#दोन वहिन्या ! -(भाग ६)

लेखक – DPLover नमस्कार, या ग्रूपमधल्या दिग्गज कथालेखकांकडून प्रेरणा घेऊन एक कथा लिहायचा प्रयत्न करतोय. बाहेर जायच्या ऐवजी परत वर आलो. पण आत आलो नाही. पडद्यामागून बघत होतो. तुझा लवडा पॅन्टमध्ये डिस्को करत होता दोन दोन माल बायका एकत्र बघताना, ते पण कळत होतं. बाकी स्केच भारी काढलंस तू. मला श्रुती मावशीचं एक स्केच काढून दे. तुला तिचा एक भन्नाट फोटो दाखवतो. असं म्हणून त्याने कॉम्प्युटर ऑन केला, फ्लॉपी घातली आणि एक फोटो दाखवला. श्रुती वहिनी काळ्या ड्रेसमध्ये होत्या. पण रात्री काढलेला फोटो असल्याने फ्लॅश मारला होता. त्या फ्लॅशमुळे, त्यांची पांढरी ब्रा स्वच्छ दिसत होती. ब्राच्या बाहेर पडू पाहणाऱ्या कबुतरांची घळ पण दिसत होती. खोल बेंबी दिसत होती …

Read Katha

#दोन वहिन्या ! -(भाग ५)

लेखक – DPLover नमस्कार, या ग्रूपमधल्या दिग्गज कथालेखकांकडून प्रेरणा घेऊन एक कथा लिहायचा प्रयत्न करतोय. मी त्यांना हो म्हटलं आणि तुम्ही बाहेर जा म्हटलं. त्या दोघीही बाहेर गेल्या. मी त्यांना जाताना पाठमोरं बघत होतो. कस्तुरी वहिनींचे पुठे पण चांगले मस्त गरगरीत होते. मुख्य म्हणजे, दोघीही लग्नाला अनेक वर्षं झालेल्या, एकीला एक तर एकीला दोन मुलं, तरीही बेढब नव्हत्या अजिबातच ! दोघींचे 61-62 बघून बाब्या तापला होता. मी दार लावून आधी त्याला adjust केला. मग त्यांच्या मिठीचं स्लो मोशन आठवून, मिठी मारल्यानंतर समजा त्या माझ्याकडे फोटोला पोज देत असतील, तर जशा दिसतील तसं स्केच काढलं. श्रुती वहिनींची विस्कटलेली ओढणी, कस्तुरी वहिनींचं लख्ख दिसणारं क्लिवेज त्या स्केचमध्ये आपोआपच आलं. मी …

Read Katha

#दोन वहिन्या ! -(भाग ४)

लेखक – DPLover नमस्कार, या ग्रूपमधल्या दिग्गज कथालेखकांकडून प्रेरणा घेऊन एक कथा लिहायचा प्रयत्न करतोय. माझ्याकडे बघून मला बोलावत होते. त्यांची कणिक तिंबून काढायला माझे हात बेचैन होते. पण माझ्या ‘हातात’ तर त्यावेळी बाब्या पण नव्हता. आम्ही पराठे खाल्ले आणि निघालो. मी जायच्या आधी वॉशरूमला जायचं म्हणून जाऊन बाब्याला जरा समजावून आलो. बाब्या आणि मला दोघांनाही माहिती नव्हतं की कस्तुरी वहिनी आम्हाला अजून त्रास देणारेत. आम्ही पार्किंगमध्ये श्रुती वहिनींच्या स्कुटीकडे आलो तेव्हा त्यांच्या लक्षात आलं की त्या ओढणी विसरल्या आहेत. थांब मी आणते पट्कन असं त्या म्हणाल्या पण मीच ऑफर केली, म्हटलं वरच ठेवली असेल तर मी आणतो, तुम्ही नका धावपळ करू. घराची किल्ली माझयाकडे देत त्या मला …

Read Katha

#दोन वहिन्या -(भाग ३)

