्हाला ते द्यायची इच्छा मी मांडू शकते. तुमच्यासमोर माझी लायकी नाय सर, मला माहिते. पण माझं कुवारपण तुमच्यासारख्या पुरुषाला वाहनं माझी पाहिल्यापासूनची इच्छा हाय. मला मनापासून तसं वाटतंय सर…” एवढे बोलून तिने मान खाली घातली.

दोघांमध्ये भयाण शांतता पसरली. मी उठून उभा राहिलो. ह्या शक्यतेचा विचार मी आधी केला नव्हता. पण कदाचित पुढे हि गोष्ट घडण्याची शक्यताही नाकारली नव्हती.

“तुला कळतंय तू काय करायला सांगत आहेस?” मी विचारले.

“माझा इचार पक्का हाय सर.” ती म्हणाली.

“आणि तू गुंतलीस माझ्यामध्ये तर? कारण, मी गुंतणार नाही मला माहिते. त्रास त्याचा जास्त होईल तुला.” मी म्हणालो.

“नाय सर. माझं भी ठरलंय. जॉईन होईपर्यंत करता यील तेवढी सेवा माझ्याकडून मी करिन.” ती म्हणाली.

माझ्यातला हरामी लांडगा जागा व्हायला तेवढे पुरे होते. वर्जिन मुली रोजरोज थोडीच मिळतात? मी तिच्या भोवती फिरत एक चक्कर मारली. तिच्या समोर येत तिच्या खांद्यांना धरले. तिने डोळे मिटले. तिचे ओठ थरथरत होते. तिच्या मानेपाशी नाक नेत मी त्या कोवळ्या मादीचा गंध मनसोक्त हुंगला. तिच्या अंगातले दचकणे मला स्पष्ट जाणवले. तिचा पहिला अनुभव तिचे शरीर सांगत होता. सहेतुक पुरुषी स्पर्शाने ती बावरली होती. अशी अस्पर्शित ललना पाहून माझा सोटा लगेचच उसळी मारून ताठला होता. असे वाटत होते तिचा हात घेऊन स्वतःच्या चड्डीत घालावा आणि माझा ताठर दंड तिच्या हातात द्यावा. पण नवख्या मादीसोबत असे धसमुसळे होऊन चालत नाही मला माहित होते. तेव्हा तिला पहिल्या प्रणयाची गोडी हळुवारपणे द्यावी असेच मी ठरवले होते. मी तिच्या सावळ्या पण तजेलदार चेहऱ्यावर ओठ टेकवत तिच्या गालाचे चुंबन घेतले. तिचे खांदे आपसूकच वर आलेले मी पहिले. ती शहारली होती.

“वरती बेडरूम आहे. तयार होऊन बस मी आलोच.” तिला म्हणालो.

ती जिन्याकडे चालत गेली. मी खाली आलो. गेटला कुलूप लावले. मेन दार बंद करत लॉक केले. वरती येऊन किचनच्या बाथरूमध्ये जाऊन फ्रेश झालो. जिन्याने बेडरूमच्या दरवाजापाशी पोहोचलो. आतमध्ये बेडवर ब्लॅंकेट ओढून रोहिणी झोपली होती. मी आत येताच माझ्याकडे पाहून तिने डोळे मिटले. मी पहिले कि तिचे सर्व कपडे तिने बेडच्या बाजूला जमिनीवर व्यवस्थितपणे गुंडाळून टाकले होते. म्हणजे ब्लॅंकेट खाली रोहिणी नग्न होती. मला पाहून समाधान वाटले कि ती आपण माझ्या सोबतच्या समागमासाठी तितकीच आतुरली होती. मी माझा टी शर्ट काढला आणि शॉर्ट पायातून काढून टाकत अंडरवेअरमध्ये आलो.

हलकेच ते पांघरून वर करत तिच्या जवळ झोपलो. ती कापरत होती.

“भीती वाटतीये?” मी विचारले.

“थोडी… मी आस कधी केलं नाय त्यामुळं.” ती म्हणाली.

