समुद्राची भरती जोरात होती. लाटा आमच्या जवळ येऊ पाहत होत्या. इथे आम्हा दोघांच्या शरीरात आग लागली होती. अंधार होता…… सुईच्या भोकात धागा जाणे अवघड होते…..
“ए शंतनु यार तू जल्दि सो मत जाना… ये शंतनु भी दो तीन पेग मे लुढक जाता है,” माझ्याकडे बघत रफिक म्हणाला. माझ्याकडे बघत त्याने डोळा मारला तसा मला त्याचा इशारा समजला.
त्याला एकांत हवा होता. मी पाठीमागे असणार्‍या दगडाला टेकलो आणि म्हणालो,” यार तुम लोग का स्टॅमिना ज्यादा है..मेरा बस इतना ही है…फिर भी मै ट्राय करता हूं.”
आपला स्टॅमिना कमी आहे असा एकदा कबूल केलं की बाकीचे लोक निर्धास्त होऊन ज्यादाच प्यायला लागतात. कदाचित आपण कसे भारी आहोत याचा ओव्हर कॉन्फिडन्स येत असावा. काही मिनिटात मी डोळे मिटल्याचे सोंग केले . मी जागाच होतो पण रफिकला त्याची पुढची मुव्ह करायची होती म्हणून एकांत देणे आवश्यक होते.
“देख साला…सो गया…इतनी अच्छी रात है……ए शंतनु …उठ ना. “ असे म्हणत रफिकने माझ्या लवड्याला हलावून मला उठवायचा प्रयत्न करतोय असे दाखवले. “देख जीवन … कैसे लुढक गया! इसका तो लंड भी सो गया …. कुछ स्टॅमिना नही है सालेका !”
“हां रे, कुछ लोगोंका बिलकुल स्टॅमिना नही रहता. मै तो एक देढ क्वार्टर तो आरामसे पी जाता हूं,” नवजीवन तर साला टंकी निघाला एकदम असे माझ्या मनात आले.
“तू तो दिखनेमे ही स्टड लगता है…. असल्या राजपूत बॉडी मध्ये तर प्यायचा आणि झवायचा स्टॅमिना जबरी असणार … माहिती आहे मला …” रफिक बोलता बोलता त्याचा लंड पेटवत होता. नवजीवन खुश होऊन हसला.
“ये बीच पे तो बहुत मजे है …..इथे काय गर्दी नाही. प्यायची तेवढी प्या ..डिस्टर्ब करायला कुणी येणार नाही …आणि हा बघ डुक्कर झोपलाय इथे . अश्या बीचवर ‘तेरे मेरे बीच मे ‘ करायला खरी मजा येणार…. मी तर बीच पाहिला की एकदम रोमॅंटिक होतो. जीवन, तुझं काय? तुला आवडतो का रे बीच?” रफिकने मी झोपी गेलो आहे हे जीवनला आडवळणाने संगितले.
“हा रे , मला पण बीच एकदम एक्सायटिंग वाटतो,”जीवन त्याला सांगायला लागला.
“परफेक्ट वर्ड…एक्सायटिंग… यार मला तर एकदा अशा थंड हवेत झवायंचं आहे रे ….बॉडीला असली थंड हवा आणि ही मऊ वाळू लागली ना की माझा लंड तर असा ताठ होतो ना !! काय सांगू तुला? ” असे म्हणत रफिक अर्धवट उठून बसला आणि नवजीवनचा हात त्याने स्वतःच्या लंडावर ठेवला. मघाशी मुतायच्या निमित्ताने त्याने त्याचा लवडा अंडरपॅंटच्या बाहेर काढून ठेवलाच होता.
त्याचा ताठलेल्या बुल्ल्याचा स्पर्श नवजीवनला चकित करून गेला.
“क्या कर रहे हो रफीकभाई ?” असे तो संकोचत म्हणाला.