लेखक:-DPLover दुसऱ्या दिवशी मी सकाळी लवकर उठून माझं आवरून घेतलं. ताई, तिच्या सासुबाई माझ्यानंतर जाग्या झाल्या. मला एवढं आवरलेलं बघून ताई म्हणाली, “फार घाई झाली का रे हे घर सोडायची?” तिचा हळवा प्रश्न अनपेक्षित होता. मी तिची समजूत काढून चहा घेऊन निघालो. ताईनेच सांगितल्यानुसार, पहिल्यांदाच वहिनींच्या घरी जायचं म्हणून काहीतरी घेऊन जायचं ठरवलं होतं. खूप विचार करून, त्यांच्या मुलीसाठी कॅडबरी, त्यांच्यासाठी निशिगंधाच्या फुलांच्या 2-3 कांड्या आणि अशोक दादांसाठी बर्फी (ज्याची बायको बर्फी आहे, त्याला कसली बर्फी देतोस आणखी? असं मीच मला विचारलं). वहिनींच्या घरी पोहोचलो तेव्हा अशोक दादा मुलीला घेऊन शाळेत सोडायला चालले होते. तिथूनच ते ऑफिसला जाणार होते. म्हणजे, मी आणि वहिनी चक्क एकटे असणार होतो! माझ्या …

Read Katha

दोन वहिन्या ! -(भाग २)

लेखक – DPLover नमस्कार, या ग्रूपमधल्या दिग्गज कथालेखकांकडून प्रेरणा घेऊन एक कथा लिहायचा प्रयत्न करतोय. बँकेला नवे खातेदार हवे असत, त्यांची माहिती डेटा एन्ट्री करणे हे काम होतं. त्या निमित्ताने थोडा कॉम्प्युटर पण शिकायला मिळत होता. एके दिवशी माझ्या खांद्यावर थाप पडली. बघतो तर मागे श्रुती वहिनी. मला बघून त्या मनमोकळं हसल्या, मीही हसलो! त्यांनीच सुरुवात केली, “अरे, बँकेत काम होतं. इथले मॅनेजर ओळखीचे आहेत, म्हणून डायरेक्ट आत येऊ शकले. अपूर्वाने तू इथे असतोस हे सांगितलं होतंच, मग काय आले तुला सरप्राईज द्यायला.” “आवडलं सरप्राईज” मी बोलून गेलो. पुण्याची हवा लागली बहुतेक. हा एवढा कॉन्फिडन्स कुठून आला माझ्यात कोण जाणे. “चल, कॅन्टीनला चहा पिऊ” वहिनींनी ऑफर दिली. नाही …

Read Katha

दोन वहिन्या -(भाग १)

लेखक – DPLover नमस्कार, या ग्रूपमधल्या दिग्गज कथालेखकांकडून प्रेरणा घेऊन एक कथा लिहायचा प्रयत्न करतोय. माझं नाव अनिल. माझ्या सख्या बहिणीचं लग्न ठरलं तेव्हा मी 11 वीत होतो. गावात कॉलेज नसल्याने, 15 किलोमीटर लांब तालुक्याच्या ठिकाणी कॉलेजला जा ये करायचो. कष्टाची, व्यायामाची उपजत आवड होती. गावातल्या मोजक्या सुशिक्षित घरांपैकी आमचं घर होतं. बाबांकडे अनेक लोक त्यांच्या कागदपत्रांची खातरजमा करून घ्यायला, मार्गदर्शन घ्यायला येत असत. आईही आल्या गेल्या पाहुण्यांची आपुलकीने चौकशी करणारी, मनमिळाऊ होती. तिचा तोच गुण ताईने उचलला असल्याने, तिचं लग्न चांगल्या ठिकाणी व्हावं अशी सगळ्यांची मनोमन इच्छा होती. झालंही तसंच. तिला पुण्यातला अगदी सुशिक्षित, सधन कुटुंबातला मुलगा मिळाला. तिला पाहायला म्हणून मुलगा, त्याची आई, मोठा भाऊ आणि …

Read Katha

लेडीज हॉस्टेल… भाग 3

विजयचा स्वतःचा स्वतःवर विश्वास होत नव्हता. कारण काही दिवसांच्या आत तो स्मिता सारख्या जवान आणि सुनितासारख्या वयस्क बाईला झवून मोकळा झाला होता. एखाद्याचे नशिब असते ते असे. पुचीची चव घेतल्याने त्याचा लवडा आता वेळी अवेळी ताठरू लागला होता. मात्र त्याची ही सोय सुनिताने करून ठेवली होती. त्यादिवशी सुनिताच्या घरातून निघताना ती म्हणाली होती असाच कधी कधी येत जा. विशेषतः रात्रीचा येत जा, म्हणजे आपल्याला मनासारखे एंजॉय करता येईल! मात्र कुणी पाहणार नाही याची काळजी घे.त्या दिवशी त्याला राहवेना. त्याने सुनिताच्या घरी जायचे ठरविले. रात्रीचे दहा वाजले होते. कॅम्पसच्या आवारात सामसूम होती. त्याने हलक्या हाताने सुनिताचा दरवाजा वाजवला. सुनिताने दरवाजा उघडला. खरं म्हणजे ती त्याचीच वाट पहात होती. ती …

