आतापर्यंत तुम्ही वाचले होते…”नको नं… वेळ जातो…” आशू वसंतरावांना दूर ढकलण्याचा प्रयत्न करीत म्हणाली..पण तिला काही उत्तर देण्याऐवजी वसंतरावांनी तिला मांडीवर नीट घेत तिचे तोंड आपल्या हातात घेतले आणि तिच्या तोंडातली जीभ आपल्या ओठात घेतली व तीची जीभ ते चोखू लागले…
काही वेळ तिच्या जिभेचा यथेच्छ आस्वाद घेऊन झाल्यावर त्यांनी आपली जीभ तिच्या तोंडात सरकवली व तिचे दोन्ही ओठ आपल्या ओठांत घेतले…आता पुढे…आशू त्यांच्या मिठीतून सुटण्यासाठी धडपडू लागली… वसंतरावांनी घट्ट मिठीत धरल्यामुळे तिला हालचाल करता येईना आणि तोंड बंद झाल्यामुळे काही बोलता येईना… या दरम्यान वसंतरावांनी तिच्या ब्लाऊजचे बटन केव्हा खोलले तिला कळलेच नाही… एक हात तिच्या वंâबरेभोवती घट्ट आवळून वसंतराव तिची दोन टंच कबुतरं आळीपाळीने कुस्करू लागले… तसे तिच्या तोंडातून सूंंं…सू… आवाज येऊ लागला… तिचा श्वासही जोरात वाढला…
. वसंतरावांनी तिच्या तोंडातले आपले ओठ हलकेच काढून ते तिच्या हनुवटीवरून गळ्यावर आणले आणि छातीचा वरचा भाग ओठांनी टिपत टिपत ते हलकेच तिच्या काळ्या स्तनाग्रांकडे वळले… स्तनाग्रांचा गोल परीसर हलकेच आपल्या जिभेने चाटून त्यांनी स्तनाग्र तोंडात धरले व ते हलके हलके स्तनाग्र चोखू लागले तशी आशूच्या दोन मांड्यांमध्ये कळ गेली आणि तिच्या योनीत रस भरू लागला….वसंतरावांनी आळीपाळीने दोन्ही स्तनाग्रे चोखतचोखत तिच्या अंगातला ब्लाऊज पूर्णपण काढून दूर पेâकला…स्तनाग्रांच्या चोखण्यामुळे योनी ओली होऊ लागली तशी आशूचे पाय जमिनीवर घासले जाऊ लागले… त्यामुळे तिची साडी आपोआपच मांड्यांपर्यंत वर सरकली..
.आता मात्र आशूने दोन्ही हात वसंतरावांच्या गळ्या घातले… तीची वंâबर आता आपोआपच मागेपुढे होऊ लागली… तिचे डोळे धुंद झाले… श्वास जोरात होउâ लागला… तसे वसंतरावांनी मांड्यांपर्यंत आलेली साडी वर केली… आणि तिची चड्डी खसकन खाली खेचली… या गडबडीत आशू जमिनीवरच आडवी झाली…तिची साडी पूर्ण वर जाऊन तिच्या मांड्या उघड्या पडल्या… दोन मांड्यांच्यामधला केसाळ स्वर्ग पाहून वसंतराव अधिकच चेकाळले…
त्यांनी झटकन आपले तोंड त्या स्वर्गात खुपसले आणि त्यांनी तिथले स्वर्गीय अमृत प्राशन करण्यास प्रारंभ वेंâला… आता आशू चक्क विव्हळू लागली… तिने आपले पाय गुडघ्यात मोडून वर केले व ती वसंतरावांचे डोके दोन मांड्यांच्यामध्ये दाबू लागली…वसंतरावांनी तिच्या योनीतला कामध्वज दातांत धरला आणि ते तो चावू लागले… तशी आशू हलकेसे विंâचाळु लागली… त्याच वेळी वसंतरावांच्या हाती आशूच्या परकराची नाडी लागली…
ती त्यांनी खेचली तशी आशूच्या शरीरावरचे वस्त्र दूर होउâन तिचा रसरशीत आणि कमनीय काळा देह जमिनीवर पाय फाकलेल्या अवस्थेत उघडा पडला… या झटपटीत वसंतरावांची लुंगीही सुटली….!!
पुढे चालू…!!