रात्री जेवण झाल्यावर प्रसादने अंजलीला तिच्या तो आल्यापासून शांत असण्याबद्दल विचारले. मुलाला झोपवून सांगते असे म्हणून अंजलीने झोपायची तयारी केली. अर्ध्यातासांनी दोघे त्या विषयावर परत आले.
“आज कोणीतरी भेटले मला. ” अंजली म्हणाली. बोलताना तिच्या चेहऱ्यावर मृदुल अशी लाज होती.
” कोण? कुठे? ” प्रसादच्या कपाळावर आठी आली.
” ऑनलाईन. ” ती म्हणाली.
“अच्छा केलं होतंस का लॉगिन? कोण होता तो? एकाशीच बोललीस?” त्याने विचारले.
” हो. सतप्पा सोनजे म्हणून आहेत.” ती म्हणाली.
“मी पाहू शकतो का तुमचं चॅट?” त्याने विचारले.
“नाही नको. प्लिज. मी फक्त तुम्हाला माहित असावे म्हणून सांगितले. पण तुम्ही यात खोलात जाऊ नका. कारण काहीही झालं तरी तुमच्या मनावर या गोष्टीचा कसलाही प्रभाव पडू नये असं मला वाटतं. म्हणून त्या अकौंटचा पासवर्ड पण मी चेंन्ज केलाय.”
” मला नाही कसला त्रास होणार अंजु. पण ठीके तुला नको वाटतंय तर मी नाही घुसणार त्यात. पण तो माणूस कसा आहे? काय करतो आणि मला कसा नाही दिसला चॅट मध्ये आधी? ” त्याने विचारले.
” तुम्ही दुर्लक्ष केलेत त्यांच्याकडे. जवळ जवळ आठेक दिवस रोज मेसेज करत होते ते. थोडे वयस्कर आहेत पहा. ते. ” ती म्हणाली.
प्रसादला आठवले. ” हा. हा. आठवले. अगं बघ ना साठी बुद्धी नाठी म्हणतात त्यातला प्रकार आहे. केवढा वयस्कर दिसतोय तो आणि खुशाल तरुण बायकांची स्वप्ने. ” तो म्हणतच होता. तेवढ्यात अंजलीने त्याला रोखले.
” का? त्यांनी स्वप्ने बघू नयेत आणि फक्त तरुणांनी पहावीत आणि पूर्ण करावीत का?” ती म्हणाली.
” तसं नाही ग. पण तुला साजेसा पुरुष हवा म्हणून मग मी तुझ्यासाठी चांगला हँडसम आणि तगडा पुरुष निवडत होतो. ” तो म्हणाला.
” पण अंतिम निवड माझीच असणार आहे हे मी तुम्हांला आधीच सांगितलंय. ” तिने आठवण करून दिली.
” ऑफकोर्स राणी. मी कुठे काय म्हणालो. पण तरी निवडताना तू नक्कीच कोणी माझ्यापेक्षाही भारीच निवडणार याची खात्री आहे मला. ” तो म्हणाला.
” तुमच्यापेक्षा भारी? नाही. असा माझ्यासाठी कोणी नाहीये. पण हो तुमच्यापेक्षा वेगळा नक्कीच. ” ती नजर वळवत म्हणाली.
” म्हणजे? अगं तू आज एकाशीच बोललीयेस ना? एवढ्यात थोडीच कळेल तुला? आणखी काही जण आहेत ते पण try करून बघ.” त्याने तीला सुचवले.
” प्रसाद कसं आहे ना. मी काही बाजार भरलाय, आणि एखादी वस्तू निवडतीये असं नाही करू शकत ना? तरीपण तुमच्याशी जे जे बोलले त्या सगळ्यांची चॅट्स मी वाचून काढली. त्यांचे फोटो पाहिले. मला काहीच अपील नाही झालं. सगळे दिसायला चांगले आणि सगळे तरुण. म्हणजे असं कि जे सुख मी आधी अनुभवलं आहे तेच मी पुन्हा अनुभवणार. सगळी फळे एकाच टोपलीत का ठेवायची? ” ती जरा सविस्तर बोलली.
