उपाय भाग – 4

आई… तू उगाच मारलेस नाही तर मी जे काही म्हणालो त्या रागात तू मला मारलेस…” “

‘मग का तसे बोललास ? ” तिने काकुळतीला येत विचारले. “

” कारण मला तू आवडतेस… तू खूप सुंदर आहेस आणि तुझा विचार मी मनातून काढू शकत नाही…” मी तिला म्हणताच ती

चकित नजरेने माझ्याकडे पाहू लागली. मीही तिच्या दोलायमान मनस्थितीचा फायदा उचलत पुन्हा एकदा तिच्यासमोर माझे मन मांडले होते. तिच्या डॉक्टर मैत्रिणीने तिला दिलेल्या सल्ल्याचा मी फायदा उठवण्याचा प्रयत्न करत होतो. माझ्या उत्तरावर ती क्लियरलि शॉक्ड दिसली होती. मला औषध देऊन तिने जेवायला डाळभात दिला. जेवून झाल्यावर तिने माझ्या पाठीवर डॉक्टरने दिलेले मलम लावताच मी झोपी गेलो.

जाग आली तेव्हा माझ्या कानावर खालून खुसपुसण्याचा आवाज पडला तसे आई इतकी कोणाशी बोलतेय याची

उत्सुकता मला लागली. गुपचूप उठत मी माळ्यावरून लपत खाली पाहिले तर मला आई तिच्या एका मैत्रिणीशी बोलताना दिसली. आईपेक्षा वयाने मोट्ट्या असलेल्या तिच्या त्या क्लोज मैत्रिणीशी आई आपले सुखदुःख शेयर करत असे.

” अरे देवा… सुशांत तुला हे सर्व बोलला ? ” तिच्या मैत्रिणीचे वाक्य ऐकून आईने आमच्यात घडलेले तिच्या मैत्रिणीला सांगितलेय हे मला समजून चुकले.

हो ग सुमे… काय करायचे तेच समजत नाहीय मला… हे हि इथे नाहीत…गावात जाऊन मेल्या जमिनीच्या हिस्थ्यासाठी बसलेत… कोणी काय जादूटोणा केलाय कळत नाही… गुणी पोरगा आहे ग माझा. सशा…पण हल्ली त्याची माझ्याकडे बघण्याची नजर बदललीय… आणि त्यात काल मी त्याला माळ्यावरून लपून मला कपडे बदलताना पाहिले व माझा संताप अनावर झाला… खूप मारले मी त्याला…” आई रडवेल्या आवाजात म्हणाली तसे मी कान टवकारले. आई आमच्यात जे काही घडले ते दुसन्या कोणासोबत शेयर करेल असे मला वाटले नव्हते. तेव्हा आता तिच्या मैत्रिणीचे उत्तर काय असेल याची मला उत्सुकता होती.

‘हम्म…

“नंदा…शांत हो… तुझ्याजागी मी असते तरी हेच केले असते… बघ हि पोरं वयात यायला लागली की त्यांच्या मनात स्त्रीचे आकर्षण पैदा होऊ लागते. अशावेळी त्यांची नजर आपसूकच घरातील आपल्या आईवर व बहिणीवर पडते आणि ते त्यांच्या शरीराचे निरीक्षण करत आपल्या मनातील वासना शमवायला बघतात. खरे म्हटले तर हे नॉर्मल आहे कारण एकदा का या तारुण्याच्या अवस्थेतून तरुण पोरं पुढे गेली की आपसूकच त्यांच्या मनातील हे आकर्षण कमी होत जाते. त्यांना आपली चूक समजते…” आईच्या मैत्रिणीने तिचे मत मांडले होते..

‘म्हणजे तो माझ्याप्रमाणेच शालूकडे देखील त्याच नजरेने बघत असेल का ? नशीब शालू इथे नाहीय आता…” आईने शंका विचारली होती.. “

“पण ती असेल तेव्हा तो तिच्याकडेही नको त्या नजरेने बघत असण्याची शक्यता आहे…. शालूही दिसायला सुंदर आहे व त्यामुळे तो तिच्याकडेही आकर्षित होऊ शकतो… हे वयच असे असते ग…” मैत्रिणीने सांगताच आईचा चेहरा भीतीने काळवंडला होता.