मी एका कुशीवर वळत तिच्यावर आलो. तिच्या अंगावरचे पांघरून मी एका हाताने बाजूला केले. तिने पटकन तिच्या छातीवर हात आणले. मी तिच्याकडे पाहून हलके हसलो. तिने लाजून परत डोळे मिटले. मी तिच्या लाल ओठांवर झुकत ते ताब्यात घेतले आणि आमचे पहिले रसाळ चुंबन सुरु झाले. तिला काहीही नीटसे माहित नव्हते. अशी अजाण मुलगी खुलवायला मजाच येते. तिच्या ओठांतून जीभ आत सरताच तिने ती स्वीकारली. तिच्या जिभेला जिभेनेच घट्ट दाबत मी तिच्या मुखाचा रस चाखत होतो. माझा एक हात तिच्या बाजूला सारलेल्या हातांमुळे मुक्त झालेल्या स्तनांवर आला. मोठ्या मोसंब्यांच्या आकाराचे ते टणक उरोज तिच्या प्रमाणबद्ध आणि व्यायामाने कसलेल्या शरीरावर चांगलेच शोभून दिसत होते. एकेका हाताने ते मळत तिच्या स्तनाग्रांना चिमटीने चोळत मी रोहिणीच्या शरीरामध्ये विजांचा प्रवाह पाठवत होतो. तिचे उष्ण श्वास त्याची साक्ष देत होते.

तिनेपण माझ्या चुम्बनांना तिच्या नरम ओठानी प्रतिसाद द्यायला सुरुवात केली होती. तिचे हात माझ्या छातीवर खांद्यांवर फिरू लागले होते. तिच्या मांड्या कामविभोरतेने वरखाली होत होत्या. तिच्या स्तनांचे मनसोक्त मर्दन केल्यावर मी तिच्या ताशीव पोटावर आलो. ते चोळत माझे हात तिच्या ओटीपोटापर्यंत आले. तिच्या चुंबण्यातली आसक्ती त्यामुळे द्विगुणित झाली. तिला तिथल्या स्पर्शाने कामतरंगांची भयानक अनुभूती झाली होती. तिच्या ओटीपोटाला हाताने हलकेच स्पर्श करताच तिची कंबर उसळली. चुंबन तोडत ती ओरडली.

“स्स्स्स्स…आअह्ह्ह्ह… सर….”

तिने योनीवरचे सर्व केस काढून ती स्वच्छ केली होती. हा प्रसंग घडून येणार हे तिला आधीच माहित होते. मी खुश झालो होतो. तिचे माझ्याबाबतीतले समर्पित भाव मला आवडले होते. तीला खूप सारे प्रणयसुख द्यायचे मी ठरवले. माझे सर्व कौशल्य मी तिथे लावणार होतो. मी तिच्या गेल्या मानेला चुंबत तिच्या छातीवर आलो. तिचे टपोरे मनुके मला खुणावत होते. त्या तपकिरी स्तनाग्रांना ओठात घेताच रोहिणीच्या मांड्यांवर आलेला काटा माझ्या हातांना जाणवला. तीने मांड्या घट्ट मिटल्या. बहुतेक उत्तेजनेची तीव्र सणक तिच्या शरीरात भिनली होती. मोठा करत मी तिचे स्तन चोखु लागलो. माझे हात तिच्या मांड्यांवरून नितंबांकडे सरकत तिचे स्पर्श सुख घेत होते. अजून मी तिच्या मांड्यांमध्ये हात घातला नव्हता. मनभरून स्तन चोखून ते हुळहुळे करत मी खाली सरकलो. रोहिणी उत्तेजनेने धापा टाकत होती. मान इकडेतिकडे हलवून तिचे केस विस्कटले होते. तिची तपकिरी काया चमकत होती. मी तिच्या पोटाला चुंबत खाली सरकलो. तिने माझ्या केसात हात घातला. दोन्ही हातानी तिचे पाय पकडून मी तिच्या सुदृढ मांड्या फाकवल्या.

