दोन वहिन्या ! -(भाग १५)

लेखक – DPLover

नमस्कार, या ग्रूपमधल्या दिग्गज कथालेखकांकडून प्रेरणा घेऊन एक कथा लिहायचा प्रयत्न करतोय.

दारात भूषणला बघून मी अवाक झालो असलो तरी कस्तुरी वहिनी cool होत्या. भूषणच्या ‘तिने खूप वाट पाहिली आहे’ या शब्दांनी मी थोडा confuse झालो होतो.

भूषणशी त्या दिवशी मोकळेपणाने बोलता बोलता, चान्स मिळाला तर मला श्रुती वहिनी आणि कस्तुरी वहिनींना पण झवायचं आहे, हे मी कबूल केलं होतं. त्यानंतर आजच्या दिवसात साधारण आठवड्याचं अंतर असेल. आठवड्याभरात असं काय झालं, जेणेकरून कस्तुरी वहिनीच नाही तर श्रुती वहिनी पण इतक्या मोकळ्या झाल्या माझ्यासमोर?

डोक्यात विचारचक्र सुरू होतं. पण माझे हात कस्तुरी वहिनींच्या उत्तान स्तनांवरच होते. भूषण पुढे आला, माझ्या पंजावर स्वतःचे पंजे ठेवून त्याने कस्तुरी वहिनींचे आंबे जोरात दाबले !

माझा बाब्या श्रुती वहिनींच्या गांडीवर आचके द्यायला लागला. भूषणने माझे हात सोडले आणि स्वतःच्या आईच्या मागे जाऊन तिचा ब्लाउज खांद्यावरून काढला. आत काळ्या तंग ब्रामध्ये घट्ट बसलेले आंबे होते. 30-40 टक्के बाहेरच डोकावत होते, मस्त मोठं क्लिवेज तयार झालं होतं त्याने. माझे दोन्ही हातांचे अंगठे त्या क्लिवेजच्या दोन्ही बाजूंना होते. मी कस्तुरी वहिनींच्या ब्राचं डिझाइन हाताने अनुभवत होतो, अजून तरी मी त्यांचे आंबे दाबले नव्हते स्वतःहून. पण आता थांबणं अशक्य होतं. मला श्रुती वहिनी माझ्याबद्दल काय विचार करतील? अशी एक भीती असायची, पण त्यांनीच स्वतः माझे हात तिथे ठेवले असल्याने आता ती भीती पण उरली नाही. मी माझे पंजे आधी कस्तुरी वहिनींच्या स्तनांखाली नेले आणि वरच्या दिशेने वळवत दोन्ही आंबे पंजात चांगले करकचून दाबले. वहिनी सित्कारल्या “आह….” हे करताना माझे हात श्रुती वहिनींच्या बगलेतून पुढे आलेले असल्याने त्यांचे आंबे माझ्या कोपराकडून आतल्या बाजूला दाबले गेले. त्यांची घळ मोठी झाली आणि फक्त ब्राच्या कापडावरून मला ती त्यांच्या खांद्यावरून दिसत होती. भूषण कस्तुरी वहिनींच्या मागे चिकटला. त्यांच्या बगलेखालून हात घालून ते श्रुती वहिनींच्या आंब्यांवर आणले आणि ते करकचुन दाबले. त्याही सित्कारल्या. “आई गं… आह” ब्लाउजवरून आंबे दाबणं आणि नुसत्या ब्रावरून आंबे दाबणं यात फरक असतो. ब्लाउजवरून दाबताना कपड्यांचे दोन थर असतात आणि ते हातांना जाणवतात. नुसत्या ब्रावरून दाबताना एकच थर असल्याने वेगळीच उत्तेजना जाणवते.

थोड्या वेळाने श्रुती वहिनींनी भूषणचा डावा हात कस्तुरी वहिनींच्या डाव्या स्तनावर ठेवला. तिथला माझा हात आपोआप श्रुती वहिनींच्या उजव्या स्तनावर आला. मग आम्ही आपोआप आमचे दोन्ही हात आपापल्या पार्टनरच्या स्तनांवर आणले. श्रुती वहिनींच्या परफेक्ट मापातल्या, घट्ट स्तनांवर मागून माझे हात आल्याने मला ते छान पैकी दाबता येत होते.