“अरे जीवन…भाई बुलाते हो…भाई से क्या शरमाना?” असे म्हणत रफिकने पुन्हा एकदा त्याचा आपली लवड्यावर चोळून घेतला, “तुला नाही वाटत असं काही करायला?” त्याने विचारले.“वाटून काय उपयोग? बायको तयार होणार नाही. एक तर आम्ही मारवाडी. बायको पूर्ण घुंघट मध्ये ….. ती काही बीचवर ठोकून घ्यायला तयार होणार नाहीरे,” जीवन त्याच्या मनातलं बोलून दाखवत होता…
“हां रे ..माझ्याकडेही तोच प्रॉब्लेम आहे. आम्ही मुस्लिम म्हणजे बायको कायम बुरख्यात ..च्यायला असा बीच पाहिला की नुसताच लंड ताठ होतो. पुढे काही करताच येत नाही,” रफिक असे बोलत बोलत आपल्या हात नवजीवनच्या मांडीवरून फिरवत होता. काही क्षणात त्याने तो नवजीवनचा ताठलेला लंड आपल्या पंजाखाली घेतला. दहा एक सेकंड गेले असतील नवजीवनने त्याला काही टोकले नाही . कदाचित त्यालाही हा हलकासा हँडजॉब आवडला असावा.
नवजीवनचा लंड वरून हात फिरवून कुरवाळत असताना तो स्वतः डोळे मिटून अनुभवत होता. “आग तो लगी है… बुझानी है?” रफिक सेक्साड आवाजात त्याला पेटवत होता. नवजीवन काहीच बोलला नाही. रफिकने त्याचा अर्थ होकारार्थी घेतला आणि आता त्याच्या शॉर्टमध्ये हात घालून त्याचे ताठर शिश्न चोळू लागला.
मी डोळे अर्धवट उघडे ठेवून हा सगळा गेम पाहत होतो. मलाही मजा येत होती पण मी जागा आहे असं दाखवलं असतं तर पुढे काहीच झालं नसतं… नवजीवनने माझ्या कडे नजर टाकली तसा रफिक त्याला म्हणाला,” उसकी चिंता मत करो. तो मेल्यासारखा झोपला आहे. आपण काही केलं तरी त्याला जाग येणार नाही.”
“अरे नही यार रिस्क नही ले सकते,” नवजीवन जरा घाबरला होता.
“चिंता करू नकोस रे, एकदा हा शंतनु झोपलेला असताना मी त्याची चड्डी खाली सरकवून त्याचा बुल्ला चोखला तरी त्याला कळले नव्हते,” रफिक त्याला आश्वस्त करण्यासाठी काहीही सांगत होता. रफिकची ही वाक्ये ऐकून नवजीवन निर्धास्त झाला.
“ रफिक, साले , तू तो पुराना खिलाडी लग रहा है?” नवजीवनच्या या प्रश्नावर रफिकने होकारार्थी मान डोलावली. “तो मेरा भी चुसेगा क्या?” त्याने विचारले आणि रफिक पुन्हा मान डोलवू लागला आणि त्याच्या चड्डीचं इलास्टिक खेचू लागला.
नवजीवनने वाळूत पाठीमागे हात टेकवले आणि जरासा मागे झुकून पाय पुढे पसरले. रफिकला आता मैदान मोकळे झाले होते. त्याने नवजीवनच्या कंबरेपाशी हात नेले आणि कंबर थोडी वर उचलून त्याची शॉर्ट खाली खेचली.
Thanks from Internet for the pic
केसाळ पण सणसणीत आणि लांब मांड्या असणारा नवजीवन कमरेखाली नागडा होऊन वाळूत बसला होता. रफिकने नवजीवनचे पाय फाकवून त्याच्या पायात थोडे अंतर केले. आणि त्या फटीत तो आडवा होऊन नवजीवनच्या फुलून आलेल्या बुल्ल्याचा स्वाद घेऊ लागला. नवजीवनच्या पायांप्रमाणेच त्याचा लंड सुद्धा खणखणीत रताळ्यासारखा कडक आणि लांबलचक होता.
“आह आह धिरे धिरे….रुक थोडा..उम्म उम्म …” असे काम विव्हळ उद्गार काढत नवजीवन मधूनच पाय फाकवू लागला , कधी त्याच्या तोंडातून स्वतःचा बुल्लोबा बाहेर काढून थोडी विश्रांति घेऊ लागला. त्याला लवकर गाळायचा नव्हता हे तर स्पष्टच होते.
