कामकथा -(भाग ४)
आतापर्यंत तुम्ही वाचले होते…एक दिवशी त्यांनी एका भांड्यात पाणी घेतलं आणि गॅसवर ठेवण्याच्या निमित्ताने स्वयंपाक करीत असलेल्या आशूच्या मागे गेले व हलकेच तिच्या खांद्यावर हात ठेवीत… तिला मागून स्पर्श करीत त्यांनी ते भांडे गॅसवर ठेवले… आशूने काहीच विरोध केला नाही… आंबा पूर्ण पाडाला आलाय हे त्यांनी आता जोखलं होतं… आता पुढे… तरीही घाई करायची नाही हे वसंतरावांनी स्वत:च्या मनाला बजावलं होतं… ते स्वयंपाक घरातील मदतीच्या निमित्ताने आाशूशी गप्पा मारायचे… तिला स्पर्श करायचे…त्यामुळे वसंतरावांचा स्पर्शही आशूसाठी वेगळी आणि अवचित अशी गोष्ट राहिली नाही… स्पर्श करण्याचा त्यांचा हक्क आशूने मान्य केल्यासारखाच होता… स्पर्श हे एक ‘न्यू नॉर्मल’ झाल्यावर वसंतरावांनी एकएक पाऊल पुढे टाकायला सुरवात केली… एकदा आशू पीठ मळत होती… …