” मग तू काय सुचवतीयेस? तू काही त्या सतप्पा कि कोण त्याचा तर विचार..?” तो म्हणतच होता तितक्यात तिने होकारार्थी मान हलवली.
“आणि ह्या विचारा पर्यंत पोहचण्यासाठी तुला कनविन्स कसं केलं त्याने? काय बेटर दिसलं तुला त्याच्यात? त्याने थोडं वैतागतच विचारलं.
” प्रसाद तुम्ही वैतागणार असाल तर आपण हे सर्व इथंच थांबवू. मला नाही आवडणार तुम्हाला त्रास देऊन हे सर्व करायला. माझी अडचण भोगेन मी. जिथं मला दिसतय कि यामुळे आपल्या नात्याला इजा होतीये. मला नको हे असलं काही मग.” ती नाराजीच्या सुरात म्हणाली.
” हे अगं.. असं नको म्हणू अंजु.. माझा पॉईंट एवढाच होता कि असा वयस्कर पुरुष तुझ्या सोबत उत्सुक असणारच ग. पण त्याच्याकडे तुला द्यायला काय आहे. त्याची काय गॅरेंटी कि तो तुला समाधान देईल? ” प्रसादने विचारले.
“खात्री तर याचीही देता येणार नाही कि कोणी तरुण सुंदर पुरुष मला समाधान पोहोचवुच शकेल. तरीही तुम्ही सुचवत आहातच कि.” अंजली म्हणाली.
” ह्म्म्म.. ” तो तिच्या या वाक्याने निरुत्तर झाला.
” मी डिटेल मध्ये बोलले त्यांच्याशी. ते विधुर आहेत. एकटे राहतात. विनपाश. म्हणजे मागे कसलेच टेन्शन नाही. काम करतात पण फार काही डोके लावावे लागतं नाही म्हणजे मागे फारसा तणाव नाही. इच्छा एकच आहे स्त्रीसूख मिळावे. तेही मिळताना तो माणूस त्या स्त्रीलाही भरपूर सुख मिळावं अशी इच्छा मनापासून दाखवतोय. अशा प्रकारचं संभाषण तुमच्याशी एकतरी पुरुषाने केलं? ” तिने विचारले.
” नाही. ” तो प्रांजळपणे म्हणाला.
” जेवढे बाकीचे आहेत ते सर्व एकतर extra marital sex पाहणारे मॅरीड पुरुष. किंवा मग माचो मॅन प्रकारच्या विचित्र संकल्पनेत बुडालेले अविवाहित तरुण. अशा पुरुषांमध्ये एक प्रकारचा अनैसर्गिक यांत्रिक पणा असतो. तो मला अतिशय थंड वाटला. हा माणूस जुन्या संस्काराचा आहे. जे मिळालं त्याला जपणारा. त्याबद्दल आभारी असणारा असा. ” ती म्हणाली.
” बापरे..! ” तो उदगारला.
“काय?” ती म्हणाली.
“माझी बायको एवढा सगळा विचार करून बसलीये या सगळ्याचा मी किती वरवर पाहत होतो ह्या गोष्टीला.” प्रसाद काहीसा हसत म्हणाला.
“मला तरी करावा वाटला. कारण, मला कसल्याही प्रकारचे वाह्यातपण ह्यामध्ये तयार होऊ नये असे वाटले. समोरची व्यक्ती सभ्य आणि समोरच्याला आदर देणारी असावी असं मला वाटत होतं ते मला त्यांच्यात दिसलं. तरुण किंवा काही मॅरीड पुरुष माझ्याशी आदराने वागतील कशावरून. माझ्याबद्दल वाईट विचार केलेला किंवा तुम्हाला कमी लेखलेलं असं मी काही सहन करणार नाही. कितीही झालं तरी आत्माभिमान जपलाच पाहिजे. सतप्पा मला त्यातल्या त्यात वागण्यात बऱ्यापैकी नीट वाटले. शिवाय इतर गोष्टीतली परिपक्वता पण मला त्यांनी दाखवली. माझ्यासाठी तेवढं पुरे आहे.” अंजली म्हणाली.