माझं सगळं लक्ष वरून त्यांच्या आंब्यांकडे होतं. माझे ओठ आता मी त्यांच्या मानेवर टेकले. भूषणनेही कस्तुरी वहिनींच्या मानेवर ओठ टेकले. दोन्ही बायका आह, आह असे उसासे टाकत होत्या. त्या व्यतिरिक्त कसलाही आवाज नव्हता, कुणीही बोलत नव्हतं. दोघींनी आपले हात एकमेकींच्या हातांत गुंफले होते. माझी कंबर आपसूक श्रुती वहिनींनच्या गांडीवर रगडली जात होती. त्यांच्या मऊ, मुलायम पुठ्ठ्यांवर असं कधी रगडेन हे स्वप्नात पण वाटलं नव्हतं. आता मला असह्य होत होतं. माझे धक्के वाढले, वहिनींच्या आंब्यांवरचा जोर वाढला. त्यांचे उसासे ओरडण्यात बदलले. पण त्यांनी माझा जोर सहन केला. त्यांच्या मानेवर जोरात किस करत, आंबे जोरात दाबत मी माझ्या पॅन्टमध्येच गळालो. गळाल्यावरही माझे धक्के सुरूच होते. डोळे मिटलेले होते आणि काही सेकंदांनी मी थांबलो ! मी या विश्वात नव्हतोच. भूषण आणि कस्तुरी वहिनींनी जोरदार टाळ्या वाजवल्या तेव्हा मी भानावर आलो. लक्षात आलं की आपण श्रुती वहिनींना मागून चिकटून उभे आहोत, त्या अवघडून गेल्या आहेत आणि बाब्या गळून गेल्याने चड्डी आतून चिकट झाली आहे. मी झटकन मागे सरकलो. एका खुर्चीवर डोकं धरून बसलो. माझं पौरुषच संपल्यासारखं वाटत होतं अचानक मला. मला काहीच सुचेना. थोड्या वेळाने माझ्या खांद्यावर कुणी तरी हात ठेवला. मी वर बघितलं तर श्रुती वहिनी होत्या.

त्यांनी माझे हात डोक्यावरून काढले आणि हातात घेतले. हातांना किस करत म्हणाल्या, “किती जोर आहे या हातांमध्ये” “वहिनी… मी….मला…… I am sorry वहिनी…” त्यांनी माझ्या ओठांवर हात ठेवून “सॉरी नको म्हणूस. तुझं असं होणार हे आम्हाला ठाऊक होतं.” त्या ‘आम्हाला’ म्हटल्या तेव्हा मी रूममध्ये आजूबाजूला बघितलं. मी डोकं धरून बसलो असताना कस्तुरी वहिनी आणि भूषण हळूच तिथून निघून गेले होते.

वहिनी पुढे बोलल्या,

“जा बाथरूममध्ये आणि व्यवस्थित धुवून ये ! “

“काय?” मी मुद्दाम विचारलं.

“चावटपणा करू नकोस, जा पट्कन, वेळ नाहीये फार माझ्याकडे”मी तडक बाथरूममध्ये गेलो.

पॅन्ट काढली, अंडरपॅन्ट काढली. बाब्या लडबडला होता. मग मध्ये पाणी घेऊन त्यावर ओतत ओतत खसाखसा धुवून काढला! तिथल्या नॅपकिनने कोरडा केला. हे सगळं सुरू असताना, मनात एकीकडे विचारचक्र सुरू होतं.

कस्तुरी वहिनी आणि भूषण कुठे आहेत? काय करत असतील आत्ता?

कस्तुरी वहिनींनी वाट बघितली म्हणजे नक्की काय? हे त्यांनी किती आधीपासून प्लॅन केलं असावं? भूषणने already काम केलंय का दोघींबरोबर? दोघींबरोबर केलं असेल तर आपल्या सख्ख्या आईलासुध्दा झवला तो? खरंच?? आणि माझ्या श्रुती वहिनींना पण??

अशोक दादांचा आधीच मला राग यायचा, भूषणचा पण राग येणार आहे का मला याबाबतीत? असंख्य प्रश्न !!

त्यांची उत्तरं पण काही अंशी जाणवत होतीच.