तिच्या नाजूक कुवाऱ्या योनीला आज पहिल्यांदा कोणीतरी पाहत होते. रोहिणीने चेहऱ्यावर ओंजळ ठेवत तो झाकला. तिच्या फाकलेल्या मांड्यांमध्ये तिच्या योनीची कळी उमलली होती. जी माझ्याकडून आज फुलवली जाणार होती. काळ्या योनीच्या फुगवट्यामध्ये गुलाबी रंगाची तिची फट आव्हान देत होती. तिला बारीक पाझर फुटला होता. पण माझ्या लिंगाच्या घर्षणासाठी आवश्यक असणारा ओलावा अजून आला नव्हता. मी तिच्या योनीच्या जवळ नाक नेत तिचा गंध रंध्रात भरून घेतला. तिच्या घामट स्त्रीत्वाचा गंध अस्सल वाफेवर आलेल्या मादीचा होता.

“सर….स्स्स्स्स…. काय करताय…” ती सित्कारली.

हळूच मी तिच्या योनीच्या पाकळीवर माझ्या जिभेचे टोक टेकवले तशी विजेचा झटका बसल्यासारखी रोहिणी उडाली. मी तिच्या मांड्या घट्ट पकडल्या होत्या. माझी जीभ तिच्या योनीवर लपलप चालू लागली. तिच्या योनीच्या पाझरण्याने मला तिच्या योनीरसाची चव जिभेवर जाणवली. ती कण्हत होती. उसळत होती. माझे केस ओढत होती. रानटी पणाने गुरगुरत होती. खालचा ओठ चावत होती. पण मी तिच्या योनीमध्ये घातलेली जीभ काढायला तयार नव्हतो. पाचेक मिनिटे गेली असतील.

“आई…आईssss ….आअह्ह्ह्हह्ह….. ” असे ओरडत रोहिणीचा कडेलोट झाला. तिची धपापणारी छाती आणि जड्वलेला श्वास तिच्या मोठ्या स्खलनची कल्पना देत होता.

मी थोडी गती कमी केली तरी तिची योनी खातच होतो. तिच्या मांड्या सोडून मी आतल्या भागावर हात फिरवत होतो. त्यामुळे तिच्या संवेदनांमध्ये आणखी भर पडत होती. आता तिचा भर थोडा ओसरला तशी तिची कंबर परत एकदा हलू लागली. ह्यावेळी संथ गतीने तिच्या योनीला चाटत मी तिचे घट्ट उरोज मळू लागलो. तिची स्तनाग्रे चिमटीत चुरगळत तिच्या योनीत खोलवर जीभ घातली. रोहिणी तिची कंबर लहरवत माझ्या जिभेवर तिची योनी दळत होती. तिचे सित्कार आता कामुक हुंकारात बदलले होते. तिची उत्तान देहयष्टी अतिशय कामूकपणे हालचाल करत होती. माझे शिश्न ताठुन लोखंडी कांबेसारखे तापले होते. पण सध्यातरी रोहिणीच्या कुंवार योनीचे पाणी चाखण्यावाचून मला इतर काही सुचत नव्हते.

“आअह्ह्ह्ह…स्स्स्सर….आःह्हह्ह…आईईईई…” रोहिणी परत एकदा ओरडू लागली. माझ्या जिभेचा दंश तिला पूर्णत्वाकडे नेऊ लागला. तिचे पोट थरथरले आणि तिच्या मांड्यांची घट्ट पकड माझ्या चेहऱ्यावर दाब देऊ लागली. रोहिणी परत एकदा झडली. आणि हो विजोड म्हणजे जोडप्यातील एक कुरूप

मी तिच्या मांड्यांच्या आतला भाग चुंबत तिचे नितम्ब कुरवाळत होतो. तिचा धपापनारा उर मला दिसत होता. मी वरती सरकलो आणि तिच्या ओटीपोटावर जिभेचे टोक घासत तिच्या बेंबीमध्ये जीभ घातली. तिथे गोल फिरवत वर आलो आणि परत एकदा तिच्या उत्तान छातीचा ओठांनी ताबा घेतला. माझे लिंग तिच्या मांड्यांमध्ये घासत होते. तिला जाणवत असलेली उत्सुकता माझ्या लक्षात आली. मी तिचा एका हात धरत आमच्या मध्ये आणला आणि माझे लिंग तिच्या हातात दिले. ती माझा दांडा चोळू लागली. तिच्या पकडीवरून अंदाज येत होता तिने असे कधीही केले नव्हते. मी मधून मधून तिने घट्ट पकडावे म्हणुन तिची मूठ दाबत होतो. तिच्या शरीराची मी शेकडो चुंबने घेतली असतील. आता माझा सोटा मला यातना देऊ लागला होता. मी बेडजवळ असणाऱ्या छोट्या टेबलाच्या ड्रॉवरमधून एक कंडोम काढले. तिच्या ते लक्षात येताच ती भयंकर लाजली. आमचा समागम होणार होता.