रफिकला पण या घोड्याचा सोटा चोखून मजा येत होती. नवजीवन म्हणजे राजस्थानी राजपुतिया शान होता. केसाळ छाती , रुंद खांदे, चरबी अतिशय कमी , फुगिर मांड्या जश्या काही एखाद्या बॉडी बिल्डरच्याच आहेत आणि लांबसडक पाय .
काही मिनिटे चोखा चोखी झाल्यावर नवजीवन काही नवा थरार शोधू लागला. त्याने रफिकचे तोंड बाजूला केले आणि म्हणाला, “गांड मारायची आहे मला. देतोस?” त्या कडक ऊसाची साखर चोखून मस्त झालेला रफिक याचसाठी आसुसला होता.
“ये माझ्या मागे ,” असे म्हणत रफिक गुडघे टेकवून वाळूमध्ये बसला. नवजीवन त्याच्या मागे जाऊन वाळूत गुडघे टेकवून त्याची सुई , सुई कसलं….. दाभण म्हणायला हवं त्या सोट्याला , रफिकच्या भोकात सरकवायचा प्रयत्न करू लागला. पण बहुतेक त्याच्या गुडघ्याला खालचे दगड टोचायला लागले. काही वेळातच त्याने स्वतःला बाहेर खेचले आणि रफिकला म्हणाला,” रफिक, खडे हो जाओ.”
आज्ञाधारक गुलामाप्रमाणे रफिक उभा राहिला आणि वाकून आपली गांड ,” जहापन्हा, तुस्सी ग्रेट हो …. तोहफा कबूल करो “ अश्या पोझमध्ये भोक बाहेर काढून उभा राहिला. नवजीवन एखाद्या सांडा सारखा उभा राहिला आणि आपले ताठलेले लिंग हातात धरून त्याने रफिकच्या भोकाचा वेध घेतला.
‘आ आ आ धिरे कुंवर साब …धिरे .. ‘ समोरच्या दगडावर हात टेकवत तो धक्का कसाबसा सहन करत रफिक बोलला. पुढचे दोन चार मिनिट रफिकच्या फाकवलेल्या पायात उभा राहिलेला नवजीवन त्याचा सगळा जोर रफिकच्या लुसलुशीत बोच्यावर काढत होता.
फच फच फच करून रफिकच्या गांडीचा आवाज मी ऐकत होतो. आणि त्याच्या हलक्या आरोळ्या सुद्धा. माझा लंड तापून उठला होता. पण या दोघांच्या कामक्रिडेला ब्रेक लागला असता. त्यामुळे मी गप बसून उघड्या डोळ्यांनी वासनेच्या समुद्राची ही भरती पाहत होतो.
रफिकच्या मुलायम भोकाने त्यात घातलेल्या कैलास जीवनने त्याची जादू केली. नवजीवनचा सुपडा सेन्सिटिव्ह झाला आणि त्याच्या गोटयांमधून समुद्रमंथनाचे अमृत पाझरू लागले. त्याच्या मांड्या ताठ झाल्या आणि धक्के अचानक वाढून हलके हलके तो रफिकच्या गांडीत मोकळा झाला.एवढा जोर लावून त्या राजपूत विराला थकावट वाटू लागली आणि काही क्षणात तो वाळूवर कोसळला. रफिकसुदधा एवढा मोठा सांड अंगावर घेऊन थकला होता. नवजीवनच्या नग्न अंगावर तो सुद्धा रीलॅक्स होऊन पडला. बीचवरील माती हातात घेऊन रफिक ती माती नवजीवनच्या छातीवरील केसात हळुवार टाकत म्हणाला,”राजस्थान की मिट्टी का असली मजा आज आया कुंवर साब,”
नवजीवन उत्तरादाखल हसला आणि म्हणाला,” तू तयार असलास तर अजून मजा देत राहीन मी,” त्याच्या कणखर हातांनी तो रफिकचे उंचावलेले नितंब कुस्करत होता. चिकात लडबडलेल्या त्याच्या खांबाची पूर्ण सफाई करण्याच्या उद्देशाने रफिक खाली वळला आणि त्याने तो केळीचा खांब चाटून पुसून स्वच्छ करायला सुरुवात केली. एखाद्या राजासारखा वाळूत पहुडलेला नवजीवन, फुकट मिळणारी ही रॉयल ट्रीटमेंट , एंजॉय करत होता.