आत्तापर्यंत माझ्यासमोर तरी भूषणने श्रुती वहिनींबरोबर फार काही केलं नव्हतं. त्यांचे आंबे तो दाबत होता तेव्हा माझ्याही हातात त्याच्या आईचे आंबे होते, त्यामुळे कदाचित मला फार वाटलं नसावं काही. मनातल्या मनात मी श्रुती वहिनींवर माझाच हक्क असल्यासारखा विचार करत होतो. त्यांच्या पोटाशी, बेंबीशी खेळल्याचा, त्यांचे आंबे मनसोक्त दाबल्याचा अनुभव पुन्हा डोळ्यांपुढे आल्यामुळे बाब्या पुन्हा थोडा ताठ व्हायला लागला. दारावर ठकठक झाली आणि मी अंडरपॅन्ट काढून, फक्त पॅन्ट घालून बाहेर आलो. आतली पॅन्ट नसल्याने बाब्या एकदम मोकळा झाला होता. बाहेर आलो तेव्हा श्रुती वहिनी खुर्चीत बसल्या होत्या. त्यांनी ब्लाउजचे हुक लावून घेतले होते आणि साडीची गुंडाळी मांडीवर घेऊन त्या बसल्या होत्या. मला बघताच त्यांनी साडीचं एक टोक धरून त्यांनी साडी खांद्यावर घेत छाती झाकून टाकली. मी जवळ गेलो तशा त्या उठल्या आणि बेडवर साडी अंगावर सावरत बसल्या. मी बेडजवळ गेलो, साडीचं टोक हातात धरलं आणि खसकन ओढलं. त्यांची छाती पुन्हा मोकळी झाली. ब्लाउज घट्ट असला तरी अगदी एखाद दुसऱ्या पेराएवढंच क्लिवेज दिसत होतं. मी थेट त्यांच्या आंब्यांवर हात ठेवले. पण दाबले नाहीत, त्यांच्या सिग्नलची वाट बघायला लागलो. “मगाशी तुलाच माझा ब्लाउज काढायचा होता ना? म्हणूनच मी हुक लावलेत परत. माझ्या मागे बस आणि हुक काढ” श्रुती वहिनी थोड्या लाजत, हसत म्हणाल्या.

मी त्यांच्या उजव्या बाजूने बेडवर चढलो. तेव्हा माझ्या तंबूकडे त्यांनी लक्षपूर्वक बघितलं आणि विचारलं, “अनुभव आहे का रे तुला?” “ब्लाउज काढायचा?” मी मुद्दाम वेड पांघरलं. “नाही, विहिरीतून पाणी काढायचा” वहिनी खोट्या रागाने म्हणाल्या. “तुमची विहीर किती खोल आहे त्यावर आहे. गावाकडं एक दोन विहिरी खोदल्या आहेत मी” हे मी खोटंच बोललो. पण वहिनींवर इम्प्रेशन मारायलाच हवं होतं.

“बघूया की. आधी तुझंच पाणी निघालं हे लक्षात ठेव”

असं म्हणून वहिनी दिलखुलास हसल्या. हसताना त्या

थोड्या मागे कलल्या, तेव्हाच त्यांचे खांदे धरून मी त्यांचं डोकं माझ्या मांडीवर घेतलं. मी बेडवर आतल्या बाजूला बसलो होतो, एक पाय दुमडून घेतला होता, त्या मांडीवर वहिनींचं डोकं आलं. त्यांचे पाय बेडच्या कोपऱ्यावर बरोबर गुडघ्यात दुमडून खाली तरंगत होते. मी सरळ त्यांच्या परकरच्या नाडीजवळ हात नेऊन नाडी बाहेर काढून गाठ सोडली. हे करताना मी थोडा पुढे वाकलो आणि माझा तंबू वहिनींच्या गालाला लागला. मी परकरची नाडी थोडी मोकळी करून त्यांच्या पँटीवर हात ठेवला ओटीपोटावर ! हळूहळू तिथेच गोलाकार बोट फिरवत राहिलो. हळू हळू ते बोट मी खाली सरकवत होतो आणि इकडे वहिनींचा श्वास जड व्हायला लागला. आता त्यांच्या त्रिकोणी तिजोरीवर माझ्या बोटांचा हल्ला होणार, इतक्यात त्यांनी माझा हात तिथून खेचत वर आणला आणि बेंबीवर ठेवला. मी त्यांच्या बेंबीशी खेळायला लागलो. मला घाई करायची नव्हती. वहिनी स्वतः हून मिळत होत्या, त्यामुळे घाई करून हातचं काहीही घालवायचं नाही, त्यांच्या कलाने घ्यायचं असं मी ठरवलं. बेंबीशी खेळत त्यांच्या स्तनांवर आलो आणि आळीपाळीने ब्लाउजवरूनच छान कुस्करु लागलो.