कंडोमच्या आवरणाला लिंगावर चढवत मी तिच्या नशा भरल्या डोळ्यातली झाक पहिली. ती मिलनोत्सुक आहे हे मला तिचे डोळे सांगत होते. मी हलकेच कंबर खाली करत माझ्या लिंगाचा टोप तिच्या योनीमुखावर भिडवला.

“आअह्ह्ह्ह….” ती हुंकारली.

मी तिच्या छातीच्या बाजूला कोपर टेकवत तिच्या योनीवर माझ्या लिंगाचा दाब वाढला तशी घाबरून वर सरकली. तिला काहीसे दुखले असावे.

“घाबरू नकोस. काही वेळ दुखेल नंतर नाही.” मी तिला आश्वस्थ केले. तिच्या खांद्यांना काखेतून हात घालत मी धरले आणि तिच्या योनीच्या अरुंद भेगेत माझी कांब रेटली तशी तिच्या भित्तिकांनी बाजूला होत माझ्या शिश्नमुंडाला जागा करून दिली आणि तिच्या योनीने माझ्या लिंगाचा मुकुट गिळला.

“आईईई…. सर्रर्रर्रर्र….खूप दुखतंय…” ती ओरडली.

“थोडं सोस… अगदी थोडं.” असे म्हणत मी आणखी एकदा कंबर पुढे रेटली. माझे अर्धे लिंग तिच्या योनीचे लोणी चिरत आत घुसले. मला तिच्या योनिपटलाचा अवरोध जाणवला नाही जे अपेक्षितच होते. व्यायाम आणि धावणे ह्यामुळे ते गळून गेल्याची शक्यता होतीच. पण तिच्या घट्ट योनीचा विळखा मात्र माझ्या लिंगावर चांगलीच पकड जमवून होता. मला ते प्रकर्षाने जाणवत होते.

तिचे ओठ ओठात घेत मी हळूहळू तिच्या योनीला बारीक धक्क्यांनी भोगू लागलो. तिच्या डोळ्यात जमा पाणी होते. माझी हाव वाढली होती. तिच्या योनीमध्ये जागा करत मी आणखी एक निकराचा धक्का दिला. माझे मोठाले वृषण तिच्या जांघांच्या मध्ये आदळले आणि तिच्या योनीमध्ये माझा खुंटा गच्च अडकून बसला. तिच्या बंद ओठांतून निघालेली किंकाळी माझ्या घशातच विरली. माझ्या खांद्यांमध्ये रुतवलेल्या तिच्या नखांनी आणि मांड्यानी घट्ट केलेल्या विळख्याने तिला जाणवलेल्या कळीची तीव्रता माझ्या लक्षात आली होती. पण मी तिचे स्त्रीत्व सर केले होते. तिच्या योनीमध्ये घुसताना माझ्या लिंगाला बरेच कष्ट पडले. काही क्षण आम्ही तसेच होतो. मी रोहिणीला कळ सोसण्यासाठी वेळ दिला. मग थोडा मागे येत हळुवार पणे तिच्या योनीमध्ये लिंग आत बाहेर करू लागलो. तिच्या घट्ट विळख्यामुळे मला फार काही गती पकडता येत नव्हती. पण त्यामुळे तिच्या योनीसोबत होणारे घर्षण शरीरामधून भयानक कामतरंग वाहण्यासाठी मदत करत होते.