” कोणत्या बाबतीतली परिपक्वता? ” त्याने विचारले.
“बस बस.. खूप बोललो आपण यावर.आता आणखी प्रश्न नको ना प्लिज.” ती लाजत म्हणाली. तिने दुपारी जे पाहिले त्याबद्दल प्रसादला सांगायला लाज वाटू लागली. उगाच आपण तसला उल्लेख केला याबद्दल पण तीला शरम वाटली.
” बरं. बरं. शेवटचा प्रश्न. खरंच. ” तो तीला थांबवत म्हणाला.
” ह्म्म्म.. लास्ट हा.. विचारा. ” अंजली म्हणाली.
” तू जर त्याच्याबद्दल पॉजिटीव्ह आहेस. तर मग त्याला कधी सांगणारेस? ” त्याने तिच्या डोळ्यात खोल बघत विचारले.
” परवा. ” तिने एवढेच उत्तर दिले.
“ओहके…” तो उदगारला.
” झोपा आता. ” ती म्हणाली.
” झोप नाही येणार आता लगेच. ” प्रसाद म्हणाला.
” मग? ” अंजली मिश्किल हसत म्हणाली.
त्याने तीला जवळ ओढली. दोघांचे ओठ जुळले. भयानक चुंबन सुरु झाले. प्रसाद आणि अंजलीचे हात एकमेकांवर अस्वस्थपने फिरू लागले. प्रसादने तिचा हात पकडून त्याच्या शॉर्टमध्ये घातला. जाग आलेलं त्याचं लिंग तिने हातात धरलं आणि हलवू लागली. मधूनच त्याच्या वृषनांना मुठीत घेत चोळत ती त्याच्या चुंबनाना प्रतिसाद देत होती. प्रसादने सुद्धा तिच्या निकर मध्ये हात घालत तिच्या योनीच्या मदनमन्याला चोळायला सुरुवात केली.
तिने चुंबन तोडत त्याच्या डोळ्यात पाहत विचारले.
” प्रसाद खरं सांगा… मला इमॅजिन केलंत ना दुसऱ्यासोबत.. “
” हम्म… आह.. रोजचं… करतोय… जेव्हापासून.. आह्ह्ह… तुला त्या मॉल मधल्या माणसासोबत… आह्ह्हस्स्स्स पहिलय. ” प्रसाद म्हणाला.
” कसं वाटलं.. त्याने माझ्या हाताला.. खांद्याला स्पर्श केला… स्स्स्स तो मला बोलव म्हणत होता… मी आह्ह स्स्स्स.. गेले असते त्याच्यासोबत तर… ” अंजली म्हणाली आणि तिने त्याचे लिंग दोहने चालूच ठेवले.
“अंजली…. आह्हह्ह…. स्स्स्स्स “प्रसाद ओरडला. तिच्या उदगारांनीच त्याचा कडेलोट झाला. तिच्या हातात तो फळांफळा झडू लागला. त्याच्या कमकुवत स्खलनाची त्याला अतिशय लाज वाटली. पण अंजली मात्र शांत होती. कारण दुसरा पुरुष स्वस्त्रीला भोगने प्रसादला मनापसून मान्य आहे हे तीला आता पूर्ण समजून चुकले होते.
