सुरेखा… भाग 6 ( अंतिम भाग )
मनीषा “आह, नको ना, अहो सोनू शेजारच्या खोलीत आहे, नको ना आत्ता, मी तुमच्या पाया पडते” मी विजयला समजून सांगायचा प्रयत्न करत होते, “गप कुत्रे, मला पाहिजे म्हणजे पाहिजेच, सोनू आता मोठी झालीये तिला सगळं माहिती आहे, आई-बापाला थोडीशी प्रायव्हसी देऊ शकत नाही का ती? तिला मी होस्टेललाच टाकणार आहे, तिच्या वयाच्या पोरी जॉब करून स्वत:च्या पायावर उभ्या राहिल्यात” विजय ऐकण्याच्या अजिबात मूड मध्ये नव्हता. त्याने माझा गाऊन वरती केला आणि मला चड्डी काढून टाकायला लावली, “काट लवकर मला झवायचंय’ झोकांडे खात तो म्हणाला. मी तमाशा नको म्हणून चड्डी …