“म्हणजे तो शालूच्या शरीराचेही लपूनछपून निरीक्षण करत असेलच…” आईने म्हटले तसे तिच्या मैत्रिणीने होकारार्थी मान डोलावली होती.

“कदाचित तो तिला आपल्या मनातील विचार सांगुही शकतो…” तिच्या मैत्रिणीने म्हणताच माझ्यासमोर शालिनी व माझ्यात घडलेली घटना आठवली. रक्षाबंधनाच्या आदल्या दिवशी अचानक कसे सगळे जुळून आले होते. तो दिवस मी कधीच विसरू शकत नव्हतो कारण आम्ही दोघांनी एकमेकांचे कौमार्य त्या दिवशी हरण केले होते.

” हे देवा….असे घडू शकते का ?” आईच्या चेहन्यावरील हावभाव आता बदलले होते. ती घाबरली होती.

“हम्म… हो… असे घडू शकते आणि दोघंही तरुण आहेत…तेव्हा…” आईच्या मैत्रिणीने मध्येच वाक्य तोडले तसे आईने दचकून ” तिच्याकडे पाहिले.

“नाही ग… मी तसे होऊ देऊ शकत नाही… शालिनी तरुण आहे… तेव्हा तू बोलते तसे घडू शकते… पण दोघ भाऊबहीण आहेत…. दोघांचे आयुष्य उध्वस्त होऊ शकते.. मला काहीतरी करावेच लागेल…” आई ठाम सुरात म्हणाली तसे तिच्या मैत्रिणीने तिला लागलीच विचारले,काय करणार आहेस तू ? पुन्हा त्याला मारणार का ?” तिने म्हणताच माझ्या मात्र पाठीवरील जखमा दुखू लागल्या होत्या.

आईचा राग शांत झालेला असला तरी तिचा काही भरोसा नव्हता.नाही ग मारून काही फायदा होणार असे दिसत नाही…इतके मारूनही ‘ तू मला खूप आवडतेस…’ हे उत्तर होते त्याचे….. त्याची नजर सारखी माझ्या शरीरावरून भिरभिरत असते..” आईच्या शब्दांमधील लज्जायुक्त भीती स्पष्ट होती.

“‘मग काय करणार आहेस तू ?” आईच्या मैत्रिणीने माझ्या मनात उमललेला प्रश्न विचारलेला होता.

“माहीत नाही…” आई थंड सुरात म्हणाली तसे माझा हिरेमोड झाला होता.

कदाचित त्याच्यावर कोणी जादूटोणा तर केला नसेल ना…तू मगाशी असेच काही म्हणत होतीस ना…” तिच्या शंकेवर दोघांनी दचकून एकमेकांकडे पाहिले.

जादूटोणा… अंधश्रद्धा हा आईचा वीक पॉईंट होता. दोन हजार साली आम्ही एकविसाव्या शतकाच्या उंबरठ्यावर उभे होतो पण अजूनही आईच्या मनात अंधश्रद्धेला वेगळेच स्थान होते. मॅट्रिकपर्यंत शिकलेली असूनदेखील तिच्या विचारांवर अंधद्धेचा पगडा होता. कदाचित लहानपणापासून तिच्या घरातील अंधश्रद्धेच्या विचारांमुळे असेल पण नजर उतरवणे, अंगारा लावणे, दर अमावास्येला न चुकता नारळ फोडणे, लिंबू ओवाळणे, काळी बाहुली घराबाहेर ठेवणे आदी गोष्टी ती न चुकता करत असे. अमावास्येला ती कुठल्यातरी पुस्तकाचे पारायण करत असे. ते करताना तिची तंद्री कोणी भंग केलेले तिला आवडत नसे. पुस्तक वाचून झाल्यावर पिंपळाच्या झाडाखाली जाऊन ती नारळ फोडून अभिषेक करत असे. त्यावेळी आम्हा सर्वांना घरी बाहेर पडायला मनाई असे. पप्पाही तिला हवे ते करू देत असत कारण त्यांचाही त्या गोष्टीवर विश्वास होताच.