****
पुढला अख्खा दिवस अंजलीने खूप अस्वस्थतेत घालवला. तीला आता सतप्पाला उत्तर द्यायचे होते. तिचे मन या गोष्टीला आता तयार होते कि सुखाचं द्वार आपण आपल्या हाताने उघडावं. नवरा तयार आहे आणि विश्वास वाटावी अशी समोरची व्यक्ती पण मिळतीये. मनाचा अपराधीपणाचा दाह आता खूप कमी झाला होता. दडपण मागे पडून नविन्याची हुरहूर मनात कालवा करत होती. संध्याकाळी प्रसादने त्या विषयावर परत बोलायचा प्रयत्न केला. पण अंजलीने त्याला सांगितले कि मी आधी त्याना कळवते आणि मग आपण बोलू.
मग तो दिवस आला जेव्हा तीला सतप्पा ला सांगायचे होते. दुपारचे एक वाजले असतील. अंजली जेवण वैगरे करून मुलाला थोडावेळ झोपवून ऑनलाईन आली. पहिले काही लोकांचे रिप्लाय आले होते एकदोन नवीन अकॉउंट्स सुद्धा मेसेजेस मध्ये दिसले. पण तीला त्यात रस नव्हता. तिने पाहिले कि सतप्पाचे दोनही दिवस good morning आणि good night चें सचित्र मेसेजेस येऊन पडले होते. त्या व्यतिरिक्त त्याने काहीही लिहिले नव्हते. तिने स्क्रॉल अप केले आणि परत “तो ” फोटो पाहिला. तिच्या अंगभर गोड झिणझिण्या पसरल्या.
अंजली – hi
एवढे type करून बसली. मिनिट भर गेला असेल.
Typing…
परत एकदा तोच हुरहूरीचा अनुभव तीला येऊन धडकला. ती कापरली.
सतप्पा – नमस्कार मॅडम. कशा हायेत?
अंजली – मीच असेल कसे ओळखलेत?
सतप्पा – प्रसाद सरांना इंटरेस्ट नाय दिसला. ते कशाला बोलतील. तुम्हीच असणार वळखलं.
अंजली – बरोबर. हुशार आहात.
सतप्पा – कशाची हुशारी. हुशार असतो तर आज कुठवर असतो. बरंय. काय म्हणता मग? मुलगा बराय का?
अंजली – हो. बराय. झोपलाय.
सतप्पा – वाह! हे बरंय. आपल्याला निवांत बोलता येईल मग.
अंजली – हम्म.
सतप्पा – मग. काय ठरविलं? काही बोलणं बिलणं झालं का नाय?
शब्द काय वापरावे याचा निवाडा काहीवेळा फार त्रास देतो. तिला तिचं मन कसं उघड करावं हे समजेना.
अंजली – हो आम्ही बोललो ना.
सतप्पा – नाराज नाय झाले ना प्रसाद सर माझ्याबद्दल ऐकून? तुम्ही इचारच कसा केला असं वाटून?
अंजली – नाही हो. नाराज नाही. हो पण त्यांनी प्रश्न विचारला. तुमचं वय आणि दिसणं यावर.
सतप्पा – बरोबर हाये कि त्यांच.
अंजली – हो. पण मी मला जे वाटलं ते सांगतिले त्याना. मग पटले त्याना.
सतप्पा – आणि मी जे काय सांगितलं ते तुम्हाला पटलं का नाय?
अंजली – काय ते? हा.. ते होय… हम्म.. तुम्ही जे बोललात ते मला पटलं म्हणून तर मी यांच्याशी तुमचा विषय काढून बोलले.
सतप्पा – वाह! खरंच? म्हंजे आपण… नक्की का?
अंजली – हो.
सतप्पा – thank you अंजली मॅडम! मला खरं तर विश्वासच बसाना. तुम्हाला नाय माहित तुम्ही किती मोठा इचार केलाय. मोठ्या मनाच्या हायेत तुम्ही खूप. तुम्हाला तुमच्या निर्णयाचा कधीबी पश्चाताप व्हणार नाय शब्द आपला.
अंजली – हम्म.. मला पण तशी खात्री वाटली. म्हणूनच मी पण तयार झालीये.