काहीवेळाने रोहिणीचे दुखणे काही प्रमाणात कमी झाले असावे कारण ती तिच्या पातळ कमरेच्या साहाय्याने माझ्या धक्क्याला खालून हळुवार प्रतिधक्का देऊ लागली होती. मी तिचे चुंबन तोडले आणि तिला भोगता भोगता तिच्या चेहऱ्यावरून हात फिरवला. तिचे मिटले डोळे हलकेच उघडले. ती बारीक हसली. मला घट्ट मिठी मारत तिने तिच्या पायानी माझ्या कमरेला विळखा घातला. माझ्या लिंगावरची तिच्या योनीची पकड त्यामुळे आणखीनच घट्ट झाली.

“ओह्ह्ह…रोहिणी…. ” मी नकळत म्हणालो.

“ह्म्म्म….” रोहिणी हुंकारली.

“आता कसं वाटत आहे?” मी विचारले.

“सर… नका विचारू…” ती लाजत म्हणाली. तिच्या कपाळावर दुखणे आणि कामुकता ह्यांचा संगम आणणारी सुंदर आठी उमटली होती.

“मग आणखी जोरात करू का?” मी विचारले. माझे लिंग मी पूर्ण लांबीने तिच्या योनीत आत बाहेर करत होतो. त्यामुळे घर्षण वाढून सुखाची ग्लानी चढत होती.

“स्स्स… आअह्ह्ह्ह… तुमाला जसं आवडतंय तसं करा.” ती लाजत म्हणाली.

मी तिला जुगण्याची गती वाढवली. आता तिच्या जांघांवरती माझ्या जांघा आपटून चांगलाच आवाज येत होता. रोहिणीने परत एकदा मला घट्ट मिठी मारली. सलग तिसऱ्यांदा तिची स्खलनपूर्ती होत होती.

“आई…ग…..सर्र्र्रर्र्र्र….. बास….आता…. आअह्ह्ह्ह…” ती ओरडली.

तिच्या त्या हाकेने माझीही उत्तेजना शिगेला पोहोचली आणि तिच्या घट्ट योनीमध्ये मी माझे लिंग दाबून धरत कंडोममध्ये रिता होऊ लागलो. आम्ही दोघेही घट्ट चुंबनात अडकलो. तो संपूर्ण दिवस आम्ही मनसोक्त प्रणयाने धुंद करून टाकला. सोबत अंघोळ, जेवण परत शृंगार. जणूकाही आम्ही नवविवाहित जोडपे होतो.

रोहिणीला जॉईन व्हायला भरपूर वेळ असल्याने तिच्या दुपारच्या भेटी वाढल्या. आम्ही मनसोक्त सेक्स ची मजा घेत वेळ घालवत होतो. दोघे तरुण आणि ऍथलिट असल्याकारणाने शृंगारामध्ये दोघेही मागे हटत नव्हतो. रोहिणीला मी मुख मैथुनापासून निरनिराळ्या आसनांमध्ये सुद्धा तरबेज केली. पण तिच्या भविष्यात काहीही अडचण येणार नाही ह्याची काळजी घेत आम्ही सुरक्षित संभोगालाच प्राधान्य दिले.

तिने ट्रेनिंग जॉईन केले. एकदा मी तिला सुट्टीच्या दिवशी भेटायला गेलो. दिवसभर लोणावळ्यामधल्या एका लॉजवर आम्ही प्रणय केला. नंतरहि बऱ्याचदा भेटी होत होत्या. तिला पोस्टिंग मिळाल्यावर मात्र त्या बंदच झाल्या. काही महिन्यांनी तिने मला कॉल करून सांगितले कि ती ट्रेनिंग मधेच भेटलेल्या एका मुलाच्या प्रेमात पडली. तिला मी मनापासून शुभेच्छा दिल्या. अधून मधून तिचे कॉल येत राहिले. नंतर तेही बंद झाले. एक प्रकरण आयुष्याच्या शांत तळ्यात तरंग उठवून गेले. रोहिणी आयुष्यभर लक्षात राहिली आणि बहुतेक मी पण तिच्या आयुष्यभर लक्षात राहिलो असेल.
+

– रोहिणी समाप्त.