‘ खरेच कोणी जादूटोणा केला असेल का सुमे… पोरगा तसेच काहीसे बरळत असतो… माझ्याकडे बघण्याच्या त्याच्या नजरेत ” एक वेगळीच हवस असते…” आईने काळजीच्या सुरात विचारले. तिच्या चेहऱ्यावरील भीती पाहून माझ्याविषयी तिला वाटणारी ममता जाणून माझा उर भरून आला.

” असू शकतो ग… तुमच्या कोकणात हे सर्व प्रकार जास्त चालतात… त्यात गावी भांडणं असली तर हमखास असे होते… कदाचित सुशांतला त्याचा त्रास होत असावा…” आईची मैत्रीण आपले मत मांडत होती.

‘हो ग असू शकते… यांच्या गावातील मंडळी ठीक नाहीत. यांना सांगून फायदा नाही… यांचा जीव जमिनीत अडकलाय….. ” काय करणार त्या जमिनीचे माहित नाही…मलाच काही करावे लागेल…” आई डोळे पुसत दृश्यनिश्चयाने म्हणाली.

” हो ग… तुलाच उपाय करावा लागेल… त्याच्या मनातील तुझ्याविषयीचे आकर्षण तुलाच घालवावे लागेल… पण तू करणार काय ?” मैत्रिणीचा प्रश्न ऐकून आई म्हणाली,

माहित नाही मी काय करणार ते पण एक मात्र आहे प्रकरण हाताबाहेर जाण्याअगोदर मलाच काहीतरी जालीम उपाय करावा लागेल…”

“डम…”

दोघांचे संभाषण सुरु असताना अचानक काहीतरी पडल्याचा जोरदार आवाज आला तसे त्या दोघांप्रमाणेच मीही गांगरलो. कसेबसे मी माझ्या तोंडून आवाज बाहेर पडणार नाही याची काळजी घेतली होती. पण काय पडले होते ?

मी पाहिले तर दरवाजाच्या वर लाल फडक्यात बांधून लावलेला कोहळा खाली पडला होता. कोणाची नजर लागू नये म्हणून कोहळा तशाप्रकारे घरात लावण्यात येतो पण तो अचानक कसा पडला होता ? गेली कितीतरी वर्षे तो तिथे बांधलेला होता. नेमके हीच खुसरपुसर खाली आई व तिच्या मैत्रिणींमध्ये चालली होती. दोघही आळीपाळीने खाली पडलेला कोहळा आणि जिथे तो लावला होता, त्या जागेचे निरीक्षण करत होत्या.

” अग सुमे… खिळा तर ठीकठाक दिसतोय मग हा कोहळा कसा खाली पडला ?” आईच्या आवाजातील भीती स्पष्ट होती.

‘मी पण तेच बघतेय मंदा… अचानक हा खाली कसा पडला ? आपण नेमके जादूटोण्याबद्दल बोलत होतो आणि हा कोहळा खाली पडला… म्हणजे…” तिने आईच्या मनातील अंधश्रद्धेची भीती अजूनच वाढवली होती.

” हो ग सुमे… मी तोच विचार करतेय… इतकी वर्षे हा कोहळा इथे वर लटकवून ठेवला होता पण आताच कसा पडला…नक्कीच कोणीतरी जादूटोणा करतेय… आणि त्याचे परिणाम माझा सशा भोगतोय… लवकरच मला उपाय करावा लागेल…” ती भीतीयुक्त स्वरात म्हणाली.

त्यांचे संभाषण तिथेच संपले पण त्यानंतर मला आई कुठल्यातरी विचारांत हरवून बसलेली दिसली. मी तिला त्याबद्दल विचारलेही पण तिने धातुरमातुर उत्तर देऊन मला टाळले पण ती दुपारच्या संभाषणाबद्दल विचार करतेय हे मला कळून चुकले होते. अचानक कोहळा पडल्याने तिच्या अंधश्रद्धाळू मनातील जादूटोण्याची भीती अजूनच बळावली होती. पुढचे दोन दिवस आईने माझी चांगलीच काळजी घेतली. तिच्या मारामुळे मी आजारी पडलोय याचे टेंशन तिच्या चेहन्यावर मला स्पष्ट दिसले होते. मी तिची समजूत काढायचो पण ती अजूनच खिन्न होत असे. मी मात्र माझ्या नजरेतील वासना तिला समजतील याची काळजी घेऊ लागलो होतो. ती नक्की काय उपाय करणार हे मला माहित नव्हते पण माझ्या मनातील तिच्याविषयीच्या भावना तिला समजतील हा प्रयत्न मी करत होतो. मी तसे केले तर कदाचित पुढे आमच्यात काहीतरी घडू शकते असा विश्वास माझ्या मनात पैदा झाला होता.