सतप्पा – तुम्ही निश्चिन्त ऱ्हा. तुमचा आनंद तो माझा आनंद. आपण एका मनानी सर्व काही करू.
अंजली – काही विचारायचं होतं.
सतप्पा – हा बोला कि.
अंजली – आपण तुमच्या इथे.. भेटलो तर अडचण नाही ना? कारण इथे माझ्याकडे नाही पॉसिबल होणार मला. ह्या घरात नकॊ वाटेल मला असं काही.
सतप्पा – नाय नाय काय बी अडचण नाय. तुम्ही म्हणाल तसं. पण यायचं जायचं काम तुमाला करायला लागल. मी त्यात नाय काय करू शकणार. आपल्या कडं गाडी घोडी काय नाय.
अंजली – त्याचा प्रॉब्लेम नाही. यांना सर्व ठाऊक आहे. त्यामुळे हे पण मला सोडू शकतात तुमच्या इथे. पण तुमच्या शेजारी पाजारी लोकांना काही कळणार नाही ना? म्हणजे मी कोण का येतीये असे प्रश्न पडू शकतात ना?
सतप्पा – नाय नाय त्याची काळजी नका करू. माझं घर एका चाळीत हाये. पण माझी रूम एकदम पहिलीच हाय त्या नंतर 2 खोल्या बंद हायेत आणि मग एक बिऱ्हाड राहतं. आपला काय संबंध नाय कुणाशी. कोण नाय इचरत. बिनधास्त या.
अंजली – अच्छा.
सतप्पा – तुमचं कधी पर्यंत ठरल यायचं?
अंजली – यांना शनिवार रविवार सुट्टी असते. मी विचार करत होते.. कि, शुक्रवार संध्याकाळ.
सतप्पा – संध्याकाळी…? कसंय ना मॅडम. आमचं दुकान 10ला बंद होतं. मी 11 पर्यंत जेऊन येतो रूमवर. संध्याकाळी अवघडे…
अंजली – मग कसं?
सतप्पा – तुम्हाला परत घरी जायचंय का लगीच?
अंजली – हो.. म्हणजे तसं कि काही ठरवलं नाहीये. पण माझा मुलगा यांच्याकडे एकटा राहील कि नाही माहित नाही मला.
सतप्पा – मॅडम एक सांगू काय?.. म्हणजे तुम्ही पहिल्यावेळी तरी… म्हणजे… माझ्याकड राहावं असं लै मनापासून वाटतंय मला… म्हणजे तुमची भी अडचण आली लक्षात माझ्या. पण… तरिभी बघा कि काय अड्जस्ट व्हतंय का? विनंती आहे.
अंजलीच्या अंगभर काटा फुलला. सतप्पा ने जी इच्छा दर्शवली ती तीला भयानक उत्तेजना पुरवू लागली. या शक्यतेचा विचार तीला शिवलाच नव्हता. तीला क्षणभर पोटात फुलपाखरे उडाल्याचा भास झाला. अख्खी रात्र एखाद्या परपुरुषासोबत काढायची. या विचाराने तिचं डोकं भयानक कामुक भावनांनी भरून गेलं.
अंजली – मी… आत्ता नाही सांगू शकणार यांना विचारून सांगते.
सतप्पा – चालतंय..माझा नंबर देतो.. काय असल ते कळवा. कॉल केला तरी चालल.
त्याने नंबर टाईप केला. अंजलीने मोबाईल मध्ये तो सेव्ह केला. अंजलीने त्याला निरोप दिला.
****
“पूर्ण रात्र!!?” प्रसाद जवळ जवळ ओरडलाच जेव्हा त्याने तिच्याकडून सतप्पाची विनंती ऐकली.
” हो म्हणजे.. ते जमत असेल तर बघा म्हणाले. ” अंजली म्हणाली.
” मग तू काय म्हणालीस? ” त्याने तीला निरखून पाहत विचारले.
