मायाच्या नावाने तिच्या चड्डीसोबत रात्री गादीत चांगलाच धुमाकूळ घातल्यामुळे सकाळी थोडा शिण आला होता. खरं तर बऱ्याच दिवसांनी मी काल पाणी पाडल्यामुळे अजूनही काल रात्रीच्या आठवणीने माझ्या मनात गुदगुल्या होत होत्या. मायाच्या आठवणीत गादीवर असच नागडं पडून रहावेसे वाटत होते. जवळच बाजूला मायाची चोळामोळा आणि वीर्याने सुकून कडक झालेली निकर पडली होती. ती बघून मला हसायला आलं. तितक्यात मोबाईलचा गजर वाजला. सकाळचे 7 वाजले होते. खरं तर आज मला 11 वाजता मालाडला महिला कॉलेजमध्ये इंटरव्ह्यू साठी जायचे होते. माझ्या परिचयातील एका प्राध्यापकाच्या ओळखीने मला ही असिस्टंट प्रोफेसर या पदाच्या नोकरीची संधी आली होती. मी तसाच उठून माझी अंडरवेअर घालून फ्रेश व्हायला निघालो. माझ्या कमरेखाली अजूनही हुळहुळ चालू होती. ब्रश करता करता मायाच्या या चड्डीचे करायचे काय याचं विचारात मी असताना दारावर अचानक थाप पडली…
“भावजी…अहो भावजी… उठलात का?”
अरेच्चा…माया…? एवढ्या सकाळीच? माया दारात उभी राहून मला हाक मारत होती. मला आश्चर्य वाटले…माया आणि एवढ्या सकाळी का बरं आली असेल? त्यात मी फक्त एका अंडरवेअरवर होतो. मायाने पुन्हा एकदा हाक मारताच मी पटकन तिला ओsss दिली आणि आलो म्हणालो…दरम्यान पटकन जवळच पडलेला माझा टॉवेल मी कंबरेभोवती गुंडाळला आणि वर बनियान घातली. तितक्यात माझ्या लक्षात आलं की मायाची कालची निकर माझ्या बेडवर तशीच पडून आहे. मायाच्या जर ती नजरेस पडली तर माझी पुरती वाट लागेल…म्हणून मी ती पटकन उचलून बेडच्या खाली खुपसली… पण घाईगडबडीत ती अर्धवट खुपसली गेलेली माझ्या लक्षातच आले नाही. मी पटकन तोंड पुसून दरवाजा उघडला कारण माया अजूनही दारातच उभी होती.
“माया वहिनी… गुड मॉर्निंग” मी म्हणालो.
“हाय भावजीsss, सुप्रभात…कसे आहात ? कामात आहात का?
खरं तर दरवाजा उघडताच मी मायाला दोन सेकंद स्तब्ध उभा राहून पहातच बसलो. माय गॉड…काय सौंदर्य होते मायाचे…नुकतीच केसांवरून आंघोळ केलेली, सुळसुळीत आकाशी रंगाची शिफॉनची साडी, मॅचींग खोल गळ्याचा आणि तोकड्या हातांचा ब्लाऊज, मानेखाली दोन स्तनांच्या भेगेत रुळणारे नाजूक मंगळसूत्र आणि केसाला टॉवेल गुंडाळलेली माझ्या स्वप्नातील कामदेवी साक्षात माझ्या समोर, माझ्या दारात उभी होती. तिचे हे प्रभाती लावण्य बघून क्षणभर मी तिला आत बोलवायचे विसरूनच गेलो. तिच्या पुढच्या प्रश्नाचे माझी तंद्री भंग पावली…
“काय झालं भावजी? कामात आहात का? नंतर येऊ का?” ती म्हणाली.
“अं…अहो नाही…या…या ना… प्लीज…बसा” असं म्हणत मी मायाला आत बोलावून बसायला खुर्ची दिली. खरं तर, आत येताक्षणी तिची नजर पटकन माझ्या कमरेच्या खाली गुंडाळलेल्या टॉवेल वर गेली होती हे मी माझ्या चाणाक्ष नजरेने हेरले होते. तिच्यासमोर असे उभे राहायला मलादेखील थोडा संकोचच वाटला, कारण टॉवेलवरून अंडरवेअरचा फुगवटा स्पष्ट दिसत होता. त्यातही सकाळीच सकाळी मायाला समोर “अशी” अचानक पाहून पँटीत थोडी खळबळ माजलीच होतीच. परंतु, स्त्रीदाक्षिण्य दाखवत मीच कसाबसा स्वतःला सावरत तो उंचवटा झाकायचा प्रयत्न करत होतो.
“बोला वहिनी, कशा आहात? आणि कसं काय येणं केलत सकाळीच? ” मी विचारले.
खुर्चीवर बसत ती म्हणाली,”अहो काही खास नाही. आज नाश्त्याला सकाळीच मेदू वडे केले होते. म्हटलं, दोन प्लेट तुम्हाला घेऊन यावं. म्हणून आले. घ्या ना! ” असं म्हणत तिने मेदू वडे आणि सांबारची डिश पुढे केली. पण माझी अवघडेली अवस्था पाहून ती सुद्धा किंचित गालातल्या गालात हसली. का कुणास ठाऊक? पण तिचं ते हास्य खरंच मादक होत. त्यात प्रणयाच आव्हान होत हे मी समजलो.
“थांबा, राहू दे. मीच ओट्यावर नेऊन ठेवते.” असं म्हणत तिरक्या नजरेने पाहत लटकत मटकत ती ओट्यापाशी डिश ठेवायला गेली. आहsss…काय ती लयबद्ध चाल…ती चालताना शिफॉनच्या साडीवरून तिचे गोल गरगरीत नितंब अगदी स्पष्ट दिसत होते! खरं सांगू? त्याक्षणी असं वाटलं, आताच्या आता तिला मागून जाऊन गपकन कंबरेला धरावी आणि साडी वर करून मऊ लुसलुशीत गांडीत तोंड खुपसून मनसोक्त वास घ्यावा. पण मी स्वतःवर प्रचंड ताबा ठेवला. इतक्यात ती डिश ओट्यावर ठेऊन परत आली आणि म्हणाली, “भावजी, तुमची अजून आंघोळ बाकी आहे असं दिसतंय. गरम आहे तोवर लवकर खाऊन घ्या आणि मला सांगा कसे झालेत माझे मेदू वडे?” असं म्हणत ती दरवाज्यापाशी गेली.
” थँक्यू, माया वहिनी…” मी म्हणालो.
“अहो त्यात थँक्यू काय? शेजारधर्म आहे हा. आणि तुम्हाला तर माहीतच आहे की मला शेजारधर्म पाळायला पूरेपूर आवडतं, हो ना भावजी? हाहाहा…!!!” असं म्हणत मला एक मधाळ स्माईल देऊन ती निघून गेली. मी तिच्या त्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे टक लाऊन पहात बसलो. बोलण्या बोलण्याच्या नादात माया मला एक वेगळाच इशारा देऊन गेली होती हे न समजण्या इतपत मी साधा नक्कीच नव्हतो. खरं तर याक्षणी मला किचन मधल्या मेदू वड्यापेक्षा मायाच्या दोन भरगच्च मांड्यांमधल्या आंबट, खारट भोकवड्याची चव चाखायची जबरदस्त इच्छा झाली होती. आता काहीही कसही करून मायाला लवकरात लवकर पटवून, अंगाखाली घेऊन तिच्या तलावात मनसोक्त डुबक्या मारायच्या असा विचार करून मी आंघोळीला गेलो.
क्रमशः