तिच्याशी बोलताना माझी नजर तिच्या उभारांवर घसरली की आपसूकच ती आपला पदर नीट करू लागली होती. पण मीही पदराच्या आड तिच्या उभारांची घळ पाहण्याचा प्रयत्न करायचोच. मी सोफ्यावर झोपलो असताना ती जेवण करताना माझी नजर तिच्या देहालाच न्याहाळत बसायची. सुरवातीला ती अवघडून जायची पण नंतर मात्र ती दुर्लक्ष करू लागली होती. कपडे नीट करणे मात्र तिने बंद केले होते तसे माझा हुरूप अजूनच वाढू लागला. मी तिला अजूनच टापू लागलो. काम करताना, लादी पुसताना मी डोळ्याचीही पापणी न लावता तिला पाहू लागलो आणि माझ्या नजरेतील वासनेने ती लाजू लागली. त्याचा योग्य तो परिणाम मला लागलीच जाणवला.

मी बरा होताच एकदा दुपारी आई आपल्या त्याच मैत्रिणीशी फोनवर बोलताना तिने माझ्या वागण्याचा आपल्या मैत्रिणीकडे उल्लेख केला होता व ते ऐकून मैत्रिणीने काय सल्ला दिला हे मला समजू शकले नव्हते पण आईने तिला लवकरच योग्य तो उपाय करावा लागेल हे पुन्हा सांगितले होते. त्या रात्री डॉक्टरने दिलेले मलम माझ्या पाठीवर लावत चोळत असताना ती मला पुन्हा समजावण्याचा प्रयत्न करत होती.

‘आता शहाण्यासारखा वागशील ना रे सशा…” तिचे हात माझ्या पाठीवरून फिरताना मला मोरपीस फिरवल्यासारखे वाटत होते.

“हो आई… पण मला मी वेड्यासारखे वागलोय असे वाटतच नाहीय…” आईच्या मायेने माझी भीड अजूनच चेपली होती आणि मला ती नक्की काय उपाय करणार हे बघायचे होते. तिच्या अंधश्रद्धाळू मनात नेमके काय चाललेय हे समजत नव्हते. ती कुठलातरी विचार नक्कीच करत होती. ” हे देवा… इतका मार खाऊनही तुला तुझी चूक पटत नाहीय… आता काय करू रे मी ? हे हि नाहीत इथे… काय गावात करतात आहे माहित नाही…. कामधंदा सोडून गावात जाऊन जमिनीचा मामला सोडवतात आहेत… तुझ्यावर कोणी चेटूक नाही ना केलंय…” तिचे शेवटचे वाक्य ऐकून तिच्या मनाने ते सर्व जादूटोण्याचे परिणाम आहेत हे मानले असल्याचे मला समजले होते. तिच्या वाक्यावर मी तिच्यासमोर वळत पाठीवर झोपलो आणि म्हणालो,

‘चेटूक नाही जादू केलीय…” मी तिला म्हटले तसे तिने आश्चर्याने विचारले, “

कोणी रे ?”

” तू… तू जादू केली आहेस माझ्यावर… तुझ्या या मादक रूपाने माझ्यावर जादू केलीय… मी तुझ्या देहाचा दिवाना झालोय ग…” मी तिचा हात हातात घेत हलकेच दाबत म्हटले तसे तिने तो लागलीच सोडवून घेतला. अचानक ती गोंधळली होती.

त्या क्षणाला कसे रिएक्ट करायचे हेच तिला समजत नव्हते. कप्पाळ माझे… इतके मारूनही तुझ्या डोक्यात प्रकाश पडलेला दिसत नाही… काय करू मी… काहीच समजत नाहीय….”