” ऑफकोर्स तुमच्याशी ठरवून सांगते बोलले. ” अंजली उत्तरली.
” ते ठीक आहे. पण तुला काय वाटतंय ते पण सांग ना. ” प्रसाद आणखी पुढे म्हणाला.
” मला जे वाटलं ते असं कि.. ही जी गोष्ट घडणार आहे. ती काही नुसतीच सहजपने एखादे यांत्रिक कार्य असल्यासारखी नाहीये ना. त्यासाठी समोर आल्यावर दोन व्यक्तींमध्ये जे अवघडले पण आहे ते निघण्यासाठी.. त्या गोष्टीसाठी मन, शरीर तयार व्हायला काहीतरी वेळ लागेल. समोरच्या माणसाला थोडंतरी जाणून घ्यावं लागेल. मला असं नुसतंच पाशवी पद्धतीने ही गोष्ट करणे शक्य नाही वाटत. ते जे म्हणत आहेत ते बऱ्याच प्रमाणात मला बरोबर वाटले. ” अंजली म्हणाली.
” सतप्पा बरंच काही तुझ्या मनातलं बोलतो असं दिसतं? ” प्रसाद थोडा खोचक पणे म्हणाला.
” अनुभवी माणसं अशीच असतात. त्याना काही प्रमाणात कळतं समोरच्या व्यक्तीला काय हवंय. ” ती डोळे फिरवत म्हणाली.
“अच्छा जसं काही मला कळलंच नाही तुला काय हवंय?? नाही?” प्रसाद म्हणाला.
” तुमच्या इतकं कोणाला काही समजेल असं मला नाही वाटत. हे मी खरंच मानते. कुठलाच नवरा इतका समंजस असूच शकत नाही. जितके तुम्ही आहात. मला खरच तुमचा अभिमान वाटतो. तुम्हाला जर वाटतं असेल कि हे जे घडतं आहे ते तुमच्यासाठी त्रासदायक आहे तर प्लिज मनात अजिबात कुठलाही किंतु न ठेवता मला सांगा. मी सर्व काही थांबवेन.” अंजली प्रसादच्या मिठीत शिरून म्हणाली.
” अंजु इथवर तुला समजवत आणली ते काही माघार घेण्यासाठी नाही. सुखाच्या सागरात तुला डुंबायला मिळायच्या वेळीच मी बरा तुला मागे खेचेन. तू अजिबात काळजी करू नकोस. अनुराग ला मी पाहीन. तू मनात कसलाही विचार न आणता बिनधास्त पणे मिळणाऱ्या सुखाच्या अधीन हो. ” प्रसादने तिच्या भोवती कव आणखी दृढ करत तीला सांगितले.
****
दुसऱ्या दिवशी गुरुवार होता. सतप्पा दुपारच्या वेळी काउन्टर वर बसला होता. अनोळखी नंबर वरून कॉल आलेला दिसताच त्याने उचलला. कारण त्याला अपेक्षा होतीच.
” हॅलो! ” त्याने उचलत अभिवादन केले.
” हॅलो! सतप्पा जी ना? ” स्त्रीचा मंजुळ आवाज कानावर पडल्या पडल्या तो आणखी सावध झाला.
“हा बोलतोय कि, बोला.” तो उत्तरला.
” मी अंजली बोलतीये. ” अंजलीने मन घट्ट करत कॉल केला होता.
” हा. बोला कि अंजली मॅडम. तुमच्याच कॉल ची वाट बघत होतो.” तिथून उठून सतप्पा थोडा लांब गेला आणि बोलू लागला.
“होका. उम्म्म.. मी ह्यासाठी कॉल केला होता कि.. तुम्ही संध्याकाळच अवघड आहे बोललात मग मी यांच्याशी बोलले.. हे हो बोलले मग रात्री उशिरा तुमच्याकडे यायला. ” ती थोडी थांबत अडखळत म्हणाली.