अचानक दोघांच्या लक्षात आले की बराच वेळ झाला आहे. दोघांनी कपडे घातले आणि मला खांद्यावर आधार देऊन आम्ही रिझोर्ट कडे निघालो. थोडे चालल्यावर मी जाग आली आहे असे दाखवले आणि आम्ही जणू काही झालेच नाही असे दाखवत आपआपल्या खोल्यात दाखल झालो.
आम्ही आमच्या रूम मध्ये गेल्याबरोबर रफिकच्या चेहेर्‍यावर नेहमीचे खट्याळ भाव आले. ,” क्या शंतनु, मजा आया ना?” त्याने विचारले.
“भडव्या, तो कुंवर साब काय? आणि मी कोण रे ? चल आता मला पण झवू दे ” मी माझ्या तापलेल्या बाबूरावना जागे ठेवून झोपू शकत नव्हतो. मी माझे फुललेले अवजार काढून रफिकपुढे नाचवले.
“माझ्या राजाला तर मी शांत करणार पण एका वेगळ्याच पद्धतीने…” रफिक म्हणाला तसा मी चकित झालो.
मी त्याच्या जवळ जाऊन त्याच्या गांडीत बोट घातले. तो किंचित विव्हळला . “शंतनु , फार जोरात मारली आहे रे त्याने. मी तुला घेऊ शकणार नाही,” त्याच्या स्वरात थोडा ओशाळलेपणा होता. माझ्याही लक्षात आले की बोचा आणि पुच्चि यात फरक तर असणारच. मी त्याला जवळ घेतले आणि म्हणालो,” ठीक आहे काही हरकत नाही, तुला पाहिजे तर झोप घे तू. मी माझी आग परत कधी तरी विझवेन.”
“नाही नाही , तुझी आग आजच वि-झवणार मी,” तो हसत बोलला आणि प्रश्नार्थक चेहर्‍याने त्याच्याकडे पाहू लागलो.
या रफिकच्या झवाडपणाची काही सीमा आहे की नाही? मी पाहतच राहिलो. आताच एवढा मोठा राजस्थानी ऊंट याला गचागचा झवून गेला आहे. याच्या भोकातून त्याने गाळलेला चिकसुद्धा अजून बाहेर आला नसेल तोच हा मला झवून देण्याच्या गोष्टी करतो आहे?
रफिक त्याच्या सुटकेसपाशी गेला. बॅगमधून त्याने त्याचा पानाचा डबा बाहेर काढला. मी पाहत होतो.
“साल्या काय पलंगतोड पान बनवतोस का आता?” मी विचारले.
“राजेसाहेब, या इकडे,” त्याने नाटकी अदब दाखवत मला जवळ बोलावले. मी गेलो. आता माझ्या बुल्ल्याकडे पाहत तो म्हणाला,” आपल्या छोट्या राजेसाहेबांना बाहेर काढा की जरा,”
मी अंडर पॅंट एका बाजूने वर करून लंड बाहेर काढला.
“तसं नाही हो, त्यांना तर फक्त मुतायच्या वेळी असं बाहेर काढतात. तुम्ही त्यांना झवायच्या वेळी बाहेर काढता तसं मोकळं करा,” रफिक बोलला तसं मला हसू आलं. मी खस खस करून माझे कपडे ओढून काढले आणि नागव्याने त्याच्या समोर उभा राहिलो.
रफिकने त्याच्या पानाच्या डब्यातली हिरवी चटणी बाहेर काढली. आपले पानवाले बनारसी पानाला वेगवेगळ्या रंगाच्या चटण्या लावतात . साधारण जेल वाटावा असं चिकटसा द्रव पदार्थ असतो आणि त्यात चांदी किंवा सोन्याच्या वर्खाचे तुकडे असतात. पानात या चटणीमुळे काय फरक पडतो हे मला आजपर्यंत कळले नव्हते.