आईने सावध पवित्रा घेतला असला तरी तिच्या चेहऱ्यावरील लाली ती लपवू शकली नव्हती. माझी स्तुती तिला आवडलेली दिसत होती.

“आई… प्लिज गैरसमज करून घेऊ नकोस पण माझ्या मनातील तुझी इच्छा कधीही कमी होणार नाही… तू मला खूप आवडतेस आणि मी तुझ्यासाठी काहीही करायला तयार आहे…” मी क्षणाची नजाकतता ओळखत माझे घोडे पुढे दामटले. माझ्या मनातील तिच्याविषयीचे डेस्परेशन मी तिला सांगितले होते.

‘ अरे बापरे… कर्मा माझ्या नक्कीच कोणीतरी तुझ्यावर चेटूक केलेले दिसतेय… कदाचित हे गावात जमिनीसाठी खटला लढतात आहेत, तेव्हा कोणीतरी चेटूक केले असेल….आणि त्याचा परिणाम तुझ्यावर झालेला दिसतोय… उद्या अमावस्या आहे, तेव्हा तुझी नजर उतरवायलाच हवी…” आईने म्हटले तसे मला हसू आले. तिच्या मनातील अंधश्रद्धा हे सर्व चेटूकचे खेळ असे मानत होती.

‘चेटूक वगैरे काही नाहीय ग…” मी तिला समजवण्याचा प्रयत्न केला तसे ती लागलीच उखडत म्हणाली, “

“चूप रे सशा….तू अजून लहान आहेस… तुला या चेटूक वगैरे मधील काही समजणार नाही….आपल्या कोकणात हा प्रकार भरपूर चालतो….तुझ्या मनात माझ्याबद्दल आपल्या आईबद्दल इच्छा अशी पैदाच होऊ शकत नाही… इतके समजूनही तू.. अधूनमधून नको ते बरळतो आहेसच…नक्कीच हा चेटुकचा परिणाम आहे… मला तुझी नजर उतरवावी लागणारच…” तिचा दृढनिश्चय तिच्या चेहऱ्यावरून पक्का दिसत होता. कदाचित ‘नजर उतरवणे’ हाच तिच्या मनातील उपाय असावा.

‘आई… माझ्या मनातील इच्छा तुझ्या सुंदर आणि सेक्सी रुपामुळे पैदा झालीय ग…” मी म्हणताच आईने डोळे विस्फारले. मी ” तिला चक्क सेक्सी म्हटले होते.

” सशा… काय बोलतो आहेस ? नालायक कुठला… पुन्हा मार देऊ का तुला…नक्कीच कोणीतरी बसलेय तुझ्या मानगुटीवर… उद्या “याचा सोक्षमोक्ष लावतेच…” असे म्हणत ती उठली तसे मी तिचा हात पकडला. का कोणास ठाऊक पण तिचा हात धरधरत होता. मी तिला सेक्सी म्हटले हे तिला आवडले होते का ?

‘आई…अशी रागावू नकोस ग….” मी तिला म्हटले तसे ती रागीट आवाजात म्हणाली, “

‘मग काय करू ? ताट घेऊन ओवाळू का तुला…नको नको ते बरळतो आहेस… काय करू तेच समजत नाहीय…” बोलताना ” तिच्या चेहन्यावर भीती स्पष्ट होती.

“सॉरी बाई… नाही बोलणार….. चूक झाली…केवळ तुझी तारीफ करायला म्हणून म्हटले तर तू रागावलीस…” माफी मागताना मी माझे घोडे पुढे दामटले होतेच.

” तारीफ…आणि हि अशी…आई आहे. मी तुझी…” ती फणकाऱ्यात म्हणाली तसे मला तिचे हसू आले.

“आई असली म्हणून काय झाले ? आई आहे म्हणून मी एका मादक स्त्रीची तारीफ करू शकत नाही का ? ” मी आमच्यातील संभाषण वाढवत संधीचा फायदा उठवत होतो. आईला तिची तारीफ आवडतेय हि माझी जमेची बाजू होती पण त्याचबरोबर मनातून आई पुन्हा रागावली तर माझी खैर नाही हि भीतीही मला जाणवत होतीच.