” रात्री उशीर ठीके ओ.. पण मग परत लगीच जाणार का? थांबणार नाय व्हय? ” सतप्पाने मलूल होत विचारले.
” उम्म्म.. ते म्हणाले.. ते तू ठरव कसं करायचं.. कॉल केलंस तर मी येईल घ्यायला. आता… हे खरंतर तुमच्यावर आहे… कि रात्री साठी म्हणजे.. तुम्ही मला थांबवू शकताय का. ” ती म्हणाली.
“अहो मॅडम तुमीच उद्या आलात का जाऊ शकणार नाय माझ्याकडन.” सतप्पा म्हणाला.
” बरं भेटण्याआधी मला काही गोष्टी क्लीअर करायच्या आहेत. ” तिने सांगितले.
” हा बोला ना मॅडम. ” सतप्पा म्हणाला.
” तुम्ही ड्रिंक वैगरे करत असाल तर मी सोबत असताना करायचे नाही. ” ती बोलली.
” तुमची नशा बस कि मला. ” तो म्हणाला.
अंजलीच्या कानशीलाना उष्णता स्पर्शली.
” मोबाईल वैगरे बंद आणि फोटो, विडिओ काढायचे नाहीत. ” तिने पुढची अट सांगितली.
” तसली काय बी गरज नाय आपल्याला. तुमी हातात असल्यावर बाकी काय हातातच येणार नाय आपल्या.” तो तीला म्हणाला. अंजली गालातल्या गालात हसली.
” शेवटचं आणि महत्वाचं.. प्रोटेक्शन वापरायचे.” तिने स्पष्ट केले.
” म्हणजे काय? मला नाय समजल. ” तो म्हणाला.
” कॉन्डोम. ” ती बोलली.
” मी आणून ठिवतो. पण तुम्ही म्हणाल तसंच व्हईल.” सतप्पा म्हणाला.
” म्हणजे? ” तिने विचारले.
” अहो तुम्ही म्हणताय ते सगळं करू आपण. तुम्ही या तर उद्या. ” तो म्हणाला.
” ठीके यायच्या आधी मी कॉल करेन. तुम्ही घरी गेलात कि मला तुमचे घरचे लोकेशन पाठवा माझ्या नंबर वर. ” अंजली म्हणाली.
” व्हय पाठ्वतो. ठिवतो जरा, कस्टमर आले आहेत.” सतप्पाने एवढे बोलून फोन ठेवला.
****
” अनुराग झोपला. मी जरा आवरून येते.” अंजली म्हणाली.
शुक्रवार. रात्रीचे 9:30 झाले होते. अंजली बाथरूम मध्ये घुसली. प्रसाद सोफ्यावर आडवा पडून मोबाईल चाळत होता. त्याने परत एका अंजलीच्या मोबाईल वरून सतप्पाचे लोकेशन चेक केले. त्याच्या घरापासून फक्त 4 km. 15 मिनिटात तो अंजलीला तिथे सोडून येणार होता. एक तासाने अंजली बाहेर आली. प्रसाद तिच्याकडे बघतच राहिला. गडद निळ्या रंगाची साडी आणि काळा पार्टीवेअर ब्लाउज मध्ये अंजलीची गोरी भरगच्च फिगर तिचे उतार चढावं ठळक पणे दाखवत होती.
प्रसादला वाटले तिथेच तीला आडवी करून कचाकच भोगावी. पण भीती सुद्धा वाटली कदाचित तिचे कपडे निघे पर्यंत त्याचा वीर्यपात झाला असता. अंजलीने भुवया उडवल्या.
“हॉट दिसतियेस. ” प्रसाद म्हणाला.
घर बंद करून दोघे निघाले. प्रसाद अंजलीला सतप्पाच्या घरी सोडायला निघाला होता.
– क्रमशः
लोकप्रिय आणि नवनवीन कथा संग्रह