Read Katha

लेडीज हॉस्टेल… भाग 2

स्मिता तर पुरती हरखून गेली होती. तिला काय करू अन् काय नको असे झाले होते. शेवटी तिला राहवले नाही. तिने चटकन तो लवडा आपल्या तोंडात घेतला. आणि लॉलीपॉपसारखी ती त्याला चोखू लागली. हे मात्र विजयला आता अतिच झाले होते. त्याच्या शरीरात परम सुखाची कारंजी थुई थुई नाचू लागली होती. त्याला आता हे सर्व असह्य झाले आणि त्याच्या लवड्याने स्मिताच्या तोंडात त्याच्या वीर्याचा फवारा सोडला. तशी स्मिता थोडी बाचकली. पहिली पिचकारी थेट तिच्या गळ्यात उडाली असल्याने ती तिने गिळली होती. तिने पटकन लवड्याला बाहेर काढले तो बाकीच्या पिचकाच्या तिच्या सुंदर चेह-यावर, डोळ्यांवर उडाल्या. विजय क्षणभर विचारात पडला. तो विचार करू लागला. अशी संधी त्याला पुढे मिळेल की नाही? मासोळी …

Read Katha

लेडीज होस्टेल… भाग 1

रती सुंदर विजयचा पिढीजात व्यवसाय माळ्याचा होता. पुण्याजवळच्या एका खेड्यात त्याचे गाव होते. तेथे त्याचे वडिलोपार्जित घर व थोडीशी शेती होती. विजयचे वडील सखाराम हेही माळीच होते. पुण्याजवळच्या एका प्रतिष्ठीत शिक्षण संस्थेत ते माळी म्हणून काम करत होते. त्या शिक्षण संस्थेचे एक मोठे कॉलेज होते. मुला, मुलींची वसतीगृहे होती. कॉलेजच्या आवारात एक मोठी बाग तसेच मागच्या बाजुला आमराई होती. त्या बागेचे अणि आमराईचे देखरेख करण्याचे काम सखारामचे होते. गेली वीसपंचवीस वर्षे ते इमाने एतबारे आपले काम चोख करत होते. त्यामुळे संस्थेच्या ट्रस्टींच्या विश्वासाला ते पात्र ठरले होते. सखारामला त्या कॉलेजच्या आवारातच रहायला घरही देण्यात आलेले होते. त्याला पत्नी, एक मुलगा व धाकटी मुलगी होती. त्याची पत्नी गावी राहून …

Read Katha

सासूची काळजी-(भाग १०) अंतिम

“…आणि मग इतकी मज्जा केली आम्ही…” ख़ुशी तिच्या हॉस्टेलवरची धमाल सांगत होती. आपल्या आईच्या वाढदिवसाला अचानक येऊन तिने आश्चर्याचा धक्का दिला होता. मीरा आपला सावत्र मुलगा विश्वास आणि सून कल्पना यांच्याबरोबर घराबाहेर पडत असतानाच ख़ुशी आली. आणि आता चौघेही खास थाई फूड खायला आले होते. हे स्टाईल च्या नावाखाली अंधारं असणारं हॉटेल विश्वासने मुद्दामच निवडलं होतं. टेबलही कोपऱ्यातलं फारसं नजरेला पटकन न पडणारं. मीरा, कल्पना वाईन घेत होत्या. विश्वासच्या हातात व्हिस्कीचा ग्लास होता. तर ख़ुशीने लॉँग आयलंड आईस टी हे कॉकटेल घेतलं होतं. ४४ वर्षांची बर्थडे-गर्ल मीरा आकर्षक दिसत होती. गुडघ्यापर्यंत लांब असा क्रीम कलरचा वनपीस ड्रेस तिने घातला होता. केस मोकळे सोडून एका बाजूने पुढे घेतले होते. …

Read Katha

सासूची काळजी-(भाग ९)

“झालं का काम?” दरवाजा उघडत विश्वासने विचारलं. “हो. फायनली संपलं.” कल्पना आत येता येता म्हणाली, “टीम मधल्या दोघांनी जरा घोळ घालून ठेवले होते. पण आता झालंय सगळं सुरळीत.” विश्वास हॉलमधल्याच सोफ्यावर एक मासिक घेऊन आडवा पडला. “मीरा कुठे आहे?” कल्पनाने आपल्या सासूबद्दल विचारलं. तिचा विचार करून आणि तिच्याबरोबर घालवलेली दुपार आठवून विश्वासच्या लिंगाने चुळबुळ केली. “आई आत चहा करतीये.” विश्वासने सांगितलं. कल्पना किचनमध्ये गेली. मीरा नाईट ड्रेसमध्येच होती. पाठमोऱ्या उभ्या मीराला कल्पनाने मागून मिठी मारली. “श्श… विश्वास आहे ना…” कल्पनाच्या मिठीमुळे दचकून मीराने वळून बघत हळू आवाजात म्हणलं. तिच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष करत कल्पना पुढे झुकली आणि तिने मीराच्या ओठांवर ओठ टेकवले. मीरानेही विरोध केला नाही. तिने आपली जीभ …