आता माझाही धीर सुटू लागल्याने मी त्यांचं डोकं मांडीवरून खाली बेडवर सरकवलं आणि माझा एक गुडघा त्यांच्या पोटावरुन पलीकडे टाकत मी त्यांच्यावर झुकलो. माझे दोन्ही कोपर बेडवर ठेवून मी त्यांच्या कपाळावर ओठ टेकवले, मग डोळ्यांवर, मग गालांवर आणि मग हनुवटीशी ओठ ठेवून मी हळूच वर सरकत त्यांच्या ओठांवर माझे ओठ ठेवले. नुसतेच ठेवले. आमचे दोघांचेही श्वास जड झाले होते. वहिनींनी त्यांचे ओठ थोडे हलवून माझा खालचा ओठ स्वतःच्या ओठात घेतला. माझ्या सगळ्या अंगाला एक करंट बसला! मी माझी कंबर खाली करत वहिनींच्या अंगावर झोपलो.

फक्त माझं वजन मी माझ्या कोपरावर पेललं होतं, वहिनींच्या अंगावर पूर्ण भार टाकणं मला नको वाटलं. वहिनींनी माझा चेहरा त्यांच्या ओंजळीत धरला आणि माझे ओठ वेड्यासारखे चुंबायला सुरुवात केली. थोड्या वेळाने आम्हा दोघांनाही श्वास पुरेना म्हणून आम्ही थांबलो. मी जरा दम घेऊन वहिनींच्या क्लिवेजजवळ ओठ नेले. वहिनी उठून बेडच्या मागच्या बाजूला सरकून बसल्या. त्यांनी माझे हात ब्लाउजच्या हुकजवळ आणले. मी ब्लाउज काढावा अशी त्यांचीही इच्छा होती तर. मी आधी त्यांचे आंबे छानपैकी दाबले आणि एकेक करत हुक काढू लागलो. ब्लाउजचे पंखे दोन्ही बाजूंना सरकवून त्यांचे ब्रामध्ये कैद झालेले आंबे मी बघत राहिलो. त्यांचं ही छोटं मंगळसूत्र तिथे निवांत होतं. मी त्याची वाटी हातात घेऊन तिच्याशी खेळायला लागलो. दुसऱ्या हाताने ब्रावरून एकेक करत आंबे दाबायला लागलो.

“नुसते दाबणारच आहेस का?” वहिनींनी अगदी हळू आवाजात मादक अंदाजात प्रश्न केला. मी उत्तरादाखल वहिनींचे ओठ ओठात घेऊन त्यांना मस्तपैकी किस केला. आणि तसेच ओठ त्यांच्या क्लिवेजवर आणले. एका हाताने ब्राचा बंद खांद्यावरून थोडा सरकवून त्यांचा डावा आंबा कपच्या बाहेर काढला. मला तो दिसत नव्हताच, पण ओठांनी मी बरोबर त्यांच्या डाव्या निप्पलचा वेध घेतला आणि जोरात चोखला. “हम्मम्म आह” वहिनी सित्कारल्या निप्पल तोंडातच ठेवत आता मी त्यांचा आंबा बघत हळू हळू चोखत चोखत निप्पल बाहेर काढलं. वहिनींच्या गोऱ्या रंगावर ते चॉकलेटी निप्पल माझ्या लाळेने चमकत होतं. मी वहिनींकडे बघितलं. त्यांच्या डोळ्यात त्या क्षणी पाणी होतं. पण दुःखाने नाही. म्हणजे, खूप दुःख भोगल्यावर एखादा सुखाचा क्षण मिळाल्यावर असतं, ते पाणी होतं ते. त्यांच्या आयुष्यात असे क्षण फार कमी आल्याचं नंतर मला समजलं. त्या प्रेमाच्या भुकेल्या होत्या. पण आदर्श मराठी / भारतीय बाईसारख्या त्यांनी आपल्या इच्छा दाबून ठेवल्या होत्या. कस्तुरी वहिनींनी, मी त्यांच्याकडे कसा बघतो? याची जाणीव त्यांना करून दिली होती. सुरुवातीला त्या ते नाकारत होत्या. पण हळूहळू त्यांची खात्री झाली. तरीही त्या आधी तयारच नव्हत्या. पण नेमक्या अशा काही गोष्टी घडल्या की त्यांनी मनाची तयारी केली आणि तनानेही त्यांना साथ दिली.

क्रमशः

All reactions:

5454