“पुरे झाली तुझी तारीफ… उठ आता…” आईने माझा रोख ओळखत संभाषण आटोपत सावध पवित्रा घेतला तसे मी तिला विचारले.

“काग?’चल खाली… तुला दूध पाजते…” ती सहजपणे बोलली तसे मी किंचाळतच तिला विचारले,

दूध ? ” तिच्या म्हणण्याचा रोख मला समजला नाहीय हे जाणवून तीही लाजली.

‘नालायक कुठला ? नको तो विचार करू नकोस… डॉक्टरने तुला रोज रात्री एक ग्लास दूध द्यायला सांगितलेय…” ती लाजत ” म्हणाली. तिच्या गोऱ्या मुखड्यावर लज्जेची लाली पसरली होती.

” हम्म्म… मला वाटले मला या कुंभाचे दधू प्यायला मिळेल…” मी आशाळभूत नजरेने तिच्या छातीकडे बघत चावटपणा करत म्हटले. पदराआड तिच्या ब्लाऊजमधील घळ खूपच सेक्सी दिसत होती. नेमके तिच्या गळ्यातील मंगळसूत्र तिच्या स्वनांच्या घळीत अडकले होते.

‘हट नालायका….काहीही बरळू नकोस …चल खाली…” असे म्हणत तिने मला विषय वाढवायला देण्याची संधी न देता लाईट

“

काढली तसे आम्ही दोघंही अंधारात शिडीवरून खाली उतरलो. खाली लाईट लावत आईने मला ग्लासात दूध दिले तसे मी नाक मुरडले..

“ए सशा… गुपचूप दूध पी हा…” तिने मायेने मला दरडावले तसे मी तिच्या हातून दुधाचा ग्लास घेत दूध पिऊ लागलो..

‘गुड बॉय… असाच शहाण्या बाळासारखा वाग…” दूध पिऊन होताच माझ्या गालांवर तयार झालेली मिशी आईने हसतच आपल्या पदराने पुसली. तिचे प्रेम आता उतू जात होते…

पदराने माझी मिशी पुसताना अचानक तिचा पदर ढळला तसे तिचे स्त्रीधन माझ्या वासनामयी नजरेसमोर उघडे पडले. ब्लाऊजमध्ये तिचे उभार बंधिस्थावस्थेत होते आणि त्यामुळे तिची घळ उठून दिसत होती. तिच्या उभारांना ब्लाऊजमध्ये बंधिस्त पाहून माझे डोळे खोबणीतुनच बाहेर पडायचे बाकी राहिले होते. अचानक घडलेल्या घटनेने तीही लाजली आणि लाजतच तिने आपला पदर ओढून आपल्या छातीवर पांघरून घेतला. आपल्या पदराशी चाळा करत ती आता आपली नजर झुकवून उभी होती.

‘मस्त…” मी आमच्यातील शांततेचा भंग करत म्हटले तसे आईने लाजत माझ्याकडे पाहिले व विचारले, “

” रे काय रे गाढवा ?

” दुधाची चव मस्तच होती…आई…” मी तिला डोळा मारत म्हटले तसे ती लाजली.

इश्श… नालायक कुठला.. तुझी जीभ खूपच चुरुचुरु बोलतेय…उदया अमावास्येला यावर रामबाण उपाय करते की नाही बघ…” झुप्रामुख्या रागाने ती म्हणाली तसे मी हसत म्हणालो,’ठीक आहे…तुला हवे ते उपाय कर पण माझ्या मनातील तुझी इच्छा कधीही कमी होणार नाही…” मी तिला ठाम सुरात म्हणालो तसे ती गोंधळली. तिच्या सर्वांगाला आता सूक्ष्मसा कंप सुटला होता.

” ठीक आहे… ठीक आहे… चल… आता झोपायला जावू…” आईने लटक्या रागाने म्हणताच मी करंगळी दाखवत तिला म्हटले,आधी हा कार्यक्रम होऊ दे…” माझ्या चावट इशान्यावर लाजत तिने लाईट बंद करताच मी तिला विचारले,

“तू जातास आधी कि मी जावू…”तूच जा… तुला धीर धरवायचा नाही…” हसत तिने सांगताच मी मोरीमध्ये जात मुतू लागलो.

क्रमशः

All reactions:

2020