मी विचार केला कि जाऊंदे असेही उशीर झाला आहे आणि रात्री जशी घालत नाही तशीच दिवसही घालणार नाही.
असे म्हणून मी टोवेल अंगाला गुंडाळला आणि बाथरूम मधून बाहेर आली.
बाहेर येताच ती थंड हवा माज्या टोवेल मधून घुसून माज्या पुच्चीशी खेळू लागली आणि मनुके उभे करून गेली.
पण माज्याकडे रोमान्तिक व्हायला वेळ कुटे होता? मी पटकन माज्या रूम मधे गेली.
घरात आई, बाबा, आणि भाऊ झोपले होते.
कोणाच्या लक्षात येण्यागोदर मी माझ्या रूम मधे गेले.
कपाटातून साडी आणि पेटीकोट काढला. पावसाला असल्याकारणाने माजे ब्रा आणि पँनटी ओले होते.
मी शेवटी त्यांचा नाद सोडला आणि पटकन साडी नेसली.
आणि पटकन घराबाहेर पडली.
गाडीवरून जातांना गार हवेने माजे मनुके मोठे होत होते आणि जेवा खड्डा यायचा तेव्हा ते बिचारे आतून माज्या ब्लाउज ला घासायचे.
माजी अवस्था तर दुर्लक्ष पण न होयेना आणि सोसवेना पण नाही अशी झाली होती.
मी कॉलेज ला पोहोचाल. चांगलाच उशीर झाला होता.
मी पटकन वर्गात जाण्याचा निर्णय घेतला.
इतरवेळेस मी लेडीज रूम मधे जाऊन फ्रेश होते आणि मग वर्गात जाते.
पण आज उशीर झाल्याकारणाने मी वर्गात गेली.
बाहेरचा गारवा आणि हलकासा पाऊस यामुले मी थोडी विचित्र दिसत असणार असे मला जाणवले पण आज माज्यासाठी ते महत्वाचे नवते.
मी वर्गात गेले. आणि पाहते तर काय कि फक्त एकाच मुलगा आला आहे.
मी एवढी धावत पळत काय फक्त या एका मुलासाठी आली आहे का?
ओह. माज्या मनात विचार आला. ‘काय रे सुनील बाकीचे कुटे आहे?’ मी त्याला प्रश्न विचारला.
‘अहो मँडम पावसाळा आहे, म्हणून कोणी आलेले नाही. कदाचित आजून गोधडीत गरम होत असतील.’ त्याने माज्याकडे पाहत उत्तर दिले.
‘बर बर, आज पुढचे शिकू’ मी त्याच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष करत म्हणाले.
‘आज नको ना मँडम, आज आपण गप्पा मारुया.’ तो माज्या आंब्यांकडे पाहत म्हणाला, कदाचित मानुक्यांचा ताठरपणा साडीवरून दिसत होता.
‘अजिबात नाही, वर्गात काय गप्पा मारायला येतो का? पुस्तक उघड.’ मी ओरडले आणि थोडा उंच असलेल्या स्टेज वर जाऊन बसले.
माज्यासमोर टेबले होता त्याच्या खालच्या दांडीवर मी पाय ठेवला आणि पुस्तक उघडण्यात मग्न झाले.
मी त्याला शिकवत होती. तेवड्यात त्याचा पेन खाली पडला आणि तो खाली तो उचलायला वाकला.
पेन उचलायला त्याला थोडा वेळ लागत होता.
मी पुस्तकात वाचायची आणि त्याच्याकडे बघून त्याच्याशी बोलत होती.
त्यने पेन उचलला आणि माज्याकडे लक्ष द्यायला लागल.
पण थोड्या वेळाने त्याचा पेन परत पडला.
मी रागावून त्यला म्हणाली कि ‘काय रे काय सारखा तुझा पेन खाली पडत आहे’ यावर तो म्हणाला कि काय करू मँडम त्या पेणचे लक्ष दुसरीकडेच आहे’. मला काय हे कळले नाही पण मी त्या कडे लक्ष न देता शिकवणे सुरु केले.
थोड्यावेळाने मी त्याला एक प्रश्न दिला आणि सोडवायला सांगितला.
मी त्या नंतर पुस्तकात पाहून वाचायला लागली.
थोड्यावेळाने मला परत त्याचा पेन पडल्याचा आवाज आला.
मी जेव्हा पुस्तकातून तिरक्या नजरेने पहिले तेव्हा तो जागेवर मला दिसला नाही.
मी थोडे लक्ष दिल आणि मला तो बेंच च्या खालून माज्याकडे पाहत असतांना जाणवला.
मला वाटले कि हा असा माज्याकडे का पाहत आहे.
म्हणून मी थोडा विचार केला आणि माज्या पायातून डोक्यापर्यंत करंट बसला, ओह्ह नो हा तर साडी खालून माज्या मांड्याकडे पाहत आहे आणि मी नेमकी आज नीकर पण नाही घातली.
क्रमशः 