माझा सोट्या हातात घेऊन रफिकने तो प्रेमाने चोळला. माझा अदबशीर छोटू , चोळल्याबरोबर आदराने उठून उभा राहिला. जसा तो फणा काढून उभा राहिला, रफिकने त्याच्या चटणीच्या बाटलीत हात घालून चांगली दोन तीन चमचे चटणी बोटांवर घेतली आणि माझ्या छोटुला त्यात माखून टाकले.
“महाराज, आता आडवे व्हा, आता मला माझे काम करू द्या,” रफिक माझ्या समोर झुकून उभा राहिला.
मी बेडवर आडवा झालो आणि रफिक त्याचे दोन्ही पाय दोन बाजूंना टाकून माझ्या पोटावर बसला.
“गरमी लागली की सांग,” तो म्हणाला. मी विचारच करत होतो की हा नक्की कसली गरमी म्हणतोय तोच माझा लंड गरम होऊ लागला.
“रफिक, काय आहे रे त्या चटणीत, माझा सुपडा गरम व्हायला लागला,” मी जरा काळजीच्या सुरात म्हणालो.
“चिंता नको शंतनु. त्या चटणीत मेन्थोल असते, व्हीक्स किंवा अमृतांजन मध्ये असते न तेच. त्यामुळे गरमी वाटते. थोडं अजून गरम होऊ दे,” रफिक निवांत होता.
माझ्या सोट्याची गरमी वाढत चालली. माझी अस्वस्थता पाहून रफिक उठला आणि हातातल्या एका जाडसर टॉवेलने माझा लंड त्याने पुसून घेतला. पण लंडाची आग काही कमी झाली नव्हती. जाळ लागला होता. आतून गरम झालेला तो रॉड आता बाहेरूनही तापला होता. मी काही म्हणायच्या आत रफिकच्या तोंडात माझा फुल्ल सोटा गेला होता. त्याच्या तोंडातली लाळ माझ्या सोट्याला शांत करत होती.
त्याने माझा लवडा आपल्या लाळेत पूर्ण भिजवला आणि बाहेर काढून त्यावर फुंक मारली. आहाहा काय स्वर्ग वाटला…..काही क्षणात त्या ओलाव्याची वाफ झाली तसा रफिक पुन्हा झुकला आणि त्याचा जिभेच्या नागिणीचा ओलावा माझ्या चन्दनाच्या खोडाला भिजवू लागला. पुन्हा तोच हळुवार फुंकर आणि तो स्वर्गीय थंडावा…
चंदनाची चोळी अंग अंग जाळी अशी माझी अवस्था झाली होती. ती गरमी हवीशी वाटत होती…. ती गरमी नकोशी वाटत होती…. तो ओलावा पाहिजेच होता…. ती फुंकर तर हवीच होती…. आता परत ती गरमी हवीशी वाटत होती…..
मेरे तन बदन मे आग लगी है असं हिन्दी गाण्यात का म्हणतात ते कळत होतं. वेगवेगळ्या पद्धतींनी रफिक माझ्या लवडोबाला चाटून चाटून ओला करत होता. त्याच्या जिभेचे सपकारे जसे माझ्या अंगावर क्रोशाच्या सुया विणून कापड लपेटून टाकत होत्या. जिभेवर ठेवलेला आणि ओठांच्या मिठीतून बाहेर आलेला धागा जसा ताठ होतो तसा माझा छोटू कडक होऊन जात होता.
कडक आणि गरम झालेल्या त्या लोखंडी सुईला रेशमी जिभेचा स्पर्श हवाहवासा वाटत होता. पुन्हा आग भडकली की थंड हवा आणि पाण्याचा स्पर्श… गरम थंडच्या या धामधुमीत माझा पेटलेला नागोबा कधी हुळहुळा झाला आणि कधी त्याने आपले विष रफिकच्या तोंडात थुंकले मला कळलेही नाही.
रात्रीचे बारा साडेबारा झाले होते. आम्ही दोघेही या सगळ्या श्रमानी दामून भागून एकमेकांच्या कुशीत तसेच नागव्याने झोपलो. दुसर्‍या दिवशीची सकाळ एकदम फ्रेश होती. दोन तीन बादल्या गरम पाणी आणून मी रफिकला त्याचे कुल्ले त्या गरम पाण्यात बुडवून बसायला संगितले.