Read Katha

सासूची काळजी-(भाग ८)

मीराला सकाळी जाग आली तेव्हा पहिले काही मिनिटं पटकन समजेना तिला आपण कुठे आहोत, एवढी गाढ झोप होती तिची. मग तिला एकेक करत गोष्टी आठवल्या. आदल्या रात्री आपला सावत्र मुलगा विश्वास आणि त्याची बायको कल्पना यांनी मीराच्या वाढदिवसाचा केक कापला. नंतर वाईन पीत पीत उशिरापर्यंत जागणं झालं होतं. मग एकदम तिच्या डोळ्यासमोर रात्री बघितलेलं कल्पना आणि विश्वास संभोग करत होते ते चित्र आलं. त्यानंतर विश्वास झोपल्यावर आपण आणि आपल्या सुनेने जे जे केलं ते सगळं तिला अर्ध्या क्षणात आठवलं. उठल्यापासून पहिल्यांदाच तिचं स्वतःकडे लक्ष गेलं. ती पांघरुणात अजूनही पूर्ण नग्न होती. दचकून तिने शेजारी बघितलं. पण कल्पना कधीतरी पहाटे उठून गेली असावी. तिला आता दरदरून घाम फुटला होता. …

Read Katha

सासूची काळजी-(भाग ७)

‘आज मुंबईत परत येणं जमणार नाही’ असं मोहनरावांच्या सेक्रेटरीने त्यांच्या बायकोला म्हणजे मीराला फोन करून कळवलं. मोहनराव कामानिमित्त दिल्लीत होते आणि दिल्लीतलं त्यांचं काम आठवडाभर लांबलं होतं. मीराने रागाने फोन बंद करून ठेवून दिला. मोहनरावांचं हे वाढतच चाललं होतं आजकाल. गेलं वर्षभर बघितलं तर महिन्यातले सात-आठ दिवस सोडून उरलेले सगळे दिवस सतत फिरतीवर असायचे ते. पण आज मीराचा वाढदिवस होता. निदान आपल्या वाढदिवसाला तरी आपल्या नवऱ्याने आपल्यासाठी वेळ काढावा या अपेक्षेत चूक काय होतं? पण नाही. एक डायमंड नेकलेस काल रात्री बारा वाजता बरोबर केकसह घरी डिलिव्हर होईल इतपत तजवीज मोहनरावांनी घेतली. पण त्यापलीकडे काही नाही. मोहनराव आधी असे नव्हते. मोहनरावांचं हे दुसरं लग्न. त्यांची आधीची बायको चार …

Read Katha

सासूची काळजी-(भाग ६)

नमस्कार!! कसे आहात सगळे!! मजेत ना!! असायलाच पाहीजे असेच कथा वाचत रहा. मजेत रहा. आपला अधीक वेळ न घेता कथेचा पुढील भाग आपल्यासमोर मांडत आहे. चला तर मग मित्रांनो!!आपल्या कथेत तुमचे स्वागत आहे.. चला तर मग सुरूवात करूया.. “आज आपण कसिनोमध्ये जाणार आहोत!” विश्वासने घोषणा केली. कल्पना आणि रेखा नुकत्याच स्पेशल मसाज घेऊन परतल्या होत्या आणि तिघेही आता जेवायला रेस्तराँच्या दिशेने जात होते. “कसिनो? म्हणजे जुगार?” रेखा उद्गारली. कितीही नाही म्हणलं, कितीही कॉस्मोपॉलिटिन झालं तरी मध्यमवर्गीय मराठी माणसाचे संस्कार काही सहजासहजी जात नाहीत. त्यामुळे कसिनो म्हणल्यावर काहीतरी चुकीचं करतोय आपण असं तिला वाटून गेलं. “कमॉन आई! गोव्यात आहोत आपण…” कल्पना उत्साहात येत म्हणाली, “बाउन्ड्रीज् सगळ्या पार केल्या आहेत …

Read Katha

error: Content is protected !!