काल नवजीवनने कंडोम लावून त्याची मारली असली तरी रफिकच्या गुदद्वाराच्या स्नायूंना विश्रांती आवश्यक होती. अगदी मूळव्याध झाली असली तरी हा उपाय बरा पडतो असा माझा अनुभव आहे. अर्धा तास बोच्याला गरम शेक दिल्यावर मी रफिकला बाहेर येऊ दिले. मग आम्ही सर्वांबरोबर पुन्हा एकवार समुद्रावर गेलो.
रात्री आम्ही फेकलेली रेड लेबल ची रिकामी बाटली पाहून सोसायटीतला कुंदर्गी मला त्याच्या बेळगावी टोन मध्ये म्हणतो कसा, “ बघ शंतनु, कसं भारी भारी इलायती दारू पितातं हे लोकं … साला आपल्या नशिबात नेहमीचाच्च ब्रॅंड .”
कालचा सगळा प्रसंग आठवून मी गालातल्या गालात हसलो . कुंदर्गीला म्हणालो,” कुंदर्गी,नेहमीचा ब्रॅंड बदलायला हिम्मत लागते पण मजाही तशीच येते .”
त्याला बहुतेक काहीच कळले नाही. रफिक मात्र मिश्किल हसत होता.
परतीच्या प्रवासात मी आणि रफिक वेगवेगळ्या सिट्सवर बसलो. उगाच कुणाला संशय नको. नवजीवन ज्या पध्दतीने रफिक कडे बघत होता त्यातला फरक फक्त मलाच कळत होता. माझ्या विचारांचे चक्र सुरू होते.
लग्न झालेलया लोकांची अफेयर्स मी एका वेगळ्याच भूमिकेतून आता पाहत होतो. मी स्वतः अश्या लोकांपैकीच होतो जे त्यांच्या कामवासना भागवून घेण्यासाठी वाट्टेल ते करत असतात आणि चारचौघात सभ्यतेचा मुखवटा घेऊन वावरत असतात. आम्ही आमच्या बायकोला फसवतो आहोत की केवळ आमच्या वाढीव भुकेचा त्यांना त्रास होऊ नये म्हणून दूसरा काही पर्याय शोधणारे आहोत?
रफिकची आणि माझी प्रखर कामवासना हाच आम्हा दोघांना जोडणारा धागा होता . पण आमची काम प्रेरणा आणि आमचे प्रेम जीवन यांची गल्लत करायची नाही असे आम्ही दोघांनी ठरवले होते. बायकोला जे हवे ते आणि तेवढे देऊन अजून काही उरले तर आपापसात वाटून घ्यायचे असा तो मामला होता.
कुणी एखादा याला ‘स्वतःच्या शेण खाण्याचे समर्थन ‘ असे म्हणू शकतो. म्हणो बापडा. शेवटी प्रत्येकाची जगण्याची स्वतःची फिलॉसॉफी असते. माझी ही फिलॉसॉफी आहे. मला माझे सध्याचे बंधन तोडायचे पण नाही आणि नव्या बंधनात अडकायचे पण नाही.
समोर जुळत असलेले हे नवजीवन आणि रफिकचे नवे बंध मला माझ्या जीवनाचा , नैतिकतेचा , स्वैराचाराचा फेरविचार करण्यासा भाग पाडत होते. कसे आहे की अनिर्बंध लैंगिक वर्तणूक हा जरा कल्पनेपलीकडचा प्रकार आहे. रफिक मला त्या कॅटेगरीतला वाटू लागला.मला तसे व्हायचे नव्हते . त्यात जी रोग लागण्याची भीती आहे ती मला जास्त धोकादायक वाटते .
पिकनिकवरुन परतल्यावर मी माझे नॉर्मल जीवन सुरू केले आणि शक्य तितका रफिकपासून दूर राहू लागलो. त्यानेही फार आग्रह केला नाही कारण नवजीवनचे तापलेले वाळवंट थंड व्हायला रफिकची बरीच सेशन्स लागणार होती. आमच्या वाटा वेगळ्या झाल्या ..कुठल्याही कटुतेशिवाय …. सुईतून धागा निसटला…..
(समाप्त)
लोकप्रिय आणि नवनवीन